به گزارش شهدای ایران به نقل از جهان،کریم مطهری همرزم شهید علی چیتسازیان [فرمانده اطلاعات عملیات لشکر انصار الحسین(ع)] در کتاب دلیل روایت کرده است:
از گشت برگشتم، خسته و درمانده که جواب علی آقا را چه بدهیم. چند بار از دم غروب تا کلهسحر رفته بودم مسیر را شناسایی کنم اما همان ابتدای کار با بچهها میخوردیم به میدان مین و موانع.
علی آقا وضعیت تنگه سومار را میخواست، یعنی خیلی جلوتر ازآنجاکه ما کُپ میکردیم. مسئول تیم شناسایی بودم. گزارش را باید من میدادم، اما چطوری؟!
به علی آقا گفتم: «نمی شه» جواب نداد. گفتم: «چند بار رفتم، از هر طرف سیمخاردار داره و میدان مین.» معلوم بود که یک کم عصبی شده. وقتی غیرتی میشد، چشمای سبزش را میدوخت به یکگوشه. داشتم عذر و بهانه میآوردم که فریاد زد: «مگه ما امامزمان نداریم؟!» این را با تمام وجودش فریاد کرد. و گفت: «همینالان بریم.» مات و درمانده گفتم: «حالا؟ توی روز روشن؟!» گفت: «همینالان!» و رفتیم و شد!
«علی چیتسازیان» سال ۱۳۴۱ در همدان بود که از همان آغاز جنگ تحمیلی در میدان بود. او در ۱۰ سالگی به تشخیص شهید حاج حسین همدانی، فرماندهی واحد اطلاعات عملیات لشکر ۳۲ انصار الحسین(ع) را بر عهده گرفت.
شهید چیتسازیان در عملیاتهای حساس و مهم دفاع مقدس از جمله مسلم بن عقیل، والفجر ۲، والفجر ۵، والفجر ۸، کربلای ۴و ۵ شرکت کرد؛ چندین بار هم مجروح شد اما باز هم میدان را خالی نکرد. او سرانجام چهارم آذر ۱۳۶۶ در حین انجام یک مأموریت گشت شناسایی به شهادت رسید.