به گزارش شهدای ایران، حسن جوهرچی در گفتوگو با روابط عمومی دوازدهمین جشنواره فیلم مقاومت و دفاع مقدس اظهار داشت: برای انتقال فرهنگ دفاع مقدس تلویزیون به طور قطع به علت طیف وسیع بینندگان خود در مقایسه با سینما توانایی بهتری برای ساخت آثاری همچون مستند، داستانی، ترکیبی و نماهنگ دارد.
وی افزود:اما متاسفانه درسال های اخیر طیف تماشاگران سینما کاهش یافته و به نظر می رسد در آثار تلویزیونی می توان به صورت موفق تری به کار در حوزه دفاع مقدس پرداخت.
جوهرچی درخصوص سیر تحول شخصیت های دفاع مقدس به خصوص تحول شخصیت زن خاطر نشان کرد: در سال های اولیه سینمای دفاع مقدس به طور تقریبی هیچ بازیگر زنی وجود نداشت و بیشتر فیلم ها به صورت مردانه ارایه می شد که شخصیت ها دائم در حال مبارزه و دفاع بودند؛ اما در سال های بعد، آرام آرام به مسائل حاشیه ای به غیر از خود جنگ مانند مقوله خانواده ها، شهرها و تاثیرات جنگ بر مردم پرداخته و به این ترتیب بازیگران زن نیز به این آثار اضافه و در نتیجه زندگی آنها نیز به تصویر کشیده شد.
وی تصریح کرد: در ادامه نقش زن نیز دیده شد و کارگردانان به ساخت آثاری پرداختند که زنان به طور مستقیم درگیر مسایل جنگ بودند و شاهد این موضوع هستیم که روز به روز به لحاظ فیلمنامه پیشرفت کرده ایم اما متاسفانه هنوز به سطح ایده آل در این خصوص نرسیده ایم.
جوهرچی درخصوص دلایل ضعف سینمای دفاع مقدس و راهکارهای جذب مخاطب بیان کرد: جذب مخاطب بیشتر در فیلم ساخته شده و کارگردانان تعیین می کنند و در اصل عاملی که تماشاگر را به سینما می کشاند؛ بازیگر بوده در حالی که علت ماندگاری یک اثر کارگردانی و فیلمنامه نویسی خوب است که باید با نگاه جوی به این آثار به ارایه اثر مطلوب برای مخاطب پرداخته شود.
این هنرمند تصریح کرد: در این سالها به طور کلی آثار غیرجنگی نیز استقبال و فروش خوبی ندارند و فقط برخی از فیلم های کمدی توانسته اند موفق باشند.
جوهرچی درخصوص تاثیر نگاه مدیران به آثار دفاع مقدس اذعان کرد:غالب مدیران ارشد تلویزیون و سینما خود در جنگ تحمیلی حضور داشته اند،پس باید نگاه جدی تری به این آثار داشته باشند؛ زیرا جنگ تحمیلی مقطعی از تاریخ کشور ماست که همواره باید مدنظر گرفته شود.
این هنرمند در پایان در خصوص شاخص جدایی سینمای دفاع مقدس با سینمای جنگ اظهار داشت:در سینمای جنگ جهان بیشتر درباره خود مفهوم جنگ پرداخته می شود؛در حالی که در سینمای دفاع مقدس بعد معنوی و عقیدتی و انگیزه های رزمندگان بیشتر نمود پیدا می کند که برای مثال مفهوم دفاع از نظر یک رزمنده ایرانی قابل مقایسه با سربازان آلمانی نیست و همین موضوع شاخص جدایی سینمای دفاع مقدس با سینمای جنگ است