سرویس شهدای ایران: بیمارستان روانپزشکی شهید آیت الله  صدر، پذیرای جانبازان و ایثارگران در بخش اعصاب و روان است. این مرکز که در شهر تهران واقع است، از سراسر کشور به خانواده‌های ایثارگران نیز خدمات می‌دهد. گروه ایثار و شهادت ایرنا در دیداری که از این مرکز داشته ، با مسوولان و کادر درمان آن گفتگو کرده است.

مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر  بیان کرد: با توجه به تجربه همکاری ۱۵ ساله‌ای که با جانبازان و خانواده آنان دارم به صراحت می‌توانم بگویم که مشکلات این دسته از جانبازان با گذشت زمان نسبت به خانواده شهدا و شاهد بیشتر می‌شود چراکه خانواده شهدا با مباحثی مانند ازدواج مجدد همسران شهدا، ادامه تحصیل و اشتغال فرزندان مواجه اند و امروزه مسائل آن‌ها به نقطه پایدار رسیده و جانبازان قطع نخاء بیش از ۳۰ سال در آسایشگاه به سر می‌برند و خانواده‌ها زیاد درگیر آنان نیستند، ولی جانبازان اعصاب و روان مقطعی به بیمارستان مراجعه می‌کنند و باید دوباره به خانه بازگردند و مشکلات آن‌ها با خانواده همچنان ادامه دارد، برخی از خانواده‌ها حاضر نیستند جانبازان را بپذیرند چراکه آستانه تحمل آن‌ها به پایان رسیده است.

طیبه محمدی با بیان اینکه بیشتر جانبازانی که به این بیمارستان مراجعه می‌کنند از یک معیشت خیلی مختصر برخوردارند و به شدت با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند این درحالیست که فرزندان آنان در آستانه ازدواج قرار دارند، یادآور شد: واحد مددکاری بیمارستان علاوه بر کمک به جانبازان باید پیگر مسائل مالی آن‌ها باشد، به دلیل اینکه بیمارستان بودجه‌ای ندارد که به طور مستقیم به آن‌ها کمک کند.

وی افزود: مددکاران از خیران و نهاد‌های مختلف برای جانبازان درخواست کمک می‌کنند، اما کمک‌های خیران در این زمینه مختصر و تنها باعث کاهش بخشی کمی از مشکلات معیشتی آنان می‌شود.




جانبازان بخصوص جانبازان اعصاب و روان که اوایل پیروزی دفاع مقدس برای اخذ درصد جانبازی اقدام نکردند و یا مدارک آن‌ها معتبر نبوده از درصد جانبازی بسیار پایینی برخوردار شدند، آن‌ها با گذشت زمان، بالا رفتن سن و مصرف دارو‌های اعصاب و روان دچار عدم کارایی شده اند و قادر به کار برای تامین مخارج زندگی نیستند

مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر گفت: بیشتر خانواده جانبازان اعصاب و روان قادر به پذیرش آن‌ها نیستند و درخواست آسایشگاه دارند این در حالیست که جانبازان با این موضوع به شدت مخالفت هستند.

محمدی افزود: جانبازان بخصوص جانبازان اعصاب و روان که اوایل پیروزی دفاع مقدس برای اخذ درصد جانبازی اقدام نکردند و یا مدارک آن‌ها معتبر نبوده از درصد جانبازی بسیار پایینی برخوردار شدند، آن‌ها با گذشت زمان، بالا رفتن سن و مصرف دارو‌های اعصاب و روان دچار عدم کارایی شده اند و قادر به کار برای تامین مخارج زندگی نیستند.

وی ادامه داد: آسایشگاه‌ها شرایط خاص خود را دارد ما نمی‌توانیم بگوئیم جانباز اعصاب و روان به فلان مرکز مراجعه کند، برای رفتن جانبازان به آسایشگاه‌ها باید مراحل اداری و رایزنی صورت بگیرد.

این مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر که دارای ۲۸ سال سابقه کار در بنیاد شهید و این بیمارستان است و سال‌ها شاهد مشکلات و پیر شدن جانبازان بوده می‌گوید: کار مددکار در بیمارستان فراتر از بحث مالی است جانبازان اعصاب و روان بسیار مظلوم واقعه شدند، بعد از سال‌ها سختی کشیدن حتی خانواده‌هایشان آن‌ها را به عنوان یک بیمار نپذیرفته اند و به مشکل آنان به چشم یک اختلال شخصیتی نگاه می‌کنند.

محمدی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات جانبازان اعصاب و روان بخصوص آنانی که زیر ۲۵ درصد جانبازی دارند هزینه‌های دندانپزشکی است و ما در حال رایزنی برای حل این مشکل هستیم.




مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر گفت: بسیاری از فرزندان جانبازان اعصاب و روان به دلیل کتک‌ها و برخورد‌های نامناسب پدران، دچار مشکلات روحی و روانی شده و در این بیمارستان بستری می‌شوند.

وقتی ما می‌بینیم خانواده‌ای قبول می‌کند بیمار خود را به خانه بازگرداند بسیار خرسند می‌شویم و برای ادامه کار انگیزه پیدا می‌کنیم

محمدی افزود: اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) زمان جنگ تا آخر عمر با جانبازان اعصاب و روان همراه است زمانی که خانواده‌ها آن‌ها را به بیمارستان می‌آورند به مددکاران می‌گویند که به هیچ عنوان حاضر نیستند آنان را به خانه باز گردانند و با آن‌ها زندگی کنند.

وی خاطرنشان کرد: افرادی از بیمارستان در حال ترخیص هستند که خانواده‌ها حاضر نیستند آن‌ها را بپذیرند و در این خصوص با خانواده‌های آن‌ها به کرات صحبت می‌کنیم.

محمدی با بیان اینکه جانباز ۲۰ روز در بیمارستان می‌ماند و با استفاده از دارو و روان‌درمانی به وضعیت پایدار می‌رسد، توضیح داد: پس از درمان حال بیمار خیلی بهتر می‌شود و دیگر همانند روز اول نیست خانواده‌ها باید آن‌ها را بپذیرند، وقتی ما می‌بینیم خانواده‌ای قبول می‌کند بیمار خود را به خانه بازگرداند بسیار خرسند می‌شویم و برای ادامه کار انگیزه پیدا می‌کنیم.





در اثر تکرار کار و دست و پنجه نرم کردن با این نوع از مشکلات پذیرش مسائل جانبازان اعصاب و روان برای ما کمی راحت‌تر می‌شود وگرنه خاطرات قشنگی در حرفه ما وجود ندارد

مددکار بیمارستان روانپزشکی جانبازان صدر بیان کرد: وقتی فردی شغل مددکاری را انتخاب می‌کند با آگاهی پذیرفته که درگیر مشکلات زندگی دیگران شود، هر روز صبح باید مانند یک ظرف خالی به سرکار بیاید و با افکاری مملو از مشکلات و خاطرات جانبازان به خانه بازگردد.

وی تاکید کرد: در اثر تکرار کار و دست و پنجه نرم کردن با این نوع از مشکلات پذیرش مسائل جانبازان اعصاب و روان برای ما کمی راحت‌تر می‌شود وگرنه خاطرات قشنگی در حرفه ما وجود ندارد.

محمدی در پاسخ به این پرسش که چه چیزی باعث شده با این همه سختی در این فضا بمانید و به کار ادامه دهید نیز گفت: برخی اوقات علاوه بر لحاظ روحی از لحاظ جسمی دچار مشکل می‌شوم و می‌خواهم چند روز بر سر کار نیایم، اما امکان مرخصی برای ما وجود ندارد، جدا از اجر معنوی، بنده بحث ارزشی و اینکه این افراد در جامعه مظلوم واقعه شدند را در نظر می‌گیرم، شاید برخی‌ها فکر کنند این افراد در رفاه کامل به سر می‌برند در صورتی که اصلا چنین چیزی وجود ندارد.