یادداشت/محمد صادق کوشکی؛
با کدام منطق باید زنان و مردان مؤمن و متشرع ،ساعتها به شکل درهم فشرده و بدون ملاحظات شرعی در گرمای بالای ۴۵ درجه ، پشت گذرگاههای مرزی خودی و عراقی گرفتار شوند و حرمت و کرامت شخصیت مردم مؤمن و شریف ایران ( بویژه در برابر چشم مأموران عراقی) هتک شود؟
سرویس فرهنگی شهدای ایران:دکتر محمد صادق کوشکی استاد دانشگاه،پژوهشگر و تحلیلگر مسائل سیاسی - فرهنگی در کانال ایتای خود نوشت:
لزوم پیاده روی اربعین و تأثیرات و پی آمدهای آن و ضرورت برپایی پرشکوه این همایش بی نظیر جهانی، از بدیهیات تفکر شیعی و انقلابی است اما بر سر چگونگی مواجهه مسئولان امر با این موضوع سخن بسیار است:
▪️دولت عراق و زیر ساختهای آن به هیچ عنوان آمادگی پذیرش حجم میلیونی زائران ایرانی ( و افغانستانی و پاکستانی) اربعین، بخصوص در مرزهای زمینی را ندارد ( کمبود وسایل نقلیه عمومی برای انتقال زائران از مرزهای ایران به عتبات و بالعکس ، نبود پایانه های مناسب مرزی و امکانات بهداشتی و..) و با توجه به وضعیت سیاسی عراق امیدی هم به بهبود این وضعیت در چند سال آینده نیست .
▪️گذرهای مرزهای زمینی ایران هم برای پذیرش حجم میلیونی زائران ساخته و مهیا نشده و فاقد حداقل امکانات لازم برای تأمین نیازهای بهداشتی ، درمانی ، پارکینگ و ...برای پاسخ گویی به جمعیت میلیونی اربعین است.
▪️ناوگان فعلی حمل و نقل ( هوایی ، زمینی و ریلی ) و جاده های منتهی به گذرگاههای مرزی ما هم به هیچ شکل قادر به جابجایی حجم انبوه مشتاقان سفر اربعین نیست و اختصاص امکانات موجود به سفر اربعین ،موجب اختلال جدی در خدمات رسانی به سایر هموطنان در سایر مسیرها می شود.
▪️ساختار اداری کشور هم فاقد توانایی برای مواجهه با چنین سفری است ( ناتوانی ادارات گذرنامه و ازدحام جمعیت در مراکز مربوطه و ....) و البته در آستانه این سفر ، بسیاری از دستگاههای دولتی به دلیل حضور برخی از کارکنان آنها در پیاده روی اربعین ، عملا از چرخه خدمت رسانی به مردم خارج شده و کسانی که در این ایام به ادارات و سازمانها مراجعه کرده و می کنند با عبارت تلخ « برو بعد اربعین بیا» مواجه شده و می شوند.
▪️در حالی که مشکلات و کاستی های فوق، اظهر من الشمس است و بسیاری از مسئولان هم در یک ماهه اخیر بارها به این موارد اعتراف کرده اند، این سوال مهم بدون پاسخ مانده که :
چرا برای دعوت مردم به این سفر، تبلیغات پرحجم و به شدت عاطفی صورت می گیرد و رسانه ها و برخی خطبا و ....بدون توجه به واقعیتهای موجود ، مردم را برای حضور میلیونی در سفر اربعین تشویق می کنند؟
چرا باید کرامت و حرمت هزاران نفر از مؤمنان و مشتاقان اباعبدالله ( ع) بواسطه ندانم کاری و غفلت و غافلگیر شدن مسئولان ، خدشه دار شود؟
با کدام منطق باید زنان و مردان مؤمن و متشرع ،ساعتها به شکل درهم فشرده و بدون ملاحظات شرعی در گرمای بالای ۴۵ درجه ، پشت گذرگاههای مرزی خودی و عراقی گرفتار شوند و حرمت و کرامت شخصیت مردم مؤمن و شریف ایران ( بویژه در برابر چشم مأموران عراقی) هتک شود؟
آیا شأن و شخصیت امت حزب الله (که حضرت امام آنها را وفادارتر از اصحاب رسول الله توصیف کرده اند ) باید به این شیوه قربانی ناتوانی و برخی مدیران نظام و ندانم کاری مدیران رسانه ها شود؟
کسانی که درکمال آرامش و راحتی( و اغلب هم با هزینه بیت المال) و از طریق هوایی به عراق می روند و در هتل های گرانقیمت اسکان دارند در برابر دوربین ها می نشینند و درباره مراسم اربعین نطق های آتشین ایراد می کنند و البته که معنی گرفتاری در مرز زمینی با زن و بچه و گرمای کشنده و نبود حداقل امکانات بهداشتی و قحطی آب و نبود وسیله نقلیه و ازدحام و در کنار خیابان خوابیدن و .... را نمی فهمند و نتیجه تهییج بی حساب و کتاب مردم، توسط این عزیزان ، می شود همین وضعیتی که این روزها با آن مواجهیم!
بستن ناگهانی مرزها و آوارگی دهها هزار نفر از زائران و اعلام مکرر برای عدم مراجعه مشتاقان به مرزهای زمینی و ترافیک شدید در جاده های منتهی به شهرها و مناطق مرزی و ایجاد اختلال در زندگی هموطنان ساکن در این نقاط و...!
برنامه ریزی عقلانی ، آینده نگری و عدم نگرش عاطفی به سفر اربعین، حلقه مفقوده و عنصر نایابی است که اغلب مسئولان مربوطه از آنها بی بهره اند در حالی که تأمین مقدمات و زمینه سازی برای این سفر به صورتی که کرامت و شخصیت زائران جمهوری اسلامی حفظ شوند ، بدون عقلانیت ، برنامه ریزی و تلاش مستمر و دائمی و برخورد منطقی و بدور از عواطف ، ممکن نیست !
در غیر این صورت هر سال و در هر دولت باید شاهد شکنجه و آزار و اهانت و سلب کرامت زائران اربعین بواسطه نبود بلیط و کمبود های مختلف و ازدحام و... باشیم.
در شرایط کنونی علاوه بر زائران ، بسیاری از نیروها و دستگاههای خدمت رسان ( راهور و مرزبانی ، گذرنامه ، وزارت کشور ، هلال احمر و...) هم دچار مشکلات و فشار کاری مضاعف می شوند ( بدون این که این تلاشها منتج به نتیجه ای در خور ملت شریف ایران شود).
شأن و جایگاه مردم ایران وقتی حفظ می شود که زائران بر اساس ظرفیتهای واقعی ایران و عراق( و حتی اگر لازم باشد به صورت نوبه ای )و در قالب برنامه ریزی شده و متمرکز به زیارت اعزام شوند تاشیرینی زیارت با تلخی مشکلات برآمده از فقدان عقلانیت از بین نرود !
لزوم پیاده روی اربعین و تأثیرات و پی آمدهای آن و ضرورت برپایی پرشکوه این همایش بی نظیر جهانی، از بدیهیات تفکر شیعی و انقلابی است اما بر سر چگونگی مواجهه مسئولان امر با این موضوع سخن بسیار است:
▪️دولت عراق و زیر ساختهای آن به هیچ عنوان آمادگی پذیرش حجم میلیونی زائران ایرانی ( و افغانستانی و پاکستانی) اربعین، بخصوص در مرزهای زمینی را ندارد ( کمبود وسایل نقلیه عمومی برای انتقال زائران از مرزهای ایران به عتبات و بالعکس ، نبود پایانه های مناسب مرزی و امکانات بهداشتی و..) و با توجه به وضعیت سیاسی عراق امیدی هم به بهبود این وضعیت در چند سال آینده نیست .
▪️گذرهای مرزهای زمینی ایران هم برای پذیرش حجم میلیونی زائران ساخته و مهیا نشده و فاقد حداقل امکانات لازم برای تأمین نیازهای بهداشتی ، درمانی ، پارکینگ و ...برای پاسخ گویی به جمعیت میلیونی اربعین است.
▪️ناوگان فعلی حمل و نقل ( هوایی ، زمینی و ریلی ) و جاده های منتهی به گذرگاههای مرزی ما هم به هیچ شکل قادر به جابجایی حجم انبوه مشتاقان سفر اربعین نیست و اختصاص امکانات موجود به سفر اربعین ،موجب اختلال جدی در خدمات رسانی به سایر هموطنان در سایر مسیرها می شود.
▪️ساختار اداری کشور هم فاقد توانایی برای مواجهه با چنین سفری است ( ناتوانی ادارات گذرنامه و ازدحام جمعیت در مراکز مربوطه و ....) و البته در آستانه این سفر ، بسیاری از دستگاههای دولتی به دلیل حضور برخی از کارکنان آنها در پیاده روی اربعین ، عملا از چرخه خدمت رسانی به مردم خارج شده و کسانی که در این ایام به ادارات و سازمانها مراجعه کرده و می کنند با عبارت تلخ « برو بعد اربعین بیا» مواجه شده و می شوند.
▪️در حالی که مشکلات و کاستی های فوق، اظهر من الشمس است و بسیاری از مسئولان هم در یک ماهه اخیر بارها به این موارد اعتراف کرده اند، این سوال مهم بدون پاسخ مانده که :
چرا برای دعوت مردم به این سفر، تبلیغات پرحجم و به شدت عاطفی صورت می گیرد و رسانه ها و برخی خطبا و ....بدون توجه به واقعیتهای موجود ، مردم را برای حضور میلیونی در سفر اربعین تشویق می کنند؟
چرا باید کرامت و حرمت هزاران نفر از مؤمنان و مشتاقان اباعبدالله ( ع) بواسطه ندانم کاری و غفلت و غافلگیر شدن مسئولان ، خدشه دار شود؟
با کدام منطق باید زنان و مردان مؤمن و متشرع ،ساعتها به شکل درهم فشرده و بدون ملاحظات شرعی در گرمای بالای ۴۵ درجه ، پشت گذرگاههای مرزی خودی و عراقی گرفتار شوند و حرمت و کرامت شخصیت مردم مؤمن و شریف ایران ( بویژه در برابر چشم مأموران عراقی) هتک شود؟
آیا شأن و شخصیت امت حزب الله (که حضرت امام آنها را وفادارتر از اصحاب رسول الله توصیف کرده اند ) باید به این شیوه قربانی ناتوانی و برخی مدیران نظام و ندانم کاری مدیران رسانه ها شود؟
کسانی که درکمال آرامش و راحتی( و اغلب هم با هزینه بیت المال) و از طریق هوایی به عراق می روند و در هتل های گرانقیمت اسکان دارند در برابر دوربین ها می نشینند و درباره مراسم اربعین نطق های آتشین ایراد می کنند و البته که معنی گرفتاری در مرز زمینی با زن و بچه و گرمای کشنده و نبود حداقل امکانات بهداشتی و قحطی آب و نبود وسیله نقلیه و ازدحام و در کنار خیابان خوابیدن و .... را نمی فهمند و نتیجه تهییج بی حساب و کتاب مردم، توسط این عزیزان ، می شود همین وضعیتی که این روزها با آن مواجهیم!
بستن ناگهانی مرزها و آوارگی دهها هزار نفر از زائران و اعلام مکرر برای عدم مراجعه مشتاقان به مرزهای زمینی و ترافیک شدید در جاده های منتهی به شهرها و مناطق مرزی و ایجاد اختلال در زندگی هموطنان ساکن در این نقاط و...!
برنامه ریزی عقلانی ، آینده نگری و عدم نگرش عاطفی به سفر اربعین، حلقه مفقوده و عنصر نایابی است که اغلب مسئولان مربوطه از آنها بی بهره اند در حالی که تأمین مقدمات و زمینه سازی برای این سفر به صورتی که کرامت و شخصیت زائران جمهوری اسلامی حفظ شوند ، بدون عقلانیت ، برنامه ریزی و تلاش مستمر و دائمی و برخورد منطقی و بدور از عواطف ، ممکن نیست !
در غیر این صورت هر سال و در هر دولت باید شاهد شکنجه و آزار و اهانت و سلب کرامت زائران اربعین بواسطه نبود بلیط و کمبود های مختلف و ازدحام و... باشیم.
در شرایط کنونی علاوه بر زائران ، بسیاری از نیروها و دستگاههای خدمت رسان ( راهور و مرزبانی ، گذرنامه ، وزارت کشور ، هلال احمر و...) هم دچار مشکلات و فشار کاری مضاعف می شوند ( بدون این که این تلاشها منتج به نتیجه ای در خور ملت شریف ایران شود).
شأن و جایگاه مردم ایران وقتی حفظ می شود که زائران بر اساس ظرفیتهای واقعی ایران و عراق( و حتی اگر لازم باشد به صورت نوبه ای )و در قالب برنامه ریزی شده و متمرکز به زیارت اعزام شوند تاشیرینی زیارت با تلخی مشکلات برآمده از فقدان عقلانیت از بین نرود !
