در این تحلیل آمده است: تاکنون اکثر رسانه ها به حمله روسیه به اوکراین پرداختند اما چرایی این حمله و درگیری بین روسیه و اوکراین چندان بیان نشده است.

«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در تاریخ ۵ اسفند ماه دستور حمله به اوکراین را صادر کرد و بعد از آن در ابتدا ساختارهای نظامی اوکراین مورد حمله قرار گرفت و به مرور زمان نیروهای زمینی روسیه وارد این کشور شدند.

رئیس جمهور روسیه اعلام کرد هدف از عملیات ویژه در اوکراین به دو دلیل است: نخست نازی‌زدایی در اوکراین و دوم غیرنظامی سازی این کشور.

این سناریو چنین اقدام و پیامد در برداشت که شامل ممنوعیت فعالیت گروه‌ها و سازمان‌های نئونازی و دیگری ممنوعیت تجلیل از ملی‌گرایان نئونازی در اوکراین بود.

بعد از کودتای ۲۰۱۴ در اوکراین، «کی‌یف» مسکو را «دشمن متافیزیکی» خواند و پروژه ضد روسی را از این تاریخ کلید زد، ضمن این که کی‌یف، روسیه را  یک شر مطلق می دانست.

مردم روسیه از سخنان مقامات ارشد ایران در مورد اوکراین حمایت کرده چرا که می دانند وضعیت اوکراین، نتیجه سیاست‌ها و بازی‌های آمریکا است که توسط مقامات جمهوری اسلامی نیز به آن اشاره شد.

 مردم اوکراین برای اینکه سیاست ضد روسیه را دفع کنند، «زلنسکی» را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردند اما وی بر عکس، مردم اوکراین را فریب داد و نقش منفی به خود گرفت.

روس ها تجریه حمله و بمباران ناتو علیه یوگسلاوی را دارند و  از این اتفاق نیز شوکه شده بودند چرا که ناتو نه تنها در یک کشور غیر عضو ناتو مداخله کرد بلکه علیه صرب‌ها که متحد روسیه بودند، بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل اقدام کرد.

ناتو همچنین در پروژه‌های تغییر رژیم در کشورهایی مانند لیبی و افغانستان نیز مشارکت داشته است. حال روسیه دوباره نگران اوکراین است زیرا «ولادیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین اقدامات سختگیرانه‌ای برای از بین بردن نفوذ روسیه انجام داده که شامل ممنوعیت استفاده از زبان روسی در مدارس و ادارات دولتی، تعطیلی شبکه های تلویزیونی مرتبط با «کرملین»، تحت فشار قرار دادن برخی از برجسته ترین شخصیت های دارای حسن نیت نسبت به روسیه و غیره که این همه با همکاری با ناتو دنبال شده است.

در نتیجه زلنسکی که با وعده پایان دادن به جنگ در «دونباس» انتخاب شد، جنگ را به تمام اوکراین کشاند. دوران تصدی وی در قدرت باعث مرگ و مجروح شدن هزاران نفر از ساکنین دونباس شد. هدف اصلی فعالیت‌های زلنسکی، پاکسازی قومی در دونباس بود.

آمریکا و اروپا، روسیه را برای تشدید بحران اوکراین مقصر می‌دانند ولی ایالات متحده و متحدانش مقصر بودن خود را در بحران اوکراین رد می کنند. رهبران سیاسی ایالات متحده و اروپا هشدارهای کارشناسان مسائل ژئوپلیتیک خود را مبنی بر اینکه سیاست گسترش ناتو می‌تواند منجر به جنگ شود، نادیده گرفتند. توافقات «مینسک» در سال ۲۰۱۵ که  ماهیت آن حل مسئله گسترش ناتو، تضمین استقلال اوکراین در ازای بی طرفی این کشور بود و شورای امنیت سازمان ملل نیز آن را به تصویب رساند، از طرف اوکراین هرگز اجرا نشد.  

 وعده ای که به «میخائیل گورباچف» رهبر شوروی داده شد مبنی بر اینکه ناتو حتی "یک اینچ" به سمت شرق گسترش نخواهد یافت، واشنگتن و برخی از متحدانش از اوایل سال ۱۹۹۳ شروع به نقض آن کردند. بسیاری از کارشناسان شناخته شده سالهاست که به دلیل نزدیک شدن ناتو به مرزهای روسیه درباره احتمال وقوع بحران نظامی هشدار می دادند.

توسعه ناتو مرگبارترین اشتباه سیاست ایالات متحده در کل دوران پس از جنگ سرد شد.  این یک اشتباه غم‌انگیز است. هیچ دلیلی برای گسترش وجود نداشت. اوکراین بایستی به عنوان پل ارتباطی بین غرب و شرق عمل کند، نه اینکه تبدیل به پاسگاهی در مقابل روسیه شود.

واشنگتن در سال های ۲۰۱۳-۲۰۱۴ از کودتای خونین علیه دولت اوکراین حمایت کرد و با این اقدام به وخامت روابط با مسکو بیشتر کمک کرد.

حالا علی رغم ادعاهای خود، اوکراین کشوری است که هیچ ربط و شباهتی به کشورهای لیبرال اروپا ندارد.

«شی جین پینگ» رئیس جمهور چین اعلام کرد به اقدامات مسکو احترام می گذارد. پکن طرفین را به مذاکره دعوت کرد و به آمریکا یادآور شد که همه چیز از حمایت‌های این کشور از رؤیاهای بی اساس اوکراین آغاز شد.

 بلاروس به طور کامل از روسیه حمایت و مذاکرات صلح را در خاک خود سازماندهی کرد. آمریکا تلاش کرد یک قطعنامه ضد روسیه را از طریق شورای امنیت سازمان ملل تصویب کند، اما به نتیجه نرسید. هند، چین و امارات از رای گیری امتناع کردند.

در عین حال و طی سال‌های اخیر نیز ناتو به مرزهای روسیه نزدیک شد و  اوکراین شروع به طرح درخواست برای استقرار سلاح های هسته‌ای کرد. روسیه پیشنهاد کرد کشورهای غربی ضمانت‌های امنیتی‌اش اوکراین را از نظر قانونی تضمین کنند ولی هیچ جواب منطقی تاکنون دریافت نکرده است.

با این وجود، تمام جهان امیدوار است درگیری های اوکراین به سرعت به مذاکرات بین دیپلمات ها تبدیل و توافقی به دست آید که به جنگ و نفرت پایان دهد.