به جای ابراز شرمساری؛
برخی از همین بازیگران سینما، در دو انتخابات 92 و 96، با توضیحات و وعدههای خلاف واقع، دولت غربگرای اشرافی را به مردم قالب کرده و البته خود نیز از برخی امتیازات هنگفت و رانتهای بادآورده برخوردار شدند اما اکنون که پیامدهای خسارتبار عملکرد آن دولت یکی پس از دیگری رخ مینماید.
سرویس سیاسی شهدای ایران:ارگان مطبوعاتی حزب اشرافیت "لیبرال - دموکرات" کارگزاران سازندگی به نقل از برخی بازیگران سینما به فضاسازی علیه طرح ساماندهی یارانهها پرداخت.
این روزنامه چندی قبل اما از قول حسین مرعشی دبیرکل کارگزاران،ارز 4200 و تبعات آن را به عنوان «استخوان در گلو» تیتر کرد.
سازندگی در طول این چند سال، هرگز به هدررفت 60 میلیارد دلار ارز دولتی و رانتخواری صدها هزار میلیارد تومانی از قبل آن در کنار تورم 60 درصدی بر سر سفره مردم اشاره نکرد.
با این حال روزنامه مذکور اخیراً از قول برخی هنرمندان و بازیگران حامی روحانی تیتر زده «جراحی اقتصادی، یعنی همان تورم و گرانی؛ رضا کیانیان و هم به گرانیهای اخیر واکنش نشان داد».
سازندگی مینویسد: تعدادی از هنرمندان در این چند روز اخیر به مشکلات معیشتی به وجود آمده برای مردم پس از گرانیهای اخیر اعتراض کردند و در صفحات شخصی خود به این شرایط واکنش نشان دادند. از پرویز پرستویی و شهاب حسینی تا حمید فرخنژاد و تهمینه میلانی و... رضا کیانیان هم طی یادداشتی در صفحه شخصی خود از جراحی اقتصادی نوشته که محسن رضایی بانی آن است و او را مسبب مشکلات کنونی میداند.
این بازیگر نوشته است: «جراحی اقتصادی» تا به حال اسمهای گوناگونی داشته. تحریم، قبلتر توطئههای امپریالیسم و کارشکنی دشمنان. همه این اسمها، یعنی «تورم و گرانی»! برای جلوگیری از تورم و گرانی تمام رؤسای جمهور دستورهای قاطع دادند... و نهایتاً ستاد تنظیم بازار تشکیل دادند. ولی اتفاقی نیفتاد. فقط حقوقبگیر اضافه شد.
وی در ادامه میگوید «هیچ کس حاضر نیست مشکلات را به گردن بگیرد.»
به نظر میرسد آقای کیانیان و نظایر او، صحنه افکار عمومی را با صحنه بازیگری و هر چند وقت یک بار به رنگی متفاوت و تناقض درآمدن اشتباه گرفتهاند. برخی از همین بازیگران سینما، در دو انتخابات 92 و 96، با توضیحات و وعدههای خلاف واقع، دولت غربگرای اشرافی را به مردم قالب کرده و البته خود نیز از برخی امتیازات هنگفت و رانتهای بادآورده برخوردار شدند اما اکنون که پیامدهای خسارتبار عملکرد آن دولت یکی پس از دیگری رخ مینماید. به جای ابراز شرمساری، قیافه حق به جانب میگیرند و با پنهان شدن پشت عنوان مردم، به تورمی حمله میکنند که خودشان جز مسببان آن بودهاند.
روزنامه سازندگی، همان روزنامه است که سال 97 به هنگام تصویب ارز4200 تومانی و واگذاری بیحساب و کتاب ارز دولتی، از «بازگشت اسحاق» خبر داده و معاون اول رئیسجمهور وقت (جهانگیری) را در هیبت سوپرمن و در حال پایین آوردن نرخ ارز نشان داده؛ هر چند که قیمت دلار در دولت روحانی تا بالای 33 هزار تومان هم افزایش یافت.
این روزنامه چندی قبل اما از قول حسین مرعشی دبیرکل کارگزاران،ارز 4200 و تبعات آن را به عنوان «استخوان در گلو» تیتر کرد.
سازندگی در طول این چند سال، هرگز به هدررفت 60 میلیارد دلار ارز دولتی و رانتخواری صدها هزار میلیارد تومانی از قبل آن در کنار تورم 60 درصدی بر سر سفره مردم اشاره نکرد.
با این حال روزنامه مذکور اخیراً از قول برخی هنرمندان و بازیگران حامی روحانی تیتر زده «جراحی اقتصادی، یعنی همان تورم و گرانی؛ رضا کیانیان و هم به گرانیهای اخیر واکنش نشان داد».
سازندگی مینویسد: تعدادی از هنرمندان در این چند روز اخیر به مشکلات معیشتی به وجود آمده برای مردم پس از گرانیهای اخیر اعتراض کردند و در صفحات شخصی خود به این شرایط واکنش نشان دادند. از پرویز پرستویی و شهاب حسینی تا حمید فرخنژاد و تهمینه میلانی و... رضا کیانیان هم طی یادداشتی در صفحه شخصی خود از جراحی اقتصادی نوشته که محسن رضایی بانی آن است و او را مسبب مشکلات کنونی میداند.
این بازیگر نوشته است: «جراحی اقتصادی» تا به حال اسمهای گوناگونی داشته. تحریم، قبلتر توطئههای امپریالیسم و کارشکنی دشمنان. همه این اسمها، یعنی «تورم و گرانی»! برای جلوگیری از تورم و گرانی تمام رؤسای جمهور دستورهای قاطع دادند... و نهایتاً ستاد تنظیم بازار تشکیل دادند. ولی اتفاقی نیفتاد. فقط حقوقبگیر اضافه شد.
وی در ادامه میگوید «هیچ کس حاضر نیست مشکلات را به گردن بگیرد.»
به نظر میرسد آقای کیانیان و نظایر او، صحنه افکار عمومی را با صحنه بازیگری و هر چند وقت یک بار به رنگی متفاوت و تناقض درآمدن اشتباه گرفتهاند. برخی از همین بازیگران سینما، در دو انتخابات 92 و 96، با توضیحات و وعدههای خلاف واقع، دولت غربگرای اشرافی را به مردم قالب کرده و البته خود نیز از برخی امتیازات هنگفت و رانتهای بادآورده برخوردار شدند اما اکنون که پیامدهای خسارتبار عملکرد آن دولت یکی پس از دیگری رخ مینماید. به جای ابراز شرمساری، قیافه حق به جانب میگیرند و با پنهان شدن پشت عنوان مردم، به تورمی حمله میکنند که خودشان جز مسببان آن بودهاند.