واقعیت این است که حیات و بقای طیف تندرو اصلاح طلب در فضای ملتهب و غبارآلود امکانپذیر است و پرهیز دولت رئیسی از پرداختن به حاشیه ها و تمرکز بر رفع مشکلات مردم، افراطیون اصلاح طلب را پریشان کرده است.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «سیاست سکوت» نوشت:«نزدیک به پنج ماه از روی‌کارآمدن دولت سیزدهم گذشته و اخبار و اتفاقات روز کشور براساس عملکرد آنان است؛ اما دراین‌میان خبری از رئیس و اعضای دولت قبل نیست و همگی «سکوت» پیشه کرده‌اند. گویا این سکوت، یک رویه معمول در عرف سیاست‌ورزی است که مسئولانی که دوره خود را طی کرده‌اند تا مدتی در محافل حضور پیدا نمی‌کنند و هیچ گفت‌وگویی انجام نمی‌دهند و نظری درباره عملکرد مسئولان جدید نمی‌دهند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«دولت حسن روحانی و کابینه او، فعلا سیاست سکوت را در قبال عملکرد دولت سیزدهم و نقدهای آنان ادامه می‌دهند و هنوز به‌جز بحث کلیشه‌ای «تحویل خزانه خالی از دولت قبل» که نوبخت، رئیس پیشین سازمان برنامه‌وبودجه، به آن پاسخ کوتاهی داد، واکنش خاصی نشان نداده‌اند؛ اما به نظر نمی‌رسد این روند همین‌گونه ادامه پیدا کند و شاید روزی برسد که اسحاق جهانگیری مجبور شود موتور نقد خود را روشن کند».
موفقیت دولت رئیسی در واکسیناسیون سراسری و کاهش چشمگیر فوتی ها و مبتلایان کرونا در کنار طرح موفق توزیع هوشمند کالاهای اساسی و کوتاه کردن دست دلالان و سودجویان و همچنین دیپلماسی فعال منطقه ای و همینطور دست پُر ایران در مذاکرات وین و امتناع از امتیازدهی یکطرفه، طیف تندرو اصلاح طلب را عصبی کرده است.
این طیف در این مدت هجمه گسترده ای علیه دولت سیزدهم تدارک دید اما این عملیات روانی و رسانه ای موفقیت آمیز نبود. حالا این جریان سیاسی در پی تحریک مقامات دولت روحانی است تا به واسطه جنجال سازی و حاشیه سازی بتواند در مسیر حرکت دولت سیزدهم سنگ اندازی کند.
واقعیت این است که حیات و بقای طیف تندرو اصلاح طلب در فضای ملتهب و غبارآلود امکانپذیر است و پرهیز دولت رئیسی از پرداختن به حاشیه ها و تمرکز بر رفع مشکلات مردم، افراطیون اصلاح طلب را پریشان کرده است.
چندی پیش روزنامه شرق در مطلبی نوشته بود:«هیچ‌گاه چهره‌ای تأثیرگذار از حسن روحانی به‌عنوان یک نیروی تعیین‌کننده به یاد نداریم...روحانی را نمی‌توان یک چهره تصمیم‌ساز دانست. از طرفی روحانی همواره چهره‌ای امنیتی داشته است و به معنای دقیق نه می‌توان او را یک فعال و کنشگر سیاسی دانست و نه فردی که گفتمان ویژه‌ای در عالم سیاست و اقتصاد داشته باشد. حتی به یاد داریم او به‌عنوان یکی از گزینه‌های وزارت اطلاعات دولت هاشمی مطرح بود که البته در نهایت هاشمی، فلاحیان را برگزید. در حوزه اقتصادی هم گرچه او به واسطه نزدیکی به هاشمی‌رفسنجانی نزدیک به رویکردهای اقتصادی راست‌گرایان است، اما افزون بر این، هیچ گفتمان ویژه‌ای در آرای روحانی دیده نمی‌شود. پس روحانی...در هیچ زمینه‌ای گفتمان‌ساز نبود».
