به بهانه سفر خارجی اخیر خانواده رئیس مجلس؛
برخی در تعیین اولویت‌ها عمداً سهو می‌کنند تا منافع حزبی و گروهی را مقدم بر منافع ملی نشان دهند! به یاد داشته باشیم که اکنون برای ناامید کردن مردم به حد کافی بهانه ساخته‌اند، وقت آن است تا برای امیدواری آنان دلیلی بیاوریم. فراموش نکنیم؛ طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب، «برای یک ملّت، بدترین حادثه این است که اعتمادبه‌نفسش را از دست بدهد، امیدش به آینده را از دست بدهد».
سرویس سیاسی شهدای ایران:وظیفه سیاست، تعیین اولویت‌ها و اهداف یک جامعه برای رسیدن به خیر عمومی است؛ بدین معنی که مشخص شود برای دستیابی کشور به حداکثر رشد و پیشرفت، باید روی چه چیزی تمرکز کنیم. ساده‌تر اینکه وقتی کارهای بر زمین مانده زیادی داریم، ابتدا باید چه کاری را انجام دهیم؟ بنابراین قبل از هر کنش و واکنشی، در درجه اول توجه به اولویت‌های ملی کشور امری ضروری و معیار ارزش‌گذاری بعدی آن فعالیت‌ها خواهد بود.
در روزهای اخیر فعالیتی گسترده شامل بیش از ۳۷ هزار توییت، ۱۲۱ هزار کامنت اینستاگرامی، ۱۴ میلیون بازدید در تلگرام، هزاران خبر و صدها تحلیل و ... در واکنش به خبر سفر خارجی خانواده رئیس مجلس اتفاق افتاده است؛ موضوعی که سوژه‌ای شده است تا:
1- توپخانه ضدانقلاب، مهمات جدیدی دریافت کند و آتش‌بازی رسانه‌ای جدیدی علیه انقلاب راه بیندازد تا اعتماد عمومی به انقلاب را له کند؛
2- اصلاح‌طلب پنبه اصولگرا را بزند و اصولگرا وقایع مشابه در اردوگاه مقابل را نبش قبر کند؛ تا هر دو دانسته و ندانسته میخی بر کشتی اعتماد مردم زده باشند؛
3- انقلابی‌ها چند دسته شوند و ناشیانه یکدیگر را به غیرانقلابی‌گری متهم کنند و تا می‌توانند پته هم را روی آب بریزند تا اعتماد به انقلابی‌ها را بی‌اعتبار کنند.
وقتی انقلابیون، گروه‌های سیاسی، سیاستمداران و کارگزاران توسط یکدیگر متهم می‌شوند، به نظرتان برای مردمی که تازه از بلای کرونا نجات یافته‌اند و امیدوار هستند تا دولت جدید آن‌ها را از زیر بار گرانی، تورم و مشکلات اقتصادی نجات دهد، دیگر امیدی باقی می‌ماند؟
ماحصل این مچ‌گیری و قیل‌وقال، غیر از تسویه‌حساب‌های شخصی، درمان کدام درد و اولویت اصلی کشور است؟ اگرچه نظارت بر رفتار کارگزاران حکومت امری لازم است اما بحران آب، مشکلات تولید، حل معضل بیکاری، پایین آمدن سطح اعتماد عمومی، گرانی افسارگسیخته، مشکل مسکن و ... صدها موضوع حل نشده دیگر، به‌مراتب از صرف این همه انرژی برای پرداختن به حواشی سفر خانواده یک مسئول به خارج از کشور اولویت بیشتری دارد.
برخی در تعیین اولویت‌ها عمداً سهو می‌کنند تا منافع حزبی و گروهی را مقدم بر منافع ملی نشان دهند! به یاد داشته باشیم که اکنون برای ناامید کردن مردم به حد کافی بهانه ساخته‌اند، وقت آن است تا برای امیدواری آنان دلیلی بیاوریم. فراموش نکنیم؛ طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب، «برای یک ملّت، بدترین حادثه این است که اعتمادبه‌نفسش را از دست بدهد، امیدش به آینده را از دست بدهد».
1- توپخانه ضدانقلاب، مهمات جدیدی دریافت کند و آتش‌بازی رسانه‌ای جدیدی علیه انقلاب راه بیندازد تا اعتماد عمومی به انقلاب را له کند؛
2- اصلاح‌طلب پنبه اصولگرا را بزند و اصولگرا وقایع مشابه در اردوگاه مقابل را نبش قبر کند؛ تا هر دو دانسته و ندانسته میخی بر کشتی اعتماد مردم زده باشند؛
3- انقلابی‌ها چند دسته شوند و ناشیانه یکدیگر را به غیرانقلابی‌گری متهم کنند و تا می‌توانند پته هم را روی آب بریزند تا اعتماد به انقلابی‌ها را بی‌اعتبار کنند.
وقتی انقلابیون، گروه‌های سیاسی، سیاستمداران و کارگزاران توسط یکدیگر متهم می‌شوند، به نظرتان برای مردمی که تازه از بلای کرونا نجات یافته‌اند و امیدوار هستند تا دولت جدید آن‌ها را از زیر بار گرانی، تورم و مشکلات اقتصادی نجات دهد، دیگر امیدی باقی می‌ماند؟
ماحصل این مچ‌گیری و قیل‌وقال، غیر از تسویه‌حساب‌های شخصی، درمان کدام درد و اولویت اصلی کشور است؟ اگرچه نظارت بر رفتار کارگزاران حکومت امری لازم است اما بحران آب، مشکلات تولید، حل معضل بیکاری، پایین آمدن سطح اعتماد عمومی، گرانی افسارگسیخته، مشکل مسکن و ... صدها موضوع حل نشده دیگر، به‌مراتب از صرف این همه انرژی برای پرداختن به حواشی سفر خانواده یک مسئول به خارج از کشور اولویت بیشتری دارد.
برخی در تعیین اولویت‌ها عمداً سهو می‌کنند تا منافع حزبی و گروهی را مقدم بر منافع ملی نشان دهند! به یاد داشته باشیم که اکنون برای ناامید کردن مردم به حد کافی بهانه ساخته‌اند، وقت آن است تا برای امیدواری آنان دلیلی بیاوریم. فراموش نکنیم؛ طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب، «برای یک ملّت، بدترین حادثه این است که اعتمادبه‌نفسش را از دست بدهد، امیدش به آینده را از دست بدهد».
