یک اصلاح طلب خواستار شد؛
به نظر میرسد یکی از امیدهای برخی گزینههای لیست امید، امید به آشوب و براندازی بوده است. نمونههای متعددی از میان اصلاحطلبان، به خارج کشور رفتند (یا فرار کردند) و در رسانههای برانداز فارسی زبان یا محفلهای سیاسی ضدانقلاب فعال شدند.
سرویس سیاسی شهدای ایران :مهدی حاجتی، عضو سابق شورای شهر شیراز که از لیست امید اصلاحطلبان به شورا راه یافته بود، مردم تهران را دعوت به آشوب و ناامن نمودن شهر کرد. او در حالی که عضو شورا بود، بازداشت و به اتهام تبلیغ علیه نظام محاکمه و به حبس محکوم شد. با این حال، همچنان حمایت سیاسی و رسانهای اصلاحطلبان را با خود داشت و حتی رسانههای رسمی دولت در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی از او حمایت میکردند. حاجتی برای مدتی از زندان بیرون آمد و در همان فرصت، در آبان ۱۴۰۰ از ایران فرار کرد.
حاجتی در راستای حمایت از اعتراض و آشوب در ایران، توئیتی زده و مردم تهران را دعوت به ناامن کردن شهر کرده است. او نوشته: «یگان ویژه در تهران پنج تیپ دارد که چهار تا در پادگان افسریه و یکی در نزدیکی ورزشگاه آزادی است. وقتی که خیال حکومت بابت تهران راحت باشد، حداقل سه تیپ را برای سرکوب شهرستانها اعزام میکند. اینجا مسئولیت ملی ایجاب میکند حس امن بودن تهران از آنها گرفته شود.»
حس مسئولیت ملی یعنی گرفتن حس امنیت از مردم؟! ساده لوحی است که این توئیت را فقط گرفتن حس امنیت از «مسئولان» بدانیم و فکر کنیم ملازمه آن، گرفتن حس امنیت از «مردم» نیست.
در روزهای گذشته فراخوانهای جسته و گریخته مجازی برای اعتصاب و تجمع مردم با تهدید آنها از سوی اکانتهای دعوتکننده همراه بوده است. بدین شکل که میگویند اگر کسبه با اعتصاب همراه نشدند، مال آنها بر ما حلال است! این نمونهها و البته تجربه آشوبهای قبلی که با سوءاستفاده براندازان از موج اعتراضی مردم ایجاد میشد و به اموال مردم آسیب میزدند (از جمله آتش زدن ماشینها و پمپ بنزینها)، نشان میدهد که قرار است به بهانه مخالفت با حکومت، از بین بردن امنیت مردم را برای خود مباح بدانند.
به نظر میرسد یکی از امیدهای برخی گزینههای لیست امید، امید به آشوب و براندازی بوده است. نمونههای متعددی از میان اصلاحطلبان، به خارج کشور رفتند (یا فرار کردند) و در رسانههای برانداز فارسی زبان یا محفلهای سیاسی ضدانقلاب فعال شدند.
حاجتی در راستای حمایت از اعتراض و آشوب در ایران، توئیتی زده و مردم تهران را دعوت به ناامن کردن شهر کرده است. او نوشته: «یگان ویژه در تهران پنج تیپ دارد که چهار تا در پادگان افسریه و یکی در نزدیکی ورزشگاه آزادی است. وقتی که خیال حکومت بابت تهران راحت باشد، حداقل سه تیپ را برای سرکوب شهرستانها اعزام میکند. اینجا مسئولیت ملی ایجاب میکند حس امن بودن تهران از آنها گرفته شود.»
حس مسئولیت ملی یعنی گرفتن حس امنیت از مردم؟! ساده لوحی است که این توئیت را فقط گرفتن حس امنیت از «مسئولان» بدانیم و فکر کنیم ملازمه آن، گرفتن حس امنیت از «مردم» نیست.
در روزهای گذشته فراخوانهای جسته و گریخته مجازی برای اعتصاب و تجمع مردم با تهدید آنها از سوی اکانتهای دعوتکننده همراه بوده است. بدین شکل که میگویند اگر کسبه با اعتصاب همراه نشدند، مال آنها بر ما حلال است! این نمونهها و البته تجربه آشوبهای قبلی که با سوءاستفاده براندازان از موج اعتراضی مردم ایجاد میشد و به اموال مردم آسیب میزدند (از جمله آتش زدن ماشینها و پمپ بنزینها)، نشان میدهد که قرار است به بهانه مخالفت با حکومت، از بین بردن امنیت مردم را برای خود مباح بدانند.
به نظر میرسد یکی از امیدهای برخی گزینههای لیست امید، امید به آشوب و براندازی بوده است. نمونههای متعددی از میان اصلاحطلبان، به خارج کشور رفتند (یا فرار کردند) و در رسانههای برانداز فارسی زبان یا محفلهای سیاسی ضدانقلاب فعال شدند.