صندلی های هیات مدیره هلدینگ های اقتصادی برای آقازاده های اصلاح طلب است، صندلی مدیریت دهها شرکت خصوصی نیز برای ژنرال های خودخوانده است و کف خیابان سهم جوانان مردم!
به گزارش شهدای ایران، روزنامه شرق در مطلبی به نقل از «محمد مهاجری» فعال اصلاح طلب نوشت: «نباید جلوی اعتراضات مردمی را گرفت. باید اجازه داد مردم حرفهایشان را بزنند؛ گرچه مطمئن نیستم همه مردم حوصله داشته باشند برای رسیدن به خواستههایشان تجمع کنند. خدا کند روشهایی که برای خواستههایشان بیان میکنند، روشهای مسالمتآمیزی همچون تجمع، حضور در فضای مجازی و مطرحشدن خواستههایشان از فضای رسمی باشد».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «دولت بعد از مدتی به این نتیجه خواهد رسید که مملکتداری سخت است و آیا باز هم میتوان شعار داد که دولتهای قبل غربگرا، غربزده و وابسته بودند. بعد که سرها به سنگ بخورد مجددا روشهایی را که به دولتهای قبل اجازه اجرا ندادند، در این دولت اجرا میکنند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «دولت بعد از مدتی به این نتیجه خواهد رسید که مملکتداری سخت است و آیا باز هم میتوان شعار داد که دولتهای قبل غربگرا، غربزده و وابسته بودند. بعد که سرها به سنگ بخورد مجددا روشهایی را که به دولتهای قبل اجازه اجرا ندادند، در این دولت اجرا میکنند».
در اسفند ۹۵، فراکسیون امید مجلس دهم، چهره واقعی اصلاح طلبان را نمایش داد. براساس طرحی دوفوریتی که فراکسیون امید آن را کلید زده بود، نیروی انتظامی موظف- و به عبارتی مجبور بود- که هر کس به هر عنوانی در یک مراسم سوالی مطرح کرده و انتقادی کند را دستگیر و روانه زندان کند!
این طرح دوفوریتی در مقطعی کلید زده شد که با نزدیکی به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم سوالات از عملکرد دولت یازدهم و همچنین انتقادات از ناکارآمدی ها گسترش یافته بود.
یکی از کاربران فضای مجازی در واکنش به ابن اقدام نمایندگان اصلاح طلب مجلس دهم نوشت: «طرح دو فوریتی رو ببر هر جا خواستی بگو اینو گلو پاره کرده های آزادی بیان مصوب کردن! یه تست الکل میگیره ازت!». یکی دیگر از کاربران فضای مجازی نیز نوشت: «از فراکسیون امید به خاطرنشان دادن چهره واقعی اصلاحات تشکر می کنیم».
واقعیت این است که بخش اعظمی از طیف اصلاح طلب آلوده به رفتار دیکتاتوری است. این جریان هیچگاه حاضر نیست که صادقانه و منصفانه درباره نقش خود در ایجاد سوءمدیریت ها در سالهای گذشته به افکار عمومی پاسخ دهد. از عملکرد دولت روحانی، فراکسیون امید مجلس دهم، شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران- از سال ۹۶ تا ۱۴۰۰- تا هزینه های سنگینی که به کشور در فتنه ۸۸ تحمیل شد.
ولی در عوض، این طیف خوب بلد است که ژست آزادی بیان و شنیدن صدای مردم بگیرد. این فعال اصلاح طلب مدعی شده است که نباید جلوی اعتراضات مردمی را گرفت. جریان اصلاح طلب از یکسو در رفتاری قبیله ای، «ژنرال های خودخوانده» را تقدیس کرده و مانع چرخش مدیران شده و اجازه نمی دهد که شایسته گزینی صورت گیرد و از سوی دیگر «آقازاده های گردن کلفت» را ژن خوب و مدیر برتر جا زده و در مقابل رانت های این طیف سکوت می کند.
نکته قابل تأمل اینجاست که این طیف هم زمان جوانان عزیز کشورمان را به تجمعات خیابانی و انجام اقدامات ساختارشکنانه و آسیب به اموال عمومی و خصوصی تشویق می کند. جوانان عزیز کشورمان از نگاه افراطیون اصلاح طلب صرفا افرادی هستند که استعدادی جز طبخ آبگوشت بزباش و خورشت قرمه سبزی نداشته و باید در وسط خیابان بلوا کند و به عروسک خیمه شب بازی جریان تندرو اصلاح طلب بدل شود.
صندلی های هیات مدیره هلدینگ های اقتصادی برای آقازاده های اصلاح طلب است، صندلی مدیریت دهها شرکت خصوصی نیز برای ژنرال های خودخوانده است و کف خیابان سهم جوانان مردم!