شهدای ایران shohadayeiran.com

اتاقک گلی قطعا یکی از بهترین آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر است. اثری شریف و انسانی، که داستان زیبایی را روایت کرده و قهرمان ماندگاری می‌سازد. اثری که نشان می‌دهد سینما بیش از آن که به حضور چهره‌های مطرح نیاز داشته باشد به قصه خوب و ترسیم قهرمان نیازمند است.

 شهدای ایران: روایت داستانی عاشقانه در دل یک واقعه‌ی هولناک! این چکیده‌ی داستان اتاقک گلی است. فیلمی اثرگذار و درگیر کننده که نمی‌توان آن را دوست نداشت. اثری که در پس جهان عاشقانه خود، گوشه‌ای از جنایات گروهک تروریستی منافقین را به تصویر می‌کشد و از دل این ماجرا شخصیت ماندگاری را خلق می‌کند. در ادامه نگاهی به این اثر خواهیم داشت. 


«اتاقک گلی»؛ اثری که نمیتوان دوستش نداشت
 
 شاید مهم‌ترین نکته در ساخت یک اثر سینمایی، ترسیم شمایل قهرمانی است که مخاطب را با خود همراه کند. نکته‌ای که در این اثر به خوبی یافت می‌شود. شاهو قهرمان فیلم اتاقک گلی است. جوان ساده‌دل روستایی که دل در گرو عشق دخترکی به نام خزال دارد و در گیر و دار تلاش برای وصال به محبوبش، به ناگاه اتفاقی هولناک، همه چیز را تغییر می‌دهد. مخاطب به خوبی با شخصیت شاهو همراه می‌شود. همراه با او می‌دود، زمین می‌خورد می‌ترسد و گریه می‌کند. شخصیتی که تا مدت‌ها پس از پایان فیلم در ذهن مخاطب می‌ماند. در این بین نمیتوان به نقش تورج الوند اشاره نکرد. بازیگر با استعدادی که پیش از این در فیلم نگهبان شب حضور قابل توجهی داشت و این بار نیز توانسته است به خوبی از پس این نقش برآید و بازی بی نقصی را ارائه کند. 
 
نکته‌ی بارزی که در اتاقک گلی به چشم می‌خورد عدم حضور چهره‌های شناخته شده یا به اصطلاح سوپراستارها است. اتاقک گلی ثابت می‌کند می‌توان تنها با تکیه بر یک داستان جذاب که به درستی پرداخت شده است مخاطب را به سالن سینماها کشاند. نگهبان شب نویدبخش دوران تازه‌ای در سینمای ایران است. دورانی که با عبور از سینمای چهره محور و تمرکز بر سینمای قصه‌گو و قهرمان محور همراه است. 
داستان فیلم غنی از مفاهیم و ارزش‌های اخلاقی است. عشق، فداکاری، ایثار، از خودگذشتگی و دفاع از وطن همه و همه در این اثر به چشم می‌خورد. بعلاوه روایت فیلم درگیر‌کننده است و با فراز و فرودهای بسیار و تعلیق و غافلگیری همراه است. قصه‌ای که با الهام از یک ماجرای واقعی شکل گرفته است و این نکته اهمیت این مسئله را دو چندان می‌‌کند. 
 
 
از طرفی اتاقک گلی پس از سرهنگ ثریا، دومین اثر در فجر امسال است که به صورت جدی به مسئله منافقین می‌پردازد. بخش اعظم فیلم به نمایش جنایات این گروهک تروریستی و رشادت‌های مردم غیور کرد در مقابل آنان اختصاص می‌یابد. اما در این میان نکته مهمی وجود دارد و آن این است که در طول مدت فیلم، جز یک مورد هیچ نمای نزدیکی از منافقین نمی‌یابید. هیچ چهره‌ای از آنان به نمایش گذاشته نمی‌شود و دوربین با فاصله از آنان تنها جنایاتشان را به تصویر می‌کشد.
 
البته اشکالاتی نیز در این اثر یافت می‌شود. خرده داستان‌هایی در فیلم وجود دارد که به یکدستی روایت لطمه می‌زند. مثلا گم‌شدن انگشتری که تنها برای دراماتیک کردن داستان طراحی شده است و یا شهادت دو برادری که از ابتدا به درستی ساخته نشده و همین امر باعث می‌شود صحنه شهادتشان نتواند آن‌چنان که باید برای مخاطب تاثیرگذار باشد.
 
همچنین به نظر می‌رسد پایان‌بندی فیلم نیز میتوانست با دقت و جزئیات بهتری انجام گیرد. پیروزی اهالی روستا به کمک رزمندگان و بیرون راندن منافقین، می‌توانست با شکوه بیشتری تصویر شود. همچنین خزال شخصیت محوری داستان و معشوق شاهو، تقریبا در ۳۰ دقیقه پایانی از داستان محو می‌شود و تنها در سکانس پایانی حضور می‌یابد. البته حضوری تاثیر گذار. با این همه اما پایان فیلم روشن است و امیدبخش که از ویژگی‌های مثبت اثر است. 
 
اتاقک گلی قطعا یکی از بهترین آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر است. اثری شریف و انسانی، که داستان زیبایی را روایت کرده و قهرمان ماندگاری می‌سازد. اثری که نشان می‌دهد سینما بیش از آن که به حضور چهره‌های مطرح نیاز داشته باشد به قصه خوب و ترسیم قهرمان نیازمند است./رجانیوز

نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار