عملکرد هفت ماهه مالیات ستانی دولت در سال ۱۴۰۰، نشان از یک بی عدالتی در مالیات ستانی از گروه‌های مختلف دارد. بررسی آمار طی این مدت نشان می‌دهد مالیات بر خانه‌های لوکس تنها ۸۰۰ هزار تومان بوده است. همچنین مالیات بر خودروهای لوکس نیز در مدت مذکور تنها حدود ۱۴۶ میلیون تومان بوده است. این در حالی است که در همین مدت کارکنان بخش خصوصی و کارمندان بخش دولتی در مجموع 20 هزار میلیارد تومان مالیات حقوق خود را پرداخت کرده اند.
 

برای این که بدانید به چه خانه ای لوکس گفته می شود، دانستن این نکته ضروری است که طبق قانون، واحدهای مسکونی و باغ ویلاهایی که قیمت آن ها بیش از 10 میلیارد تومان باشد، مشمول قانون مالیات می شوند. با این حال بر اساس  قانون نرخ مالیات سالانه خانه‌های لوکس به شرح زیر است:
 

1- نسبت به مازاد ۱۰ میلیارد تا ۱۵ میلیارد تومان  یک در هزار

2- نسبت به مازاد ۱۵ میلیارد تا ۲۵ میلیارد تومان  دو در هزار

3- نسبت به مازاد ۲۵ میلیارد تا ۴۰ میلیارد تومان  سه در هزار

4- نسبت به مازاد ۴۰ میلیارد تا ۶۰ میلیارد تومان  چهار در هزار

5- نسبت به مازاد ۶۰ میلیارد تومان؛ به بالا پنج در هزار
 

در حالی که اخذ مالیات از جریان اقتصادی موجود در جامعه امری پسندیده و منطقی است اما باید توجه داشت این مالیات ستانی باید عادلانه و با رعایت ملاحظات اقشار گوناگون جامعه باشد. برای نمونه در شرایطی که مالیات بر کارگران و کارمندانی که حقوق آن ها بعضاً در زمره کمترین حقوق‌های جامعه و مصوب وزارت کار قرار دارد، در ابتدای ماه به طور سیستماتیک اخذ می‌شود، برای عموم جامعه این مطالبه شکل می‌گیرد که باید اقشار ثروتمند جامعه نیز با درصد بیشتری به طور مستمر مالیات درآمد خود را از هر منبعی که هست پرداخت کنند اما سیستم معیوب سازمان مالیاتی کشور موجب شده که این چرخه ناقص بماند و ثروتمندان از پرداخت کامل مالیات دارایی‌های خود سر باز زنند.