به گزارش شهدای ایران، حاج منصور ارضی در دومین روز همایش نوحه سرایان که به همت مجمع شاعران اهل بیت(ع) در مشهد مقدس برگزار شد، به نقل خاطره‌ای از مرحوم حاج احمد آرونی متخلص به آرام دل پرداخت و گفت:

روزی مرحوم آرونی را بسیار پریشان و گریان دیدم. علت را که از او پرسیدم گفت: «شعری را در مرثیه صدیقه طاهره سلام الله علیها نوشتم و از زبان امیرالمؤمنین چنین گفتم: "به پیش مصطفی شرمنده هستم" اما بعد پشیمان شدم و به خود گفتم به چه جرأتی از زبان مولا حرف زدی؟ شب در عالم رویا امیرالمؤمنین را دیدم و ایشان فرمودند پیشمان مباش که درست گفته ای! شعر را اینگونه ادامه بده: "که زهرا رفته و من زنده هستم"».

ببینید چه حال خوبی داشتند. متأسفانه امروزه ظاهرگرایی و عطش دیده شدن بلای جان شاعران و مرثیه سرایان شده است و نتیجه این می شود که اشعار جان قبل را ندارد و ماندگار نمی شود.

حاج منصور ارضی در ادامه به تقسیم بندی نوحه در گذشته اشاره کرد و افزود‌: نوحه در گذشته دو نوع بود. نشسته و ایستاده که به نوحه نشسته زمینه میگفتند. متأسفانه امروزه بیشترین زمان جلسه صرف شور سینه زنی می شود. قرار بود به سمت امام حسین علیه السلام حرکت کنیم اما به سمت تخلیه انرژی رفته ایم. لذا شما مرثیه سرایان با تولید نوحه های خوب می توانید اثر گذار باشید و باعث احیای مردم شوید. این چند روز در محضر امامی هستید که خود نوحه گفته است و آتش به دل ریان بن الشبیب زده است. لذا به حضرت متوسل شوید و عرضه بدارید که به ما عنایتی کنید تا بتوانیم دین شما را احیا کنیم.