سخنی مشفقانه با رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران؛
بدون تعارف ما امیدوار بودیم در جابجایی مشاور و مدیر کل حوزه ریاست که نقش عمده ای در مدیریت ناملایمات و نابسامانی های موجود دارد، آقای دکتر قاضی زاده فردی کارکشته و آشنا با زیر و بم های بنیاد و جامعه ایثارگری بکار بگیرد. ولی متاسفانه اینچنین نشد؛ چون ظاهرا ایشان صرفا به دنبال نام و نشان افراد است تا توانایی و مدیریت.
سرویس اجتماعی شهدای ایران:قبول دارم که آقای دکتر قاضی زاده هاشمی فردی شایسته، صادق و مدیری توانا و با برنامه است! لکن این تحلیل را بدور از واقعیت و توهم زده می دانم. متاسفانه در این سال های پس از انقلاب ما یاد گرفته ایم که همه نقاط ضعف و کاستی های شخصیتی و مدیریتی خود را به گردن هیولایی بنام دشمن بیاندازیم! و همین باعث شده که هیچ وقت بدنبال اسباب و علل کمی ها و کاستی ها نباشیم و نقاط ضعف مدیریتی خود در سایه هیولا وار دشمن مخفی کنیم!
آقای قاضی زاده صرفا چندتا مدیر پای کار میدانی می خواهد؛ مدیرانی که به جای تحلیل و تفسیر غلط از انتظارات به حق ایثارگران و ارائه راه حل های چکشی و قهرآمیز، راه تعامل و گفتگو را باز کنند؛ چه پدری به جای برآورد خواسته فرزندانش و گفتگوی پدرانه با آنها از راه قهریه و نیروی تهدید و سرکوب استفاده می کند!؟
ایثارگران فرزندان آسیب دیده و زخم زبان خورده بنیاد هستند و طبیعتا کسی که در رأس هرم این تشکیلات مقدس قرار می گیرد حکم پدر برای جامعه ایثارگری دارد و آمده است که از طرف نظام زخم های روحی و جسمی آنان را التیام ببخشد.
متاسفانه ایراد کار اینجاست که مدیران ما یاد گرفته اند اتوبوس اتوبوس مدیران کارنابلد و نا آشنا با جامعه هدف با خود بیاورند و همین پاشنه آشیل تمام نابسامانی هاست.البته اعتراضات جامعه ایثارگری حتی قبل از آقای قاضی زاده هم بود.
یادتان رفته در زمان مرحوم آقای شهیدی در همین خیابان طالقانی با سردمداری عده ای که امروز پس از گرفتن پست ها و حق و حقوق های خفه کننده چه غائله ای بر پا بود و همچنین در زمان آقای مهندس اوحدی؟ مرحوم شهیدی راه تعامل بلد نبود. به سردمداران اعتراضات باج داد.
آقای اوحدی راه تعامل و کفتگو را باز کرد و به نصایح دلسوزان گوش داد و اعتراضات را در درون سازمان مدیریت کرد ولی... آقای قاضی زاده راههای ارتباطی را محدود کرد به مدیران و مشاوران کارنابلد و ستیزه جو؛ واین خود بنزینی شد برای شعله ور شدن آتش فتنه ...
به نظرم آقای قاضی زاده باید هر چه زودتر با جامعه هدفش راه گفتگو و تعامل بگشاید و برای این کار باید مشاورین و معاونین و حتی مدیران کل جا خوش کرده در این لانه زنبور را مرخص کند.
نهایت خلاقیت و توانایی یک مدیر، هر چند هم دارای طرح و برنامه باشد ۸ سال است! حال آنکه بعضی از مدیران و مشاوران در بنیاد حق سرقفلی پیدا کرده اند. بدون تعارف ما امیدوار بودیم در جابجایی مشاور و مدیر کل حوزه ریاست که نقش عمده ای در مدیریت ناملایمات و نابسامانی های موجود دارد، آقای دکتر قاضی زاده فردی کارکشته و آشنا با زیر و بم های بنیاد و جامعه ایثارگری بکار بگیرد. ولی متاسفانه اینچنین نشد؛ چون ظاهرا ایشان صرفا به دنبال نام و نشان افراد است تا توانایی و مدیریت.
آقای قاضی زاده صرفا چندتا مدیر پای کار میدانی می خواهد؛ مدیرانی که به جای تحلیل و تفسیر غلط از انتظارات به حق ایثارگران و ارائه راه حل های چکشی و قهرآمیز، راه تعامل و گفتگو را باز کنند؛ چه پدری به جای برآورد خواسته فرزندانش و گفتگوی پدرانه با آنها از راه قهریه و نیروی تهدید و سرکوب استفاده می کند!؟
ایثارگران فرزندان آسیب دیده و زخم زبان خورده بنیاد هستند و طبیعتا کسی که در رأس هرم این تشکیلات مقدس قرار می گیرد حکم پدر برای جامعه ایثارگری دارد و آمده است که از طرف نظام زخم های روحی و جسمی آنان را التیام ببخشد.
متاسفانه ایراد کار اینجاست که مدیران ما یاد گرفته اند اتوبوس اتوبوس مدیران کارنابلد و نا آشنا با جامعه هدف با خود بیاورند و همین پاشنه آشیل تمام نابسامانی هاست.البته اعتراضات جامعه ایثارگری حتی قبل از آقای قاضی زاده هم بود.
یادتان رفته در زمان مرحوم آقای شهیدی در همین خیابان طالقانی با سردمداری عده ای که امروز پس از گرفتن پست ها و حق و حقوق های خفه کننده چه غائله ای بر پا بود و همچنین در زمان آقای مهندس اوحدی؟ مرحوم شهیدی راه تعامل بلد نبود. به سردمداران اعتراضات باج داد.
آقای اوحدی راه تعامل و کفتگو را باز کرد و به نصایح دلسوزان گوش داد و اعتراضات را در درون سازمان مدیریت کرد ولی... آقای قاضی زاده راههای ارتباطی را محدود کرد به مدیران و مشاوران کارنابلد و ستیزه جو؛ واین خود بنزینی شد برای شعله ور شدن آتش فتنه ...
به نظرم آقای قاضی زاده باید هر چه زودتر با جامعه هدفش راه گفتگو و تعامل بگشاید و برای این کار باید مشاورین و معاونین و حتی مدیران کل جا خوش کرده در این لانه زنبور را مرخص کند.
نهایت خلاقیت و توانایی یک مدیر، هر چند هم دارای طرح و برنامه باشد ۸ سال است! حال آنکه بعضی از مدیران و مشاوران در بنیاد حق سرقفلی پیدا کرده اند. بدون تعارف ما امیدوار بودیم در جابجایی مشاور و مدیر کل حوزه ریاست که نقش عمده ای در مدیریت ناملایمات و نابسامانی های موجود دارد، آقای دکتر قاضی زاده فردی کارکشته و آشنا با زیر و بم های بنیاد و جامعه ایثارگری بکار بگیرد. ولی متاسفانه اینچنین نشد؛ چون ظاهرا ایشان صرفا به دنبال نام و نشان افراد است تا توانایی و مدیریت.
*اسدالله ترکاشوند/فاش نیوز
