شب عملیات بود. «عباسعلی علیزاده» از یادگاران دفاع مقدس و مدافع حرم بسیار بی‌تاب بود که ناگهان چشمش به انگشترش افتاد. انگشتری که یادگار حاج قاسم سلیمانی بود. او انگشترش را درآورد و بعد وصیت کرد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، شهید مدافع حرم عباسعلی علیزاده، نخستین شهید مدافع حرم جویبار است که در ۲۹ آذرماه سال ۱۳۹۴ قبل از آنکه ۵۰ سالش شود، در حالی که ذکر یا حسین (ع) بر لب داشت در جاده خان‌طومان به آرزویش رسید.
او از یادگاران دفاع مقدس بود و تمام آموزش‌های سخت چریکی را در اصفهان گذرانده بود. از طریق قرارگاه رمضان در مأموریت‌های مختلف برون‌مرزی در عمق خاک عراق حضوری فعال داشت.
او از یادگاران دفاع مقدس بود و تمام آموزش‌های سخت چریکی را در اصفهان گذرانده بود. از طریق قرارگاه رمضان در مأموریت‌های مختلف برون‌مرزی در عمق خاک عراق حضوری فعال داشت.
همرزمان این شهید نقل می‌کنند که «عباسعلی علیزاده» در درگیری با گروهک‌های تروریستی در سوریه توانسته بود تانک خودی را که بین نیروهای خودی و داعشی‌ها گیر افتاده بود به تنهایی به عقب برگرداند و جان ۱۷ تن از مستشاران ایرانی را نجات دهد.
به دلیل رشادت‌هایش در نبرد با داعشیان، بعد از عنوان عباس، به او لقب «باز شکاری» دادند و حاج قاسم به پاس شجاعت‌هایش، پیشانی‌او را بوسید و انگشتر متبرک به انگشتان حضرت آقا را به عباسعلی علیزاده پیشکش کرد و گفت: من فعلاً چیزی به همراه ندارم که به عنوان هدیه بدهم، ولی این انگشترم مال شما.
این انگشتر به عنوان یادگاری در دست شهید علیزاده بود تا اینکه شب عملیات انگشترش را در آورد و به هم‌رزمش داد و به او گفت: من فردا در سیلو شهید می‌شوم. این انگشتر را بعد از شهادت به پسرم سینا بده.
