طی سال‌های اخیر، فضای هنرهای نمایشی با انتقادات فراوانی مواجه شد؛ یکی از بخش‌هایی که محل تاخت و تاز نفوذ فرهنگی و ابتذال قرار داشته، تئاتر است. می‌توان فهرست بلندبالایی از خودنمایی عناصر وابسته به سفارت‌خانه‌های غربی و باج دادن به این عناصر در تئاتر طی هشت سال اخیر فراهم کرد.

اجرای نمایش‌های ‌اشرافی با بلیت‌های نجومی و تحت حمایت سرمایه‌های مشکوک نیز در دولت قبل باب شد. ضمن اینکه تالارهای خصوصی با هدف رسیدن به سود بیشتر، به نمایش‌های مبتذل و سخیف میدان می‌دادند. همچنین خیلی از نمایش‌ها آلوده به محتوایی نازل و بعضا ضداخلاقی بوده‌اند. با این شرایط، یکی از انتظارات این است که این فضا مطابق با عارهای فرهنگی دولت سیزدهم، هدف اصلاح و تحول قرار بگیرد.

به‌رغم این وضعیت دور از شأن فرهنگ و هنر ایرانی و انقلابی اما با گذشت بیش از چهار ماه از آغاز فعالیت دولت جدید، هنوز نشانه‌ای از اعمال تغییر و تحول در مدیریت و بدنه تئاتر دولتی دیده نمی‌شود و فعلا این عرصه بر مدار دولت قبل در حال فعالیت است. باید منتظر ماند که تحول در فعالیت مدیریت دولتی تئاتر در جهت اهداف و شعارهای اعلامی دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از چه زمانی کلید خواهد خورد؟