محورهای طرح مذکور بدین شرح است
از آنجا که مهمترین نقشهای جامعه شغل ارزشمند و بی بدیل همسرداری و مادری است و این دو جایگاه معروف و شناخته شده نزد عقل و شرع در سالهای اخیر به دلیل بی توجهی و اخذ سیاستهای ناصواب و عدم اهتمام در قانون گذاری، تضعیف شده است و از طرفی کشور در آستانه گرفتار شدن در منکر تله جمعیتی است، پیشنهاد طرح کرامت همسران خانه دار و حمایت از ازدواج و فرزندآوری ارائه میشود.
۱-در حال حاضر حقوق یک کارمند با سه فرزند فقط چند صد هزارتومان بالاتر از یک کارمند هم رتبه مجرد است که این مبلغ هیچ تناسبی با هزینههای فرزند و همسر ندارد بلکه خود، فرهنگسازی و توجیهی برای جواز عدم ازدواج و فرزند آوری است.
۲-ضروری است برای بها دادن به شغل تربیتی بانوان خانه دار که بهترین شغل یعنی همسرداری و تربیت کودک است تمهیداتی اندیشیده شود تا برای اجرت المثل کار در منزل و پرورش نسل، حقوقی با این عنوان شغل تربیتی همسر در حقوق سرپرست خانواده در نظر گرفته شود.
۳-هزینه فرزند آوری و نگه داری از فرزند نیز در حال حاضر هیچ تناسبی با اختصاص مبلغ حق اولاد در فیش حقوقی ندارد که ضروری است به ازای هزینههای واقعی فرزندان حقوق و دستمزد کارمندان و کارگران افزایش یابد.
۴-اگر اجرت المثل برای یک خانم خانه دار با کمترین حقوق و دستمزد در نظر گرفته شود باید مبلغی حدود ۵ میلیون تومان باشد که به تناسب تعداد فرزندان نیز مستحق افزایش است.
۵-برای هر فرزند نیز به عنوان حق اولاد رقم واقعی تر به نسبت هزینه ها (فرضا ماهانه حدود یک میلیون تومان)محاسبه شود.
پیشنهادات طرح
۱-در بودجه کشور و برنامه ۵ ساله، افزایش حقوق کارمندان و کارگران فقط برای متاهلین و به نسبت تعداد فرزندان افزایش یابد تا طی چند سال اجرت المثل بانوان خانه دار واقعی شود.
۲-برای کارمندان و کارگران مجرد به جای افزایش حقوق، وام ازدواج در نظر گرفته شود.
۳-به تعداد فرزندان ماهانه حق اولاد متناسب با وضعیت اقتصادی روز جامعه در نظر گرفته شود.
۴-افراد سرپرست خانوار در اولویت استخدام و ارتقاء شغلی قرار گیرند.