شهدای ایران: حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: در کلام خدا آمده است که «وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّیَاطِینِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ... و ما آسمان دنیا را به چراغهای [ستارگان] درخشان زینت داده و آراستیم و با تیرهایی از شهاب، شیطانها را راندیم و عذاب و آتش فروزان را برای آنها آماده ساخته و بر آنها باراندیم»... خدای مهربان در این آیه، انگار آسمان شنبه شب فلسطین را وصف میکند، شب حمله سنگین سپاه به پایگاههای نظامی و زیرساختهای استراتژیک رژیم صهیونیستی، آن شب آسمان فلسطین از همه شبهای سال زیباتر بود.
موشکها همان شهابهای آسمانی بودند که آن شب در آسمان غزه و جنین و الخلیل و حیفا و... همه پهنای آسمان فلسطین، به جای ستارهها طلوع کرده بودند، بر مردم مظلوم و ستمدیده غزه نور میپاشیدند و با خشم مقدس بر صهیونیستهای پلید فرود میآمدند و عذابی از آتش «عذابالسعیر» بر آنها میباریدند... صهیونیستهای جنایتپیشه بر این باور بودند که پدافندهای سهلایه «گنبد آهنین»، «فلاخن داوود» و «پیکان سهمگین» و... به موشکها و پهپادهای شلیک شده از ایران اسلامی اجازه عبور نمیدهند! چند ساعت قبل از آغاز حمله جانانه سپاه، اعضای کابینه جنگ رژیم صهیونیستی در یک نشست اضطراری گرد هم آمده و فرمانده ارتش رژیم کودککش اسرائیل اطمینان داده بود که هیچ پرندهای نمیتواند از سامانه سهلایه پدافند هوایی اسرائیل عبور کند!...
اجداد صهیونیستها در صدر اسلام نیز چنین باوری داشتند! ماجرای آن روزها نیز اینگونه در کلام خدا آمده است «هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِنْ دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ یَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا... اوست خدایی که کافران اهل کتاب (یهود بنینضیر را که با مکر و حیله در پی قتل پیامبر خدا بودند) برای اولین بار از دیارشان بیرون کرد و شما مسلمانان هم هرگز گمان نمیکردید که آنها از دیار خود بیرون روند و آنها نیز حصارهای محکم خود را نگهبان خویش میپنداشتند تا آنکه (عذاب) خدا از آنجا که گمان نمیکردند بر آنها فرود آمد».
... آن شب آسمان غزه زیباتر از همیشه بود. زنان و مردان و کودکان درحالی که از شگفتیهای آسمان زیبا و مسیر نورانی موشکها که به یاریشان آمده بودند، چشم بر نمیداشتند، با هم زمزمه میکردند که امشب هیچ کودکی با آتش کینه صهیونیستهای وحشی شهید نمیشود و هیچکس زیر آوار نمیماند... و همانگونه بود که انتظار داشتند...
چه روحنواز است اگر همه شب، زیبایی آسمان غزه مثل همان شنبه شب باشد... الیس الصبح بقریب؟