از سوی رسانه های زنجیره ای مدعی اصلاحات؛
بازندههای سیاسی که دنبال فرصتی برای احیای هویت ازدسترفته خود هستند و از حجم تلاش و عملکرد جهادی مدیران اجرایی کشور و همچنین نمایندگان انقلابی کشور عصبانی هستند، نمیتوانند ببینند که افکار عمومی عزم و اراده دولت سیزدهم و مجلس یازدهم برای حل مشکلات کشور را ارج مینهند و با مقایسه مدیران کنونی و مدیران دولت سابق (مدیران پشتمیزنشین) به این تحلیل میرسند که فرق میکند چه کسی رئیسجمهور باشد!
سرویس سیاسی شهدای ایران :رسانههای زنجیرهای روز گذشته در مهمترین تیترهای صفحه اول خود به حادثه سیل در استانهای کشور پرداختند. نکته حائز اهمیت آنکه مدعیان اصلاحات بهجای انتشار واقعیتها و همدردی با مردم سیلزده، به حاشیهسازی و بهرهبرداریهای سیاسی و جناحی پرداختند تا حضور بهموقع، پرتلاش و میدانی مسئولان و برخی نمایندههای مجلس در مناطق سیلزده را تضعیف کنند.
روزنامه جمهوری اسلامی ایران در مطلبی نوشت: برخی از نمایندگان مجلس، وزرا و شهردار تهران بالباسهای رسمی و بدون تجهیزات کمکرسانی، با حضور در مناطق سیلزده استان تهران بهویژه امامزاده داوود با پاچههای گِلی عکس یادگاری گرفتند.. این عکسهای یادگاری در فضای مجازی با واکنشهای کاربران مواجه شد. برخی از کاربران فضای مجازی گفتند: در چهره این افراد نه اثری از غم و دلهره مردمی بود که سیل خانه وزندگیشان را نابودِ کرده و نه نشانی از خستگی آن امدادگری که بیادعا در حال کمک به مردم است... تنها شباهت اینها با مردم سیلزده و امدادگران زحمتکش فقط «پاچههای گِلی» است وگرنه کدام انسان سیلزدهای در این شرایط به فکرانداختن عکس یادگاری است؟
روزنامه شرق هم در مطلبی نوشت: «آتلیه عکاسی امامزاده داوود(ع)؛ توصیفی برای حضور پررنگ مسئولان با کتوشلوار میان خروارها گلولای باقیمانده از سیل اخیر تهران بود که با نقد کاربران فضای مجازی بر عدم کارایی این نوع حضور و عناوین همدردی تصنعی با آسیبدیدگان همراه شد. بسیاری از کاربران معتقد هستند مرزهای رفتارهای پوپولیستی در سیل اخیر جابهجاشده است. وقتی عکس مدیران بیربط به مدیریت بحران، با ژستهایی انتخاباتی منتشر شد، اولین سؤال این بود که وقتی مسئولانی که برای این بازدیدهای میدانی عازم مناطق سیلزده شدند، به ذهنشان نرسیده حداقل کتوشلوار نپوشند و یک چکمه به پا کنند، چگونه میخواهند به مدیرت بحران آنهم در حوزهای که ارتباطی به تخصص و مسئولیتشان ندارد، بپردازند؟»
روزنامه جمهوری اسلامی ایران در مطلبی نوشت: برخی از نمایندگان مجلس، وزرا و شهردار تهران بالباسهای رسمی و بدون تجهیزات کمکرسانی، با حضور در مناطق سیلزده استان تهران بهویژه امامزاده داوود با پاچههای گِلی عکس یادگاری گرفتند.. این عکسهای یادگاری در فضای مجازی با واکنشهای کاربران مواجه شد. برخی از کاربران فضای مجازی گفتند: در چهره این افراد نه اثری از غم و دلهره مردمی بود که سیل خانه وزندگیشان را نابودِ کرده و نه نشانی از خستگی آن امدادگری که بیادعا در حال کمک به مردم است... تنها شباهت اینها با مردم سیلزده و امدادگران زحمتکش فقط «پاچههای گِلی» است وگرنه کدام انسان سیلزدهای در این شرایط به فکرانداختن عکس یادگاری است؟
روزنامه شرق هم در مطلبی نوشت: «آتلیه عکاسی امامزاده داوود(ع)؛ توصیفی برای حضور پررنگ مسئولان با کتوشلوار میان خروارها گلولای باقیمانده از سیل اخیر تهران بود که با نقد کاربران فضای مجازی بر عدم کارایی این نوع حضور و عناوین همدردی تصنعی با آسیبدیدگان همراه شد. بسیاری از کاربران معتقد هستند مرزهای رفتارهای پوپولیستی در سیل اخیر جابهجاشده است. وقتی عکس مدیران بیربط به مدیریت بحران، با ژستهایی انتخاباتی منتشر شد، اولین سؤال این بود که وقتی مسئولانی که برای این بازدیدهای میدانی عازم مناطق سیلزده شدند، به ذهنشان نرسیده حداقل کتوشلوار نپوشند و یک چکمه به پا کنند، چگونه میخواهند به مدیرت بحران آنهم در حوزهای که ارتباطی به تخصص و مسئولیتشان ندارد، بپردازند؟»
در ادامه این مطلب آمده است: «شهردار تهران در حالی با کتوشلوار در میدان حاضرشده و عکس بالباس گلآلود گرفته است که طبق قانون شهرداری تهران مجاز بهصرف هزینه و امکانات تهران خارج از محدوده شهری تهران نیست؛ زیرا روستای امامزاده داوود ازجمله روستاهای زیرمجموعه بخشداری کن است و دهیاری مستقل خود را دارد.»
روزنامه همدلی هم حضور زاکانی در امامزاده داود را دستمایه طنز و تمسخر قرار داد و در مطلبی نوشت: «میگویند زاکانی با همان کفشهای گلی به جلسه ستاد اربعین رفته است. منتقدان وی میگویند شهردار تهران با این اقدامات نمیتواند در ماجرای سیل اخیر، انتقادها را از خود کاهش دهد؛ به باور آنان مدیریت شهری تخصص و علم میخواهد نه حرکات پوپولیستی و فرورفتن در سیلاب و گلولای!»
در ادامه این مطلب آمده است: «البته ضعف مدیریت بحران و عبرت نگرفتن مسئولان از حوادث سالهای پیشین به ماجرایی تکراری در ایران تبدیلشده است. بهعنوانمثال با توجه به سابقه امامزاده داوود در وقوع سیل، سیل این منطقه قابل پیشبینی و خسارت آن قابل جلوگیری بود. علاوهبر سیل امسال، امامزاده داوود در یکصد سال اخیر دو سیل بسیار سهمگین و مرگبار را شاهد بوده است.»
بازندههای سیاسی که دنبال فرصتی برای احیای هویت ازدسترفته خود هستند و از حجم تلاش و عملکرد جهادی مدیران اجرایی کشور و همچنین نمایندگان انقلابی کشور عصبانی هستند، نمیتوانند ببینند که افکار عمومی عزم و اراده دولت سیزدهم و مجلس یازدهم برای حل مشکلات کشور را ارج مینهند و با مقایسه مدیران کنونی و مدیران دولت سابق (مدیران پشتمیزنشین) به این تحلیل میرسند که فرق میکند چه کسی رئیسجمهور باشد!
شایانذکر است، بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی با مقایسه عکسهای روحانی در کیش و قشم (آنهم در زمان سیل و زلزله) از حضور بهموقع مدیران انقلابی در مناطق سیلزده تمجید و به عملکرد مدیران دولت تدبیر و امید انتقاد میکردهاند.