بنده که به درخواست رئیس قطار در رستوران قطار مشغول صحبت بودم دیدم که بانوی بی حجاب مجدداً با همان وضعیت کشف حجاب وارد شد و نه رئیس قطار و نه همکاران او حتی یک تذکر هم به ایشان ندادند و این رفتار رویکرد مغرضانه را نشان می داد.
شهدای ایران: حسین فلاح، طلبه سطح عالی حوزه علمیه قم و یکی دیگر از شاهدان
عینی ماجرای قطار ۶۲۰ تهران- یزد نهم مرداد ماه ۱۴۰۱ (ضرب و شتم خانم زینب
جعفری توسط یک بانوی بی حجاب) به عنوان شاهد عینی در دادسرای یزد حضور یافت
و ابعاد تازه ای از ماجرا را مطرح کرد.
وی در یادداشتی که برای حوزه ارسال کرده است، ابعاد تازه ماجرا را چنین روایت می کند:
شرح ماجرا در بامداد ۹ مرداد۱۴۰۱
قطار که از شامگاه هشتم مرداد از تهران به سمت یزد حرکت خود را آغاز کرده بود، بنده به همراه همسر و فرزند خردسالم از ایستگاه محمدیه قم مسافر قطار شدیم.
حدود ساعت یک و پانزده دقیقه بامداد با صدای فریاد، جیغ و فحاشی چند بانو از خواب بیدار شدیم. درحالی که فرزند خردسالم در آغوشم بود و همسرم در صندلی کنار من نشسته بود. به دلیل نزدیک بودن به سالنی که نزاع و درگیری درآن رخ داد سریع به آنجا رفتم و درگیری و مشاجره لفظی دو بانو(یکی محجبه و دیگری بی حجاب) را شاهد بودم. خانم بی حجاب درحال فحاشی و درگیری با یک خانم محجبه چادری بود.
مردم که تا قبل از درگیری در خواب بودند، متوجه ماجرا شدند ولی مأموران قطار و مردم سعی کردند این دو بانو را از هم جدا کنند و به نزاع پایان دهند.
مأموران قطار و رئیس قطار به سالن مراجعه کرده بودند. با توجه به اینکه در نزدیکی ایستگاه کاشان این اتفاق رخ داد رئیس قطار و مأموران در صدد این بودند که در ایستگاه کاشان بانوی محجبه را با این دلیل که نظم قطار را به هم زده و اخلال در نظم عمومی ایجاد نموده از قطار پیاده کنند.
حمایت از بانوی محجبه توسط مسافران
بنده و با حمایت یکی دیگر از آقایان مسافر(که در سالن شاهد ماجرا بود و در دادگاه یزد نیز شهادت داد)، در درب قطار تجمع و خواستار سوار شدن خانم محجبه بودیم. در حالی که کارکنان قطار چندین بار تذکر و درخواست داشتند تا تجمع نکنیم و در جای خودمان مستقر شویم. اما با توجه به اینکه اطلاع پیدا کردیم آنان قصد دارند خانم محجبه را در ایستگاه کاشان پیاده کنند با اعتراض و پیگیری از ایشان حمایت کردیم تا مبادا در حق مدافع قانون اجحاف صورت پذیرد.
پلیس ایستگاه کاشان که با درخواست رئیس قطار وارد سالن قطار شده بود مترصد این بود که خانم جعفری( بانوی محجبه) را در ایستگاه کاشان پیاده کند.
مجددا با مراجعه به پلیس کاشان ماجرا را توضیح دادیم اما رئیس قطار و پلیس کاشان در تلاش بودند که برای فیصله دادن به موضوع یک امضا از صورت جلسه سفید از طرفین بگیرند که با توجه به خودداری خانم جعفری از امضا کردن صورت جلسه سفید، مجددا هر دو بانو به قطار بازگشتند.
با توجه به معطلی حدود ۲۰ دقیقه و درخواست مسافران برای ادامه مسیر، پیگیری ماجرا به ایستگاه یزد موکول شد.
این شرح کوتاهی از ماجرا بود و افراد دیگری هم شاهد بودند واین روایت را تصدیق می کنند.
نقدی بر مدیریت ضعیف رئیس قطار
ولی آنچه من می خواهم اضافه کنم به آنچه که تاکنون از بانوی محجبه و یا شاهد عینی دیگری روایت شده این است که نوع مدیریت و اعمال مدیریت از سوی رئیس قطار و همکاران ایشان جای تعجب داشت! از این جهت که در ابتدا با توجه به اینکه خانم محجبه درخواست می کند شما به عنوان رئیس قطار و مأموران قطار وظیفه دارید برخورد و اعمال مدیریت کنید و نظم و آرامش را در قطار حاکم کنید ولی از تذکردادن سرباز زده و وظیفه خود را به نحو احسن انجام ندادند. این مسئله خود سنگ بنای اتفاقات بعدی می شود و باعث شد همه مسافرین و فرد محجبه متحمل خسارت شوند.
همین مدیریت ضعیف رئیس قطار باعث شد مسافران وقتشان گرفته شود و بانوی محجبه مورد ضرب و شتم و مورد توهین قرار بگیرد.
رئیس قطار و مأمورین قطار به وظیفه ذاتی خود که همان اعمال مدیریت و قانون و ایجاد نظم و آرامش در طول مسیر بود عمل نکردند.
جالب است که بدانید وقتی من و خانواده ام از ایستگاه محمدیه قم وارد قطار شدیم؛ بعد از پنج دقیقه دو نفر از مأموران قطار نزد من آمده و با توجه به اینکه من فرزند خردسالی همراه داشتم و ظواهر کودک سن زیر دوسال را نشان می داد ولی بر اساس قانون از من شناسنامه کودک را خواستند تا از زیر دوسال بودن کودک مطمئن شوند زیرا کودک زیر دوسال بلیط لازم ندارد.
من بر اساس قانون شناسنامه فرزندم را همراه داشتم و به مأموران قطار نشان دادم.از این رفتار مأموران نه تنها ناراحت نشدم بلکه خوشحال شدم که آن ها به وظیفه خود عمل کرده ا ند ولی جای سئوال اینجاست اگر قرار است به قانون عمل شود پس باید در همه جوانب و ابعاد صورت بگیرد و نباید تبعیض آمیزهم باشد. این جای سئوال است که چرا برخورد های مأموان قطار و رئیس قطار در اجرای قوانین تبعیض آمیز است؟
رئیس قطار حتی یک تذکر کوتاه به خانم بی حجاب نداد!
در طول نزاع و درگیری شاهد بودم که هم از جانب مأموران و هم رئیس قطار رفتاری توأم با بی عدالتی نسبت بین طرفین دعوا وجود داشت. چنان که حتی یک بار ندیدم در یک تذکر کوتاه به خانم بی حجاب داده شود و همه هجمه ها و توهین ها نسبت به خانم محجبه بود.
بعد از پلیس کاشان جایی که مسئله موکول به پلیس یزد شد و دو طرف دعوا سوار قطار شدند، قطار به سمت یزد حرکت کرد. خانم بی حجاب درخواست تغییر جای خود را داد تا جای دیگری در اختیار او قرار دهند.
بی توجهی رئیس قطار به کشف حجاب خانم بی حجاب!
بنده که به درخواست رئیس قطار در رستوران قطار مشغول صحبت بودم. که بانوی بی حجاب مجدداً با همان وضعیت کشف حجاب وارد رستوران قطار شد و نه رئیس قطار و نه همکاران او حتی یک تذکر هم به ایشان ندادند و این رفتار رویکرد مغرضانه را نشان می داد.
نقدی بر بیانیه راه آهن
نکته بعدی علیرغم همه این گزارشات، بیانیه ای رسمی از سوی راه آهن تهران یا یزد صادر شده بود مبنی بر این که راه آهن جمهوری اسلامی نسبت به حجاب و عفاف اهتمام دارد و مأموران و رئیس قطار موظف هستند نسبت به امر حجاب اهتمام جدی داشته باشند و در صورت مشاهده مواردی که حجاب و عفاف رعایت نشده تذکر دهند.
محتوای بیانیه به نظرم نوعی فرار رو به جلو و شانه خالی کردن از بار مسئولیتی که قانون به عهده آنها گذاشته، می باشد.
جالب بود که راه آهن جمهوری اسلامی در بیانیه خود هرگونه قصور و کوتاهی از سوی مأموران خود و رئیس قطار را نادیده گرفته است.این جای سئوال دارد که چرا ما مسئولیت پذیر نیستیم؟ و آنجا که قصوری مورد توجه ماست چرا به وظیفه خود عمل نمی کنیم و مسئولیت پذیر نیستیم.
ماجرای قطار تهران- یزد در ماه محرم
ماجرای ضرب و شتم بانوی محجبه در قطار تهران- یزد در این ماه محرم و در هفته امر به معروف و نهی از منکر اتفاق افتاد که باید بیش از پیش موضوع تذکر به زنان بی حجاب جدی گرفته می شد.
مبنای حرکت و شاکله اصلی حرکت امام حسین علیه السلام امر به معروف و نهی از منکر است، این اتفاق در این ماه رقم خورد و به نظرم نقطه عطفی است و به ما این نکته بسیار مهم و این واجب فراموش شده را یادآوری می کند و این رسالت را یک بار دیگر به آحاد مردم گوشزد می کند که ما وظیفه داریم برای اصلاح جامعه از خودمان شروع کنیم و همچنین مراقبت کنیم.
ما مردم وظیفه داریم به عنوان ناظران و حامیان قوانین کشور و این فریضه مهم، حامی این قانون و این واجب شرعی باشیم و با نظارت خودمان در صدد این باشیم که هرچه بیشتر این قانون و واجب شرعی در جامعه نهادینه شود.
تک تک افراد جامعه خود را موظف بدانند و همان گونه که دیگر قوانین را رعایت می کنیم این قانون را هم پایبند باشیم و ان شاءالله که بتوانیم عفاف و حجاب را هر چه بیشتر در جامعه شاهد باشیم.
عدم اطلاع رئیس قطار و مأموران از وظیفه خود در مورد قانون حجاب
جالب است که من لابلای صحبت های خود با مأمورین قطار و رئیس قطار وقتی که به ایشان می گفتم با توجه به اینکه حجاب هم یک قانون و هم واجب شرعی است پس شما وظیفه دارید که تذکر دهید، هم مأموران و هم رئیس قطار به من گفتند:« بله، واجب هست ولی ما نمی توانیم و وظیفه ای نداریم که تذکر دهیم»، وقتی مثال زدم که مثلا اگرمن نصف شب صدای آهنگ گوشی ام را زیاد کنم یا سیگار روشن کنم که نظم قطار را به هم بزنم شما چه برخوردی با من خواهید داشت؟ هم رئیس قطار و هم بقیه همکاران وی گفتند:«به شما تذکر می دهیم». گفتم :«اگرمن به تذکر شما گوش ندهم و به کارم ادامه دهم و در نظم قطار اخلال ایجاد کنم چطور؟ شما با من چه رفتاری می‌کنید و عکس‌العمل شما چیست؟» به‌اتفاق گفتند: «ایستگاه بعد شما را پیاده می‌کنیم».
وقتی به ایشان گفتم:«خوب حجاب هم یک قانون است چرا شما این تذکر را ندادید؟» می‌گفتند:«ما آموزش ندیده‌ایم و وظیفه‌ای نداریم که این کار را انجام دهیم. کسی از ما حمایت نمی‌کند که تذکر دهیم».این‌ها توجیهاتی بود که از سوی مأموران قطار و رئیس قطار شنیدم.
واقعاً این امر وظیفه را برای مسئولین راه آهن سنگین تر می‌کند که حتما باید پیگیر باشند و اگر نیاز به آموزش و توجیه کردن مأموران و رؤسای قطار دارد. به این بیانیه‌ها و لفاظی‌ها اکتفا نکنند که در بیانیه اعلام کردند که از عفاف و حجاب حمایت می‌کنند در حالی که متأسفانه در عمل شاهد چیز دیگری هستیم.
ناراحتی مسافران از برخورد رئیس قطار
این برخوردهایی که ما در قطار از سوی مأموران و رئیس قطار دیدیم احساسات مسافران سالن مذکور را به نوعی تحریک کرد و ناراحتی آنان را به دنبال داشت چرا که اکثر مسافران آن سالن محجبه بودند.
طبیعی است از افرادی که مسئول قطار هستند و از بیت‌المال حقوق می‌گیرند انتظار می‌رفت خود، حامی قانون و مجری قانون باشند و لااقل خودشان نسبت به قانون بی‌اطلاع نباشند و از این امر سر باز نزند و از قانون شکن حمایت نکند.
نکته آخر
اگر مطالبه و حمایت مردم از امر به معروف و نهی از منکر جدی باشد و از سوی دیگر از جانب مسئولین امر هم یک جدیتی برای اعمال قانون و اجرای قانون عفاف و حجاب وجود داشته باشد دیگر نباید شاهد پیشروی و رشد روزافزون بی‌حجابی در کشور و در سطح جامعه باشیم.
پیش از این در خودرو برخی افراد قانون شکن اقدام به کشف حجاب می‌کردند، ولی الان شاهد این هستیم که در فضاهای عمومی و حمل و نقل عمومی از جمله قطار، خصوصا هواپیما که خیلی وضعیت اسف‌باری دارد و اتوبوس‌های بی‌آرتی، و اتوبوس‌های شهری چنین هنجارشکنی هایی اتفاق می افتد.
به نظر می‌رسد این دو بال مطالبه و حمایت مردمی و اهتمام به اجرای قانون عفاف و حجاب از سوی مسئولان می‌تواند در هر چه عفیف تر شدن جامعه اسلامی کمک کند.
