رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: دولت یازدهم اگرچه قدم آغازین را خوب برداشت، امّا هنوز اوّل راه است و باید به این دولت کمک کرد، چون پذیرش مسؤولیت در چنین شرایطی، فداکاری بود.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم؛ هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار جمعی از فرماندهان پیشکسوت 8 سال دفاع مقدس و سرداران سابق سپاه پاسداران با بیان اینکه پس از پایان 8 سال دفاع مقدس، با کسانی دیدار دارم که از همکاران در مسؤولیت‌های دفاع بوده‌اند، گفت: ایمان به خدا، دفاع از میهن و فداکاری برای ارزش‌های انسانی و اسلامی، ویژگی کسانی بود که در سنگرهای غرب و جنوب با مجموعه‌ای که توسط شرق، غرب و ارتجاع حمایت می‌شدند، می‌جنگیدند.
وی با بیان اوضاع سیاسی و فضای ایران در زمان آغاز جنگ، به علل چرایی و چگونگی انتخاب حزب بعث برای حمله به کشور پرداخت و گفت: بعد از توطئه‌های گوناگون در شورش‌ها، تجزیه‌طلبی‌ها، تحریم‌ها و کودتا، علناً می‌گفتند برنامه بعدی ما انقلاب اسلامی را ساقط می‌‌کند، ولی عنایت خداوندی، رهبری امام (ره) و حضور مادی و معنوی مردم در همه سال‌های جنگ، پایانی عزتمندانه برای نظام اسلامی ایران و سرنوشتی ذلتمندانه برای حزب بعث و حامیانش و منافقین که با خیانت به وطن، ستون پنجم دشمن بودند، رقم زد.
هاشمی رفسنجانی، با تشریح اتفاقات سال‌های اول انقلاب اسلامی در شورای انقلاب، دولت موقت و انتخاب بنی‌صدر به عنوان رئیس جمهور، گفت: تدابیر داهیانه امام(ره)، انقلاب را از همه گردنه‌های خطرناک عبور داد و وقتی به جنگ تحمیلی رسیدیم، عده‌ای که ادعای دلسوزی برای نظام و کشور داشتند، به جای تلاش برای وحدت، بر طبل اختلافات سپاه و ارتش می‌کوبیدند.
وی با یادآوری مراحل مختلف جنگ و تشریح چگونگی رونق گرفتن جبهه ایران و آغاز چندین عملیات سرنوشت‌ساز در جبهه‌های شمال، غرب و جنوب، گفت: انقلاب به فکر اشغال هیچ کشوری نبود و اهداف ما برداشتن موانع برای همکاری گسترده ملت‌های ایران و عراق و تنبیه متجاوزین و ثبت آن در سازمان‌های بین‌المللی و اعتراف دنیا به مظلومیت مردم ایران بود که در قطعنامه 598 محقق شد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به تلخی‌ها و شیرینی‌های پذیرش آتش بس اشاره کرد و گفت: چند ماه پس از پایان جنگ، امام راحل فرمودند که شیرینی‌های این کار را داریم می‌چشیم که با برگشت آزادگان به کشور تکمیل شد.
هاشمی برنامه‌های خویش برای پذیرش مسؤولیت فرماندهی جنگ را گرفتن مراکز استراتژیک از خاک عراق برای تحت فشار قرار دادن حزب بعث دانست و گفت: وقتی قبل از عملیات خیبر برای خداحافظی خدمت امام رسیدم، برنامه خود را گفتم و در اوّلین جلسه قرارگاهی هم در نزد فرماندهان جنگ تکرار کردم.
وی با بیان اوضاع اقتصادی کشور در سال‌های پایانی جنگ، به دستور امام برای تدوین سیاست‌های سازندگی اشاره کرد و گفت: با اصلاح سیاست خارجی و اعلام برنامه تنش‌زدایی، دنیا اعتراف کرد که ایران جنگ‌طلب نیست و برای همکاری اعلام آمادگی کرد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، استفاده از ظرفیت‌های سپاه و ارتش برای سازندگی کشور و تعامل با جهانیان را شاخص برنامه‌های دولت سازندگی برای جبران عقب‌ماندگی‌های تاریخی و عقب‌افتادگی‌های 8 سال جنگ خواند و گفت: در سال‌های سازندگی، تمام کشور، کارگاه تلاش و کوشش بود و خانواده‌ها، حاصل دسترنج خود را در سفره‌ها مصرف می‌کردند و این دولت بود که به کمک‌های آنها نیازمند بود و بر خلاف اظهارات بدخواهان، دهک‌های پائین وضع بهتری پیدا کردند و ضریب جینی به نفع فقرا اصلاح شد و مناطق محروم نیز از آثار سازندگی، بهره بردند.
وی با بیان برنامه‌های دولت‌های پس از جنگ برای تأمین انرژی کشور، از اتفاقات 8 سال گذشته ابراز تأسف کرد و گفت: در حالی که منابع مشترک نفت و گاز ما با کشورهای همسایه برداشت می‌شد، مسؤولین اجرایی سرگرم شعارهای سیاسی بودند و پروژه‌های سابق را هم به پیش نبردند.
هاشمی رفسنجانی، حاصل آن نوع نگاه به اقتصاد، فرهنگ، اجتماع و سیاست مخصوصاً در بعد خارجی را شرایط سال‌های گذشته کشور دانست و گفت: مردم هوشمند ایران عزم خویش را برای تغییر شیوه مدیریت اجرایی کشور جزم کردند و نتیجه آن دولتی است که که به مردم امید بخشید.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با تشریح برنامه‌های دولت یازدهم، گفت: اگرچه قدم آغازین را خوب برداشت، امّا هنوز اوّل راه است و باید به این دولت کمک کرد، چون پذیرش مسؤولیت در چنین شرایطی، فداکاری بود.
هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سؤالی درباره چرایی نام‌نویسی و چگونگی عدم احراز صلاحیت و اتفاقات پس از آن گفت: واقعاً برای نیامدن مصمم بودم، ولی وقتی استدلال علمای حوزه‌های علمیه، دلسوزان نظام، خانواده‌های شهدا و گروه‌های مختلف مردمی را دیدم، با توسل به قرآن بر تردید غلبه کردم و در آخرین مهلت‌های قانونی ثبت‌نام کردم.
وی افزود: هدفم تحقق حماسه مورد نظر رهبری و نجات کشور از آن شرایط بود که موانع ایجاد شده نیز به مصداق آیه «عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم» باعث هوشیاری بیشتر مردم شد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سؤال دیگری درباره‌ی دورنمای آینده سیاست داخلی و خارجی ایران گفت: امیدوارم در بُعد خارجی به سوی تعامل با دنیا و در بعد داخلی به سوی وحدت و همدلی پیش رویم که نتیجه آنها، پیشرفت کشور و نهادینه شدن فرهنگ توسعه و آزادی برای همه شهروندان، جمعیت‌ها و احزاب خواهد بود.
وی با بیان اوضاع سیاسی و فضای ایران در زمان آغاز جنگ، به علل چرایی و چگونگی انتخاب حزب بعث برای حمله به کشور پرداخت و گفت: بعد از توطئه‌های گوناگون در شورش‌ها، تجزیه‌طلبی‌ها، تحریم‌ها و کودتا، علناً می‌گفتند برنامه بعدی ما انقلاب اسلامی را ساقط می‌‌کند، ولی عنایت خداوندی، رهبری امام (ره) و حضور مادی و معنوی مردم در همه سال‌های جنگ، پایانی عزتمندانه برای نظام اسلامی ایران و سرنوشتی ذلتمندانه برای حزب بعث و حامیانش و منافقین که با خیانت به وطن، ستون پنجم دشمن بودند، رقم زد.
هاشمی رفسنجانی، با تشریح اتفاقات سال‌های اول انقلاب اسلامی در شورای انقلاب، دولت موقت و انتخاب بنی‌صدر به عنوان رئیس جمهور، گفت: تدابیر داهیانه امام(ره)، انقلاب را از همه گردنه‌های خطرناک عبور داد و وقتی به جنگ تحمیلی رسیدیم، عده‌ای که ادعای دلسوزی برای نظام و کشور داشتند، به جای تلاش برای وحدت، بر طبل اختلافات سپاه و ارتش می‌کوبیدند.
وی با یادآوری مراحل مختلف جنگ و تشریح چگونگی رونق گرفتن جبهه ایران و آغاز چندین عملیات سرنوشت‌ساز در جبهه‌های شمال، غرب و جنوب، گفت: انقلاب به فکر اشغال هیچ کشوری نبود و اهداف ما برداشتن موانع برای همکاری گسترده ملت‌های ایران و عراق و تنبیه متجاوزین و ثبت آن در سازمان‌های بین‌المللی و اعتراف دنیا به مظلومیت مردم ایران بود که در قطعنامه 598 محقق شد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به تلخی‌ها و شیرینی‌های پذیرش آتش بس اشاره کرد و گفت: چند ماه پس از پایان جنگ، امام راحل فرمودند که شیرینی‌های این کار را داریم می‌چشیم که با برگشت آزادگان به کشور تکمیل شد.
هاشمی برنامه‌های خویش برای پذیرش مسؤولیت فرماندهی جنگ را گرفتن مراکز استراتژیک از خاک عراق برای تحت فشار قرار دادن حزب بعث دانست و گفت: وقتی قبل از عملیات خیبر برای خداحافظی خدمت امام رسیدم، برنامه خود را گفتم و در اوّلین جلسه قرارگاهی هم در نزد فرماندهان جنگ تکرار کردم.
وی با بیان اوضاع اقتصادی کشور در سال‌های پایانی جنگ، به دستور امام برای تدوین سیاست‌های سازندگی اشاره کرد و گفت: با اصلاح سیاست خارجی و اعلام برنامه تنش‌زدایی، دنیا اعتراف کرد که ایران جنگ‌طلب نیست و برای همکاری اعلام آمادگی کرد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، استفاده از ظرفیت‌های سپاه و ارتش برای سازندگی کشور و تعامل با جهانیان را شاخص برنامه‌های دولت سازندگی برای جبران عقب‌ماندگی‌های تاریخی و عقب‌افتادگی‌های 8 سال جنگ خواند و گفت: در سال‌های سازندگی، تمام کشور، کارگاه تلاش و کوشش بود و خانواده‌ها، حاصل دسترنج خود را در سفره‌ها مصرف می‌کردند و این دولت بود که به کمک‌های آنها نیازمند بود و بر خلاف اظهارات بدخواهان، دهک‌های پائین وضع بهتری پیدا کردند و ضریب جینی به نفع فقرا اصلاح شد و مناطق محروم نیز از آثار سازندگی، بهره بردند.
وی با بیان برنامه‌های دولت‌های پس از جنگ برای تأمین انرژی کشور، از اتفاقات 8 سال گذشته ابراز تأسف کرد و گفت: در حالی که منابع مشترک نفت و گاز ما با کشورهای همسایه برداشت می‌شد، مسؤولین اجرایی سرگرم شعارهای سیاسی بودند و پروژه‌های سابق را هم به پیش نبردند.
هاشمی رفسنجانی، حاصل آن نوع نگاه به اقتصاد، فرهنگ، اجتماع و سیاست مخصوصاً در بعد خارجی را شرایط سال‌های گذشته کشور دانست و گفت: مردم هوشمند ایران عزم خویش را برای تغییر شیوه مدیریت اجرایی کشور جزم کردند و نتیجه آن دولتی است که که به مردم امید بخشید.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با تشریح برنامه‌های دولت یازدهم، گفت: اگرچه قدم آغازین را خوب برداشت، امّا هنوز اوّل راه است و باید به این دولت کمک کرد، چون پذیرش مسؤولیت در چنین شرایطی، فداکاری بود.
هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سؤالی درباره چرایی نام‌نویسی و چگونگی عدم احراز صلاحیت و اتفاقات پس از آن گفت: واقعاً برای نیامدن مصمم بودم، ولی وقتی استدلال علمای حوزه‌های علمیه، دلسوزان نظام، خانواده‌های شهدا و گروه‌های مختلف مردمی را دیدم، با توسل به قرآن بر تردید غلبه کردم و در آخرین مهلت‌های قانونی ثبت‌نام کردم.
وی افزود: هدفم تحقق حماسه مورد نظر رهبری و نجات کشور از آن شرایط بود که موانع ایجاد شده نیز به مصداق آیه «عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم» باعث هوشیاری بیشتر مردم شد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سؤال دیگری درباره‌ی دورنمای آینده سیاست داخلی و خارجی ایران گفت: امیدوارم در بُعد خارجی به سوی تعامل با دنیا و در بعد داخلی به سوی وحدت و همدلی پیش رویم که نتیجه آنها، پیشرفت کشور و نهادینه شدن فرهنگ توسعه و آزادی برای همه شهروندان، جمعیت‌ها و احزاب خواهد بود.
