اگرچه از طبیعت بشری نمی‌شود فرار کرد و انسان خاکستری، آمیزه‌ای از خوبی و بدی است. گاهی اتفاقاتی تلخ به دست یک افغانستانی رقم خورده و بار سنگینی از شرم را روی دوش‌مان گذاشته و البته خیلی وقتها اتفاقات شیرین بین مردم و اهالی فرهنگ دو کشور رقم خورده و دو ملت همدل و همزبان را بیش از پیش به هم نزدیک کرده. بر سفره مشترک فرهنگ و ادبیات با هم نشسته‌ایم، در سنگر دفاع، شانه به شانه ایستاده‌ایم، و در فراز و فرودها دست همدیگر را به گرمی گرفته‌ایم.
در این میان اگرچه متاسفانه همان نقاط سیاه پراکنده بیشتر به چشم می‌آید. اما کافی است ذهن را به یک قضاوت زودهنگام و هیجانی نسپاریم به خصوص که بوی دسیسه و برهم زدن رابطه خوب دو ملت می‌آید. چیزی که در پشت صحنه، بدخواهان دو ملت، چیده‌اند، برافروختن آتش دشمنی است. آنها دوستی‌های ما را خوش ندارند.
هشیار باشیم و این حلقه‌ی دوستی را به رغم بدخواهان‌مان نزدیک و نزدیک‌تر کنیم.
ما شاخه‌های توام سیبیم و دور نیست
بار دگر شکوفه بیاریم توامان.
