وقتی به مقر رسیدیم، چشمم به پا‌های زخمی و تاول‌زده او افتاد، از روی شرم سرم را پایین انداختم. به من نگاهی کرد و از من تشکر کرد. گفتم: من کف کفش شما را کندم، تشکر چرا؟ گفت: واسطه توفیق بزرگی شدی.
شهدای ایران:شهید «علی چیت‌سازیان» از فرماندهان جوان دفاع مقدس بود که فرماندهی اطلاعات وعملیات لشکر انصارالحسین (ع) را بر عهده داشت؛ او در ۱۷ سالگی در عملیات مسلم بن عقیل، ۱۴۰ نفر از نیرو‌های بعثی که به اسارت رزمندگان اسلام در آمده بودند را از خاک عراق به پشت جبهه منتقل کرده بود و به گفته همرزمانش وقتی با عراقی‌ها برخورد می‌کرد، خود را معرفی کرده و می‌گفت: «من علی چیت‌سازیان هستم؛ «عقرب زرد». اگر مقاومت کنید تا آخرین گلوله با شما می‌جنگم؛ و الا تسلیم شوید و جان به سلامت ببرید».
«حسینعلی مرادی» همرزم شهید چیت‌سازیان خاطره‌ای از وقوع حادثه‌ای را روایت کرده که روضه یتیمان حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) را برای این شهید والامقام تداعی کرده است: «در یکی از گشت‌های اطلاعاتی در جبهه میمک، پشت سر علی آقا (شهید علی چیت‌سازیان) بودم. ناخواسته پام رفت رو کفش علی آقا و پاشنه پوتین او کنده شد. باید ۱۵ کیلومتر برمی‌گشتیم تا به مقرمان برسیم. به علی گفتم بیا پوتین من را بپوش؛ ولی نپذیرفت و کل مسیر پر از خار و خشاک و سنگریزه را با یه لنگه پوتین آمد.
به مقر که رسیدیم، چشمم به پا‌های زخمی و تاول‌زده او افتاد، از روی شرم سرم رو پایین انداختم. به من نگاهی کرد و از من تشکر کرد. گفتم: من کف کفش شما رو کندم، تشکر چرا؟ گفت: واسطه توفیق بزرگی شدی. تمام این مسیر برای من روضه یتیمان اباعبدالله (ع) بود و چه لذتی بالاتر از همراهی با اسیران کربلا؟».
سرانجام این فرمانده دلاور سپاه اسلام که از سیم‌خاردار نفس خود عبور کرده بود، چهارم آذر سال ۱۳۶۶ در حین انجام یک ماموریت گشت شناسایی، به درجه رفیع شهادت نائل آمد؛ شهیدی که معتقد بود: «کسی می‌تواند از سیم‌خاردارهای دشمن عبور کند که در سیم خاردارهای نفس خود گیر نکرده باشد».
