کتاب "آسمان‌بان" مروری بر خاطرات کارکنان پدافند هوایی دفاع مقدس در دوران نبرد حق علیه باطل و مقابله با زور و ستم است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از دفاع مقدس، کتاب " آسمان‌بان" نقل وقایع جنگ تحمیلی به وسیله
دلیرمردانی است که در آن دوران در زمین، هوا و دریا بودند و جان خود را در
راه دفاع از ارزش‌های اسلام و انقلاب فدا کردند.
ثبت و انتقال خاطرات رزمندگان اسلام، سبب ماندگاری آن شده و این ارزش‌ها به نسل امروز و نسل‌های آینده منتقل می شود.
" آسمان‌بان" مستندی از تاریخ شفاهی ارتشیان این مرز و بوم است که بیانگر
گوشه ای از فعالیت‌های نیروهای پدافند و حضور آن ها در صحنه های نبرد حق
علیه باطل در دوران دفاع مقدس هشت ساله است.
در بخشی از این کتاب آمده است:
زمانی که عملیات والفجر مقدماتی در روز هفدهم بهمن سال 1361 در منطقه
عملیاتی فکه و چزابه با رمز مقدس "یا الله" آغاز شد، کارکنان پدافند هوایی
در سایت علی بن ابی طالب (ع) در منطقه عملیاتی محرم در نهر عنبر، شبانه روز
به کمک دوازده قبضه توپ 23 میلی متری و دو عراده توپ ضد هوایی اورلیکن
وظیفه پوشش هوایی ارتفاع پست منطقه را بر عهده داشتند. سایت هاوک نیز
مسئولیت مشابهی داشت.....
در بخش دیگری از کتاب می‌خوانیم:
ماموریت پدافند هوایی بعد از عملیات ثامن الائمه (5/7/1360) با تغییر
راهبردی عمده ای روبه رو شد که این تغییر، ناشی از تحول تفکر دفاع هوایی
مسئولان، از هواپایه به زمین پایه، بود. از این رو، لازم بود سایت های
هاوک، مواضع و رسدهای توپ های ضد هوایی، به همراه نیروهای سطحی، در عملیات
ها حضور می یافتند و از نیروهای سطحی در برابر حمله های هوایی دشمن دفاع می
کردند.
این راهبرد جدید در عملیات طریق القدس (9/9/1360) و فتح المبین (2/1/1361)
تکرار شد و در عملیات بیت المقدس (10/2/1361) به صورت منسجمی به اجرا
درآمد.
در بخش دیگری از این کتاب آمده است:
پس از عملیات والفجر هشت در سال 1364 و پیروزی های پی در پی رزمندگان در
جبهه ها، حکومت وقت عراق، برای جبران شکست های زمینی، حمله هوایی خود را به
شهرهای ایران تشدید کرد.
در پی این اقدام، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هم برای مقابله،
عملیات پرواز شناسایی و عکس برداری از کشور عراق را در برنامه های خود قرار
داد.
در بخش پایانی کتاب آمده است:
فصل زمستان سرد بود. سردی هوای ناشی از ریزش برف شب قبل، بی رحمانه ما را
آماج تاخت و تاز خود قرار داده بود. با طلوع آفتاب، با وجود گرمای خورشید،
گذشت زمان سخت تر شد. حالت بیم و امید داشتیم.
می دانستیم که هواپیماهای دشمن محل استقرار سایت نخجیر در منطقه ایلام را شناسایی کرده اند و هر لحظه احتمال یک حمله غافلگیرانه وجود دارد.
از طرف دیگر، آمادگی بالا و انتظار بچه های سایت برای یک نبرد سخت و فراموش نشدنی امیدوارمان می کرد. وسایل پدافند هوایی شیمیایی را نیز آماده کرده بودیم تا در صورت حمله شیمیایی دشمن بتوانیم از خود دفاع کنیم. ساعت یک بعد از ظهر بود که چند فروند هواپیمای میگ و میراژ عراقی به سایت نججیر به شکل وسیعی حمله کردند.
