بار الها؛ دلم میخاد با محاسنی خونین به ملاقاتت بیائیم چرا که در طول حیاتم خدمتی به دینت نکردم و خودت شاهدی که از آن هنگام که با خط سرخ علوی توسط استادم آشنا شدم و در انتظار شهادت بودم و گواه بودی که در ابتدای آمدنم به سپاه بعد از قدری تأمل و تفکر و به عینه زمینه لازم را جهت رشد و تثبیت معیارهای معنوی در وجودم دیدم و احساس نمودم بعد از پیدا نمودن و استحقاق جهت دعوت از جوانب معشوق عارفان به فوز عظیم، یکی از افتخارهای ائمه معصومین یعنی شهادت خواهم رسید.انشاا... امام عزیزمان میفرماید: راه سرخ شهادت خط آل محمد و علی است و این افتخار از خاندان نبوت به ذریه طیبه آن بزرگواران و به پیروی خط آنان به ارث رسیده است. علت آنکه آخرت را و شهادت را برگزیدم این بود که مولایم علی (ع) به فرزندش امام حسن میفرمائید: فرزندم فقط خداوند شایسته است که جانت را به او بفروشی و اگر به کس دیگری فروختی زیان کرده ای و قرآن کریم هم معامله با غیر خداوند را نادرست دانسته لذا آخرت را بر گزیدم چرا که مولا در مورد دنیا فرموده است، دنیای شما نزدم را به اندازه عطسه بزی ارزش ندارد، و اینکه شهادت را برگزیدم علتش این بودکه زینب (س) در مجلس ابن زیاد میفرمائید شهادت افتخار خاندان ماست و ماهم به لطف الهی از فرزندان آنها هستیم و با این همه معصیت و غفلت که داشتم والله از خداوند شرم می کنم، از پیروان اسلام و اهل بیتش حیا می کنم، با این حالت باید بروم و تنها خونم می تواند این همه مصیبت را محو کند.

ملت ایران ؛ حرفم اینست قدر این انتخاب و لطف را بدانید و ارزش آن را دارد که همه چیزتان را در این راه بدانید قدر امامتان را بدانید که هدیه الهی است.