به گزارش شهدای ایران  به نقل از روزنامه جوان، ماجرای تیراندازی به یک خودروی پراید در شهر نور استان مازندران پس از بی‌توجهی به دستور ایست پلیس و آسیب دیدن شدید یکی از سرنشینان آن باعث شد رسانه‌های ضدانقلاب این تیراندازی را مرتبط با پوشش فرد آسیب دیده بدانند، در حالی که ماجرا ارتباطی به موضوع حجاب ندارد. 

در روز‌های آغازین مردادماه جاری و در ساعات پایانی شب نیرو‌های پلیس در شهر نور به یک خودروی سواری پراید با شیشه‌های تمام دودی که با سرعت بالا در حال حرکت بوده، مظنون می‌شوند و دستور ایست می‌دهند. راننده، اما نه تنها به دستور ایست توجهی نمی‌کند، بلکه با افزایش سرعت اقدام به فرار می‌کند. طبیعی است که در این شرایط، ظن پلیس که در طرح ضد سرقت مشغول گشت‌زنی بود، بیشتر و تعقیب ماشین فراری از پلیس آغاز می‌شود. ماشین با شیشه‌های تمام دودی، سرعت بالا، ساعت ۱۱ شب و فرار از دست پلیس، همه چیز برای مظنون شدن کافی بوده است. 

در بیانیه پلیس هم توضیحات کامل آمده است: «راننده خودرو بدون توجه به دستور ایست پلیس و علایم هشداردهنده، از جمله چراغ گردان، آژیر و حتی لحظاتی مسدود کردن مسیر فرار از سوی پلیس، اقدام به فرار از صحنه کرد که در نهایت عوامل انتظامی خودرو را متوقف کردند. در بررسی‌ها مشخص شد یکی از دو سرنشین که خانم بودند، متأسفانه دچار مصدومیت شدند که سریعاً از طریق هلی‌برن به مرکز درمانی مجهز منتقل شدند.»

وقتی با همه اقدامات ماشین همچنان فرار می‌کند، پلیس اقدام به شلیک می‌کند و پس از توقف ماشین، متوجه زخمی شدن یکی از سرنشینان خودرو به نام آرزو بدری می‌شوند. در جریان این تعقیب و گریز پلیس سه گلوله به سمت لاستیک این خودرو شلیک کرده است که یکی از تیر‌ها به یکی از دو سرنشین خودرو اصابت و باعث مصدومیت وی می‌شود. 

با این حال رسانه‌های فارسی زبان غربی در دروغی هماهنگ، دلیل این تیراندازی را بی‌حجابی سرنشینان یا راننده می‌دانند. یک کارشناس انتظامی در گفتگو با خبرگزاری فارس، دستور توقف پلیس به علت بدحجابی را امری محال می‌داند، چراکه معتقد است اساساً قدرت تشخیص در شرایطی که ماشین به «سرعت» در جاده اصلی بین شهری از پارک جنگلی نور به سمت محمودآباد با «شیشه‌های دودی» و در «تاریکی هوا» در حال حرکت است وجود ندارد. 

راننده خودرو هم اتفاقات شب حادثه را این‌گونه روایت می‌کند که «از پارک جنگلی به سمت بیرون به سمت خیابان اصلی محمودآباد در حال حرکت بودم که با مأموران پلیس و دستور توقف پلیس مواجه شدم، اما اشتباهم این بود که فرار کردم». 

این دروغ‌ها تنها گناه این رسانه‌های ضد ایرانی در چنین ماجرا‌هایی نیست، بلکه گناه اصلی این است که آن‌ها طی سالیان متعدد تلاش کردند نگاه مردم ایران را نسبت به پلیس منفی کنند و سرپیچی از دستور پلیس را یک رویداد خوب و ارزشمند توصیف کنند. در فضای مجازی براندازان هم سرپیچی از دستور پلیس یک اقدام ارزشمند و حتی قهرمانانه القا می‌شود.

طبعاً تحت تأثیر چنین فضایی، افراد ممکن است درکی از اشتباه بزرگ خود در سرپیچی از دستور پلیس نداشته باشند و الانی که راننده خودرو (دوست آرزو بدری) می‌گوید «من اشتباه کردم که فرار کردم»، دیگر فایده‌ای نداشته باشد. 

در همه کشور‌ها اطاعت از دستور ایست پلیس بدیهی و لازم‌الاجرا است و نیرو‌های پلیس بنا بر قانون اجازه شلیک به خودرو‌هایی را که از دستور ایست سرپیچی می‌کنند دارند. بی‌بی سی جهانی در گزارشی در سال ۲۰۲۰ ادعا کرده بود «تخمین زده می‌شود که هر ساله نزدیک به ۱۲۰۰ نفر در امریکا به دست مأموران پلیس کشته می‌شوند».

مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی استان مازندران در انتهای بیانیه خود در شرح ماجرا با آرزوی بهبود کامل برای این خانم، از شهروندان تقاضا کرد که به‌منظور تأمین امنیت عمومی، نسبت به اجرای دستورات پلیس از جمله دستور توقف خودرو توجه بیشتری کنند.