روایت ساخت موسیقی فیلم «محمد رسول الله(ص)» به کارگردانی مجید مجیدی و آهنگسازی ای‌آی رحمان در برگیرنده نکات جالب توجهی است که خوانش دوباره آن در سالروز بعثت پیامبر اکرم(ص) خالی از لطف نیست.
شهدای ایران: به نقل از مهر، طراحی و ساخت موسیقی برای آثار سینمایی در گونه‌ها و
سبک‌های مختلف به طور حتم دربرگیرنده جزئیات گوناگونی است که برای معرفی و
بیان هرکدام از این ایده‌ها و عناصر می‌توان ساعت‌ها به بحث و تبادل نظر
پرداخت، شرایطی استراتژیک که امروزه از مرحله «ایده پردازی» تا عبور از گذر
تولید و رسیدن به مرحله نمایش توسط دست‌اندرکاران حوزه‌های مختلف سینما و
آثار تصویری به شدت مورد واکاوی و جستجو و صد البته به روزرسانی است.
به عبارتی آهنگسازان این عرصه در موقعیت مهمی قرار گرفته‌اند که حضورشان در پروژه‌های سینمایی اهمیت مضاعف پیدا کرده، چرا که موسیقی فیلم امروز در نگاه مجموعه‌ای از صاحب نظران سینما وارد مجرایی شده که هم جامعه مخاطبان و هم ساختار اصلی و محتوایی آثار را با چالش‌ها، جذابیت‌ها و فرآیندهایی رو به رو ساخته که خوب یا بد بودن این بخش از تولید در سینما می‌تواند یک اثر سینمایی را به عرش اعلا و اثری دیگر را با شکست سنگینی مواجه سازد.
صد البته که بسیاری از این آثار هم بودند و هستند که فارغ از خدمات حمایتی و تفهیمی که برای درک درست تر مخاطب در جریان ساخت یک اثر سینمایی یا تلویزیونی متولد می‌شوند، توانسته‌اند خود را به عنوان یک اثر موسیقایی مستقل معرفی کنند که نوای ملودی‌هایشان برای فلان اثر سینمایی تا سال‌ها در ذهن شنیداری مخاطبان باقی می‌ماند، در این زمینه هم الی ماشاالله اثر موسیقایی وجود دارد که به واسطه آهنگسازی شاهکاری که روی فیلم‌های سینمایی مختلف انجام گرفته، توانسته‌اند خود را در تاریخ ماندگار نگه دارند؛ فرآیندی به شدت مهم که برای کنکاش و جستجو در آن می‌توان به موارد متعددی در حوزه‌های مختلف اشاره داشت. اشاراتی که هر کدام دربرگیرنده ارجاعاتی تاریخی در حوزه‌های سینما و موسیقی هستند و می‌توانند در فواصل زمانی مختلف مورد سنجش قرار بگیرند.
طرح چنین موضوعاتی در حوزه موسیقی متن آثار سینمایی که جستجوی درست و تاریخ پژوهانه در آن می‌تواند یکی از سرفصل‌های مهم رسانه‌ای در سالهای پیش رو برای سینمای ایران باشد، بهانه‌ای شد که در سالروز بعثت رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) بازخوانی دوباره ای داشته باشیم پیرامون یکی از همین موسیقی فیلم‌های مهم آی آر رحمان: این فیلم نماینده ایران در اسکار است اتفاق خیلی خوبی است اما من ترجیح می‌دهم موسیقی‌ام اسکاری نشود زیرا هدیه‌ای برای ساحت حضرت محمد (ص) است سینمای کشورمان به نام فیلم «محمد رسول الله (ص)» که در تابستان سال ۱۳۹۴ به کارگردانی مجید مجیدی اکران شد و فصل تازه ای از فرآیند تولید آثار سینمایی در کشورمان را رقم زد که بدون تردید نمی‌توان از اثرات و حاشیه‌های متفاوتی که چه در جریان ساخت، چه در جریان تولید و چه در جریان اکران آن عبور کرد.
فیلمی که تولید آن به زعم بسیاری از کارشناسان حوزه‌های مختلف فرهنگی، هنری و مذهبی کشورمان باید خیلی پیش تر اتفاق می‌افتاد و بالاخره این مجید مجیدی بود که تصمیم گرفت تا در این راه وارد شرایطی شود که برای او اگرچه دربرگیرنده اما و اگرهای فراوانی بود، اما به واسطه شرایطی که پیش روی خود برای ساخت فیلم دید، در جایی گام برداشت که سینمای ایران را به سهم خود وارد فضای متفاوتی از تولید و پروداکشن کرد.
به طور حتم از زمان آغاز تولید تا زمان اکران فیلم سینمایی «محمدرسول الله» تا دلتان بخواهد مطالب ریز و درشت رسانه‌ای منتشر شده که هر کدام دارای ویژگی‌ها و ابعاد مختلف رسانه‌ای هستند و می‌توانند در شرایطی متفاوت مورد بحث و تبادل نظر مخاطبان قرار گیرند. پس آنچه می‌خوانید بازخوانی از فیلمی است که به طور حتم از آن می‌توان به عنوان فصل نوینی از تولیدات سینمایی کشور به ویژه در حوزه‌های فنی یاد کرد.
برای شنیدن بخشی از موسیقی متن فیلم «محمدرسول الله»
به عبارتی آهنگسازان این عرصه در موقعیت مهمی قرار گرفته‌اند که حضورشان در پروژه‌های سینمایی اهمیت مضاعف پیدا کرده، چرا که موسیقی فیلم امروز در نگاه مجموعه‌ای از صاحب نظران سینما وارد مجرایی شده که هم جامعه مخاطبان و هم ساختار اصلی و محتوایی آثار را با چالش‌ها، جذابیت‌ها و فرآیندهایی رو به رو ساخته که خوب یا بد بودن این بخش از تولید در سینما می‌تواند یک اثر سینمایی را به عرش اعلا و اثری دیگر را با شکست سنگینی مواجه سازد.
صد البته که بسیاری از این آثار هم بودند و هستند که فارغ از خدمات حمایتی و تفهیمی که برای درک درست تر مخاطب در جریان ساخت یک اثر سینمایی یا تلویزیونی متولد می‌شوند، توانسته‌اند خود را به عنوان یک اثر موسیقایی مستقل معرفی کنند که نوای ملودی‌هایشان برای فلان اثر سینمایی تا سال‌ها در ذهن شنیداری مخاطبان باقی می‌ماند، در این زمینه هم الی ماشاالله اثر موسیقایی وجود دارد که به واسطه آهنگسازی شاهکاری که روی فیلم‌های سینمایی مختلف انجام گرفته، توانسته‌اند خود را در تاریخ ماندگار نگه دارند؛ فرآیندی به شدت مهم که برای کنکاش و جستجو در آن می‌توان به موارد متعددی در حوزه‌های مختلف اشاره داشت. اشاراتی که هر کدام دربرگیرنده ارجاعاتی تاریخی در حوزه‌های سینما و موسیقی هستند و می‌توانند در فواصل زمانی مختلف مورد سنجش قرار بگیرند.
طرح چنین موضوعاتی در حوزه موسیقی متن آثار سینمایی که جستجوی درست و تاریخ پژوهانه در آن می‌تواند یکی از سرفصل‌های مهم رسانه‌ای در سالهای پیش رو برای سینمای ایران باشد، بهانه‌ای شد که در سالروز بعثت رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) بازخوانی دوباره ای داشته باشیم پیرامون یکی از همین موسیقی فیلم‌های مهم آی آر رحمان: این فیلم نماینده ایران در اسکار است اتفاق خیلی خوبی است اما من ترجیح می‌دهم موسیقی‌ام اسکاری نشود زیرا هدیه‌ای برای ساحت حضرت محمد (ص) است سینمای کشورمان به نام فیلم «محمد رسول الله (ص)» که در تابستان سال ۱۳۹۴ به کارگردانی مجید مجیدی اکران شد و فصل تازه ای از فرآیند تولید آثار سینمایی در کشورمان را رقم زد که بدون تردید نمی‌توان از اثرات و حاشیه‌های متفاوتی که چه در جریان ساخت، چه در جریان تولید و چه در جریان اکران آن عبور کرد.
فیلمی که تولید آن به زعم بسیاری از کارشناسان حوزه‌های مختلف فرهنگی، هنری و مذهبی کشورمان باید خیلی پیش تر اتفاق می‌افتاد و بالاخره این مجید مجیدی بود که تصمیم گرفت تا در این راه وارد شرایطی شود که برای او اگرچه دربرگیرنده اما و اگرهای فراوانی بود، اما به واسطه شرایطی که پیش روی خود برای ساخت فیلم دید، در جایی گام برداشت که سینمای ایران را به سهم خود وارد فضای متفاوتی از تولید و پروداکشن کرد.
به طور حتم از زمان آغاز تولید تا زمان اکران فیلم سینمایی «محمدرسول الله» تا دلتان بخواهد مطالب ریز و درشت رسانه‌ای منتشر شده که هر کدام دارای ویژگی‌ها و ابعاد مختلف رسانه‌ای هستند و می‌توانند در شرایطی متفاوت مورد بحث و تبادل نظر مخاطبان قرار گیرند. پس آنچه می‌خوانید بازخوانی از فیلمی است که به طور حتم از آن می‌توان به عنوان فصل نوینی از تولیدات سینمایی کشور به ویژه در حوزه‌های فنی یاد کرد.
برای شنیدن بخشی از موسیقی متن فیلم «محمدرسول الله»
را کلیک کنید.
فیلم سینمایی «محمد رسول الله (ص)» از محاصره مسلمانان در شعب ابیطالب آغاز می‌شود و به پیش از تولد پیامبر اسلام باز می‌گردد. در این فیلم مخاطب شاهد وقایعی است که پیش از تولد پیامبر اسلام تا ۱۲ سالگی ایشان را در بر می‌گیرد. صحنه‌های وفات مادر رسول اکرم در روستای ابواء و صحنه‌های مربوط به دوران شیرخوارگی و خردسالی پیامبر در روستای سعدیه هم از دیگر بخش‌های فیلم است.
فیلم با اولین سفر پیامبر به شام و رسیدن به صومعه بحیرا به پایان می‌رسد. بحیرا راهبی مسیحی است که درباره ظهور آخرین پیامبر به ابوطالب بشارت می‌دهد.
علیرضا شجاع نوری در نقش عبدالمطلب پدربزرگ پیامبر اکرم (ص)، مهدی پاکدل در نقش ابوطالب عموی پیامبر (ص)، ساره بیات در نقش حلیمه دایه پیامبر (ص)، مینا ساداتی در نقش آمنه مادر پیامبر (ص)، محسن تنابنده در نقش ساموئل تاجر یهودی، داریوش فرهنگ در نقش ابوسفیان، رعنا آزادی‌ور در نقش ام‌جمیل همسر ابولهب، حمیدرضا تاج‌دولت در نقش حمزه عموی پیامبر (ص)، صادق هاتفی در نقش بحیرا راهب مسیحی، محمد عسگری در نقش ابولهب عموی پیامبر (ص) و حدود ۵۰۰ بازیگر و هنرور در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند.
مجید مجیدی کارگردان این فیلم سینمایی برای ساخت فیلم «محمد رسول الله (ص)» انگیزه‌های محکمی داشت و به گفته این کارگردان در نشست خبری این فیلم، آزرده خاطر شدنش از توهین به ساحت مقدس پیامبر در رسانه دانمارکی باعث شد عزم خود را جزم و چراغ ساخت این فیلم سینمایی را روشن کند. چراغی که مورد عنایت مقام معظم رهبری قرار گرفت و شرایطی را ایجاد که رهبر انقلاب در اقدامی ارزشمند بر سر صحنه فیلمبرداری این اثر نیز حضور پیدا کنند، تا اهمیت تولید این پروژه مهم سینمایی بیش از پیش مهم جلوه پیدا کند.
لوکیشن اصلی فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» هم شهرک پیامبر اعظم (ص) بود و بیش از ۷۰ درصد از فیلمبرداری این فیلم سینمایی در این شهرک انجام شد و بخش‌های دیگری از فیلمنامه در کرمان و عسلویه مقابل دوربین رفت.
تنها بخش این فیلم سینمایی که در خارج از ایران فیلمبرداری شد صحنه‌های مربوط به حمله سپاه ابرهه به مکه بود که تیم تولید نیاز به سفر به هند داشت؛ اما پس از به توافق نرسیدن با هندی‌ها این بخش از فیلم «محمد رسول الله» در آفریقا فیلمبرداری شد.
برای شنیدن بخش دیگری از موسیقی متن فیلم «محمد رسول الله»
را کلیک کنید.
مجید مجیدی که از جمله کارگردانان شناخته شده سینمای ایران بوده که آثارش طی دهه‌های گذشته محل بحث و تبادل نظر طیف‌های متفاوتی از منتقدان و کارشناسان حوزه سینما بوده، آثاری که هرچند از در برخی مواقع به لحاظ محتوایی تفاوت‌های زیادی با هم داشتند، اما به گونه‌ای پیش روی مخاطبان قرار گرفته‌اند که به راحتی نمی‌توان از نام و قصه مطرح شده در آنها عبور کرد. قصه‌هایی که سرانجامش گاه دستمایه تولید آثاری سیاسی و اجتماعی تند و تیزی می‌شود و گاه آنچنان ملایماتی به لحاظ انسانی و جامعه شناختی به خود می‌گیرند که نمی‌تواند نشان گر مسیر مشخصی از سوی کارگردان و حتی بازیگری باشد، که این روزها کمرنگ‌تر از قبل در سینمای ایران حضور دارد.
مجید مجیدی که از جمله کارگردانان شناخته شده سینمای ایران بوده که آثارش طی دهه‌های گذشته محل بحث و تبادل نظر طیف‌های متفاوتی از منتقدان و کارشناسان حوزه سینما بوده، آثاری که هرچند از در برخی مواقع به لحاظ محتوایی تفاوت‌های زیادی با هم داشتند، اما به گونه‌ای پیش روی مخاطبان قرار گرفته‌اند که به راحتی نمی‌توان از نام و قصه مطرح شده در آنها عبور کرد. قصه‌هایی که سرانجامش گاه دستمایه تولید آثاری سیاسی و اجتماعی تند و تیزی می‌شود و گاه آنچنان ملایماتی به لحاظ انسانی و جامعه شناختی به خود می‌گیرند که نمی‌تواند نشان گر مسیر مشخصی از سوی کارگردان و حتی بازیگری باشد، که این روزها کمرنگ‌تر از قبل در سینمای ایران حضور دارد.
اما بی تردید فیلم محمد رسول الله با یک دو جین دست اندرکار فوق حرفهای که
هرکدام بدون تردید نمایندگانی شایسته از حوزه‌های تخصصی خود چه در ایران و
چه در دنیای سینما بودند، می‌تواند یکی از متفاوت‌ترین آثار سینمایی این
کارگردان مطرح در کارنامه کاری او باشد. فیلمی که اگرچه در زمان اکران با
واکنش‌های متفاوتی هم رو به رو شد اما قطعاً انگیزه‌های تولیدش، آن هم بعد
از گذشت چند دهه از ساخت شاهکار مصطفی عقاد در قالب فیلم «الرساله» به خودی
خود موجب جلب توجه طیف وسیعی از مخاطبانی می‌شوند که دوست دارند بدانند
مجیدی با چه انگیزه دست به خلق اثری زده که قطعاً یکی از پرهزینه ترین و پر
اهمیت ترین پروژه‌های سینمایی کشورمان با موضوعات مرتبط تاریخ اسلام است.
این کارگردان سینما در یکی از چند نشست‌های مختلفی که به مناسبت اکران فیلم در نظر گرفته شده بود، پیرامون برخی از جزئیات این فیلم سینمایی گفته بود: حدود ۹ سال پیش مرا به جشنواره‌ای در دانمارک دعوت کردند و می‌خواستند برایم بزرگداشت بگیرند. همان روزها ماجرای توهین به ساحت مقدس پیامبر در رسانه‌ای در دانمارک پیش آمد و این مساله باعث شد که به این بزرگداشت نروم و در آن جشنواره شرکت نکنم.
این کارگردان سینما در یکی از چند نشست‌های مختلفی که به مناسبت اکران فیلم در نظر گرفته شده بود، پیرامون برخی از جزئیات این فیلم سینمایی گفته بود: حدود ۹ سال پیش مرا به جشنواره‌ای در دانمارک دعوت کردند و می‌خواستند برایم بزرگداشت بگیرند. همان روزها ماجرای توهین به ساحت مقدس پیامبر در رسانه‌ای در دانمارک پیش آمد و این مساله باعث شد که به این بزرگداشت نروم و در آن جشنواره شرکت نکنم.
وی افزود: آن روزها با خودم گفتم چطور می‌توانم در کشوری تجلیل شوم که به
باورها و اعتقاداتم توهین کرده است. به همین دلیل نامه‌ای به رئیس وقت
جشنواره نوشتم و اعلام کردم که نمی‌توانم در کشوری حضور یابم که به
مقدس‌ترین ارزش‌ها و باورهای من توهین کرده است. من به آن جشنواره نرفتم
ولی از همان موقع ذهنم مشغول این موضوع بود که چرا ما در کشور خودمان و در
تمام این سال‌ها کاری برای پیامبر اسلام نکرده‌ایم و منتظر مانده‌ایم تا
آنها حرکتی داشته باشند و سپس جواب آنها را بدهیم.
به هر ترتیب هرچه درباره قصه‌های مختلف فیلم سینمایی «محمد رسول الله» بگوییم، بعد از پایان هر قصه، داستان دیگری متولد می‌شود که جای روایت آن شاید بماند برای نگارش در کتاب‌ها و نشریات تخصصی که حرفهای زیادی درباره این فیلم مهم تاریخ سینمای دارند و به طور حتم در این چارچوب موسیقی متن فیلم هم یکی از همین چندین داستان است که توانسته به عنوان یکی از مؤلفه‌های پایدار و یادگارگونه فیلم لقب بگیرد.
به هر ترتیب هرچه درباره قصه‌های مختلف فیلم سینمایی «محمد رسول الله» بگوییم، بعد از پایان هر قصه، داستان دیگری متولد می‌شود که جای روایت آن شاید بماند برای نگارش در کتاب‌ها و نشریات تخصصی که حرفهای زیادی درباره این فیلم مهم تاریخ سینمای دارند و به طور حتم در این چارچوب موسیقی متن فیلم هم یکی از همین چندین داستان است که توانسته به عنوان یکی از مؤلفه‌های پایدار و یادگارگونه فیلم لقب بگیرد.
را کلیک کنید.
