سفر هیئت عالی‌رتبه اماراتی به ایران می‌تواند به عنوان گامی مثبت از سوی امارات برای کاهش موانع همکاری میان تهران و ابوظبی دارای ارزش و اهمیت باشد اما شکل‌گیری این رخداد در میانه مذاکرات ایران با ۱+۴ واجد پیام‌های فرامتنی نیز هست.
به گزارش شهدای ایران، روز سه شنبه خبری از سوی مقامات امارات عربی متحده منتشر شد که در میان اخبار
پرحجم مربوط به مذاکرات وین و حواشی آن خیلی مورد توجه قرار نگرفت.
«انور قرقاش» وزیر مشاور در امور خارجی امارات دیروز اعلام کرد؛ به زودی هیئتی برای بررسی روابط دو کشور از سوی امارات عربی متحده به ایران اعزام خواهد شد.
اخبار رسیده به «نورنیوز» حاکی است که خبر اعلام شده از سوی مقامات امارات، مربوط به سفر هیئت عالی‌رتبه‌ای است که با اختیارات کامل برای بررسی و بازسازی روابط دو کشور و تلاش برای تغییر شرایط موجود، احتمالا طی روزهای آینده وارد تهران خواهد شد.
در حال حاضر چالش‌های مهمی، مناسبات سیاسی، اقتصادی، امنیتی و همچنین سیاست‌های منطقه‌ای دو کشور را تحت تاثیر قرار داده که به صورت طبیعی لازم است پیرامون رفع آنها گفتگوهای عمیق صورت بگیرد.
به طور قطع، اصل انجام این سفر می‌تواند به عنوان گامی مثبت از سوی امارات برای کاهش موانع موجود در توسعه همکاری میان تهران و ابوظبی واجد ارزش و اهمیت باشد اما شکل‌گیری این رخداد در میانه مذاکرات ایران با ۱+۴ می‌تواند پیام‌های فرامتنی نیز داشته باشد.
اگرچه دستیابی به توافق در مذاکرات وین بیشتر از نقطه نظر اقتصادی مورد توجه و تحلیل قرار می‌گیرد اما بسیار روشن است که «دستاوردهای امنیتی» توافق احتمالی نیز اگر بیش از منافع اقتصادی ارزش نداشته باشد، حداقل می‌تواند معادل گزاره‌های اقتصادی مورد توجه قرار بگیرد.
امارات عربی متحد به دلیل آنکه در طول سال‌های گذشته با صرف هزینه‌های هنگفت مالی و امنیتی تلاش کرده که خود را در جایگاه یکی از بازیگران مهم منطقه‌ای قرار دهد، اکنون در تلاش است که از چرخه منافع اقتصادی و سیاسی توافق احتمالی جا نمانده و در این مسیر پیشگام باشد.
بررسی سیاست خارجی امارات طی سال‌های اخیر نشان می‌دهد که این کشور با نقش‌آفرینی مستقیم و نیابتی در یمن، سوریه، عراق، لیبی و افغانستان و تلاش برای ایجاد جای پا در کشورهای شمال شرق آفریقا در حاشیه دریای سرخ، اقدامات دامنه‌داری را برای پیگیری «ایجاد امنیت فرامرزی» انجام داده است.
بسیاری از کارشناسان مسائل راهبردی معتقدند که گام گذاردن امارات در این مسیر تناسبی با ظرفیت‌های ژئوپلیتیک و ژئو استراتژیک این کشور ندارد و می‌تواند منشاء تهدیدات پیش‌بینی نشده برای ابوظبی شود.
برای کشوری با مشخصات امارات که ستون اصلی اقتصاد آن، تجارت و جذب سرمایه‌گذار خارجی است، موضوع «امنیت پایدار» پیش‌شرط هرگونه فعالیت اقتصادی، تجاری و سیاسی به حساب می‌آید و از این رو نمی‌تواند به نقش و تاثیرگذاری بازیگران قدرتمند منطقه‌ای بی‌توجه باشد.
توجه به داشتن روابط دوستانه و گرم با جمهوری اسلامی ایران که به عنوان یکی از اصلی‌ترین قدرت‌های منطقه‌ای، ستون محکم تحولات سیاسی، امنیتی و اقتصادی در منطقه است، نشان‌دهنده هوشمندی راهبردی حاکمان امارات است که می‌تواند تامین‌کننده منافع متقابل دو کشور باشد.
انجام این سفر و موضوعات مهمی که ملاقات‌های پیش‌بینی شده برای هیئت اماراتی به بحث گذارده خواهد شد، می‌تواند گام اول در مسیر پایه‌گذاری روابط جدید و همه‌جانبه میان دو کشور باشد.
«انور قرقاش» وزیر مشاور در امور خارجی امارات دیروز اعلام کرد؛ به زودی هیئتی برای بررسی روابط دو کشور از سوی امارات عربی متحده به ایران اعزام خواهد شد.
اخبار رسیده به «نورنیوز» حاکی است که خبر اعلام شده از سوی مقامات امارات، مربوط به سفر هیئت عالی‌رتبه‌ای است که با اختیارات کامل برای بررسی و بازسازی روابط دو کشور و تلاش برای تغییر شرایط موجود، احتمالا طی روزهای آینده وارد تهران خواهد شد.
در حال حاضر چالش‌های مهمی، مناسبات سیاسی، اقتصادی، امنیتی و همچنین سیاست‌های منطقه‌ای دو کشور را تحت تاثیر قرار داده که به صورت طبیعی لازم است پیرامون رفع آنها گفتگوهای عمیق صورت بگیرد.
به طور قطع، اصل انجام این سفر می‌تواند به عنوان گامی مثبت از سوی امارات برای کاهش موانع موجود در توسعه همکاری میان تهران و ابوظبی واجد ارزش و اهمیت باشد اما شکل‌گیری این رخداد در میانه مذاکرات ایران با ۱+۴ می‌تواند پیام‌های فرامتنی نیز داشته باشد.
اگرچه دستیابی به توافق در مذاکرات وین بیشتر از نقطه نظر اقتصادی مورد توجه و تحلیل قرار می‌گیرد اما بسیار روشن است که «دستاوردهای امنیتی» توافق احتمالی نیز اگر بیش از منافع اقتصادی ارزش نداشته باشد، حداقل می‌تواند معادل گزاره‌های اقتصادی مورد توجه قرار بگیرد.
امارات عربی متحد به دلیل آنکه در طول سال‌های گذشته با صرف هزینه‌های هنگفت مالی و امنیتی تلاش کرده که خود را در جایگاه یکی از بازیگران مهم منطقه‌ای قرار دهد، اکنون در تلاش است که از چرخه منافع اقتصادی و سیاسی توافق احتمالی جا نمانده و در این مسیر پیشگام باشد.
بررسی سیاست خارجی امارات طی سال‌های اخیر نشان می‌دهد که این کشور با نقش‌آفرینی مستقیم و نیابتی در یمن، سوریه، عراق، لیبی و افغانستان و تلاش برای ایجاد جای پا در کشورهای شمال شرق آفریقا در حاشیه دریای سرخ، اقدامات دامنه‌داری را برای پیگیری «ایجاد امنیت فرامرزی» انجام داده است.
بسیاری از کارشناسان مسائل راهبردی معتقدند که گام گذاردن امارات در این مسیر تناسبی با ظرفیت‌های ژئوپلیتیک و ژئو استراتژیک این کشور ندارد و می‌تواند منشاء تهدیدات پیش‌بینی نشده برای ابوظبی شود.
برای کشوری با مشخصات امارات که ستون اصلی اقتصاد آن، تجارت و جذب سرمایه‌گذار خارجی است، موضوع «امنیت پایدار» پیش‌شرط هرگونه فعالیت اقتصادی، تجاری و سیاسی به حساب می‌آید و از این رو نمی‌تواند به نقش و تاثیرگذاری بازیگران قدرتمند منطقه‌ای بی‌توجه باشد.
توجه به داشتن روابط دوستانه و گرم با جمهوری اسلامی ایران که به عنوان یکی از اصلی‌ترین قدرت‌های منطقه‌ای، ستون محکم تحولات سیاسی، امنیتی و اقتصادی در منطقه است، نشان‌دهنده هوشمندی راهبردی حاکمان امارات است که می‌تواند تامین‌کننده منافع متقابل دو کشور باشد.
انجام این سفر و موضوعات مهمی که ملاقات‌های پیش‌بینی شده برای هیئت اماراتی به بحث گذارده خواهد شد، می‌تواند گام اول در مسیر پایه‌گذاری روابط جدید و همه‌جانبه میان دو کشور باشد.
