عضو هیات علمی دانشگاه تهران عنوان کرد؛
کوشکی هدف اصلاحطلبان از دفاع از بیحجابی را ترویج ولنگاری اخلاقی دانست و گفت: «پیگیری اجرایی شدن پروژه لیبرالیسم فرهنگی و بیتوجهی به ارزشهای دینی و اعتقادی سیاستی بود که از دهه ۷۰ از سوی اصلاحطلبان دنبال شد با این هدف که در صورت شیوع بیاخلاقی، شرایط برای پرورش نسل جوان عدالتخواه و مطالبهگر فراهم نخواهدشد تا اقدامات جریانهای سیاسی بهویژه اصلاحطلبان بهنقد کشیده شود.»
سرویس سیاسی شهدای ایران:از زمان روی کارآمدن دولت سیزدهم، جریان اصلاحات که به خاطر بیاعتمادی مردم از کرسی قدرت پایین آمد، تلاش کرد از یکسو رویکردهای فرهنگی و اقتصادی دولت جدید را با طرح برخی موضوعات مثل نبود آزادیهای سیاسی، سختگیری در حوزه حجاب و عفاف و انتقاد از محدودیتسازی در عرصه فضایمجازی به چالش بکشاند و از سویی دیگر با متهم کردن سیاستگذاریهای جدید در ساحت دیپلماسی، تعاملات جمهوری اسلامی ایران در حوزه بینالمللی، سیاست منطقهای، همسایه محوری و بهویژه مذاکرات وین را موردنقد جدی قرار دهد. نکته قابل تأمل همسویی کاملا آشکار دستگاههای تبلیغاتی عربی و عبری با رسانههای جریانهای اصلاحطلب در موضوعات مورد اشاره است.
در همین زمینه، دکتر محمدصادق کوشکی، عضو هیاتعلمی دانشگاه تهران با اشاره به سابقه این جریان سیاسی از دوران دولت سازندگی تا امروز تاکید کرد: «در بازه زمانی ۳۰ساله اصلاحطلبان در فضای سیاسی، تفکرات، رویکردها و عملکردهای آنها نشان میدهد جریان اصلاحطلب بههیچوجه دغدغه معیشت مردم را نداشته است.»
وی با بیان اینکه سیاستهای تعدیل دوران سازندگی خسارات زیادی را به معیشت مردم وارد کرد ، افزود: «سکانداران اقتصاد آن دوران، بزرگان اصلاحطلب بودند و اقدامات آنها باعث تورم تحمیلی ۶۰درصدی در سال ۷۵ بود و باوجود فشارهای اقتصادی فراوانی که در این دوران وارد شد اما برخی نظریهپردازان این جریان معتقد بودند اجرای سیاستهای تعدیلی حتما قربانی دارد و گریزی از آن نیست. با چنین طرز تفکری، چگونه میتوان باور داشت برخی از چهرههای اصلاحطلب در مواضع جدید خود از نگرانیها و دغدغههای خود برای تنگناهای معیشتی بگویند.»
این استاد علومسیاسی، اصلاحطلبان را مروجان ترویج لیبرالیسم فرهنگی در جامعه دانست و تصریح کرد: «در دوران هشتساله اصلاحات، آنها با شعار توسعه سیاسی، بهصراحت مردم ناراضی از اوضاع اقتصادی را گروههای قابلمه به دست و مزاحم دولت میدانستند و در دولت بعدی هرگونه تلاش برای خدمترسانی بهویژه در حوزه تأمین مسکن را به سخره میگرفتند و اینگونه رفتارها را جزو اطوارهای پوپولیستی و عوامانه میدانستند. آنها در دوران آقای روحانی با افتخار اعلام میکردند هیچ تلاشی در مسیر اجرایی کردن طرح مسکن مهر انجام نخواهندداد. اکنون این جریان که در دوران تدبیر و امید دولت اشراف را تشکیل دادهبودند و با سیاستهای غلط اقتصادی خود ارز ۳۰۰۰ تومانی را به ۳۰هزار تومان تبدیل کردند در یک چرخش آشکار و گرفتن ژست مردمخواهی، سیاستهای دولت سیزدهم را به چالش میکشند.»
کوشکی اضافه کرد: «طبعا هرکسی ممکن است نسبت به سیاستهای دولت سیزدهم در حوزههای مختلف انتقاد داشتهباشد اما بدون تردید با توجه به سابقه اصلاحطلبان بههیچوجه این جریان سیاسی حق ندارد خود را نگران معیشت مردم نشان دهد و از سیاستهای دولت جدید انتقاد کند.»
وی با بیان اینکه نگرانی اصلی جریان اصلاحات، معیشت مردم نیست، گفت: «این جریان بیشتر نگران نحوه بازگشتش به قدرت است و به همین دلیل روی دو موضوعی مانور میدهد که ربطی به معیشت مردم ندارد. اول اینکه بهشدت نگران قانونمندشدن فضای مجازی بوده و دوم اینکه نسبت به حاکمیت ارزشهای دینی و اخلاقی واهمه دارد.»
این استاد علوم سیاسی تاکید کرد: «نگرانی اصلاحطلبان از قانونمند شدن فضای مجازی ناشی از آن است که آنها میخواهند از این فضا با راهانداختن جنگ روانی، قدرت را به دست بگیرند و اما قانونمندی این حوزه، جلوی رها بودن فضای مجازی را میگیرد و باعث تخته شدن دکانهای تبلیغاتی آنها میشود.»
کوشکی هدف اصلاحطلبان از دفاع از بیحجابی را ترویج ولنگاری اخلاقی دانست و گفت: «پیگیری اجرایی شدن پروژه لیبرالیسم فرهنگی و بیتوجهی به ارزشهای دینی و اعتقادی سیاستی بود که از دهه ۷۰ از سوی اصلاحطلبان دنبال شد با این هدف که در صورت شیوع بیاخلاقی، شرایط برای پرورش نسل جوان عدالتخواه و مطالبهگر فراهم نخواهدشد تا اقدامات جریانهای سیاسی بهویژه اصلاحطلبان بهنقد کشیده شود.»
عضو هیات علمی دانشگاه تهران با اشاره به همسویی رسانههای اصلاحطلب با بنگاههای سخنپراکنی غربی تصریح کرد: «اصلاحطلبان همیشه از پشتیبانی رسانههای فارسیزبان لندنی برخوردار بودند و این مساله نشان میدهد این جریان چقدر اصالت دارد و درباره نشانههای همراهی این دو جریان همین بس که چهرههای شاخص مطبوعاتی و رسانهای اصلاحطلب در حال حاضر مجریان، سردبیران و گردانندگان اصلی تلویزیونهای سعودی و لندنی هستند.»