سرویس سیاسی شهدای ایران:یک روزنامه اصلاح طلب در مطلبی با عنوان «تکرار دیپلماسی رفت ‌و برگشت؟» با اشاره به سفر معاون سیاسی وزیر امور خارجه به بروکسل نوشت: «واقعیت این است که امروزه عامل اصلی مشکلات ایران، ایالات‌متحده است و این آمریکایی‌ها هستند که با سلطه‌ای که روی نظام مالی، بازارها و بانک‌ها دارند، ایران را تحریم کرده‌اند و کشورهای دیگر از ترس اینکه مشمول تحریم‌های ایالات‌متحده نشوند، مبادله‌ای با ایران انجام نمی‌دهند. شاید برخی کشورها نظیر چین و ترکیه از طریق بانک‌هایی که روابط بین‌المللی گسترده‌ای ندارند، به دلیل برخی تخفیف‌ها و امتیازها همچنان به مبادله با ایران ادامه می‌دهند اما عملاً فضایی برای توسعه روابط اقتصادی و مبادلات تجاری وجود ندارد. زمانی که ریشه مشکل به آمریکا بازمی‌گردد یعنی اگر قرار است مسئله تحریم‌ها حل‌وفصل شود یعنی این ایران و آمریکا هستند که باید در این خصوص به توافق برسند. اتحادیه اروپا نقش تسهیلگر را بر عهده‌دارد و نمی‌توان انتظار نقش‌آفرینی گسترده‌تری را از این اتحادیه داشت. آنها می‌توانند تلاش کنند و فضایی را فراهم آورند که مذاکراتی شکل بگیرد اما نمی‌توان با آنها به توافق رسید و ایالات‌متحده را رها کرد.»



اعتماد  نوشت: «در چنین شرایطی دولت ایران باید رویکردی نتیجه محور را اتخاذ کند و مسیری را برود که در پایان آن تحریم‌ها زودتر برداشته شده و فضایی برای تنفس اقتصاد ایران به وجود آید. از همین رو، پیشنهاد من این است که اولاً مذاکرات به‌جای 1+4 در چارچوب 1+5 دنبال شود و گفت‌وگوی مستقیم با آمریکا در دستور کار قرار گیرد تا فرآیند زمان‌بر گذشته تکرار نشود و ثانیاً از سوی دولت ایران ابتکارهایی برای عبور از بن‌بست دور ششم مذاکرات مطرح شود.»

گفتنی است؛ مدعیان اصلاحات همچنان تلاش دارند با دادن آدرس غلط، راه گشایش در اقتصاد و پیشرفت را امتیاز دادن یک‌طرفه به آمریکا و شرکای اروپایی‌اش جا بزنند.

دولت روحانی با کمک همین طیف سیاسی و با شعار مذاکره و رفع تحریم‌ها و ایجاد درآمد سرشار برای مردم رأی آنها را گرفت اما ۸ سال بعد علاوه‌بر نابود کردن معیشت مردم، افزایش چند صددرصدی قیمت مسکن، دلار، خودرو، کالاهای اساسی، کاهش چند ده‌درصدی ارزش پول ملی و... کشور را با ۸۰۰ تحریم جدید دیگر تحویل داد و رفت. حالا و در شرایطی که مردم با مقاومت خود سیاست فشار حداکثری آمریکا را به شکست کشانده و ایستادگی در برابر تحریم‌ها در حال ثمر دادن است، این جریان بار دیگر به تقلا افتاده تا با ارسال پالس ضعف به طرف غربی، اعتبار‌دهی به تحریم‌ها و بزک دوباره مذاکره، تیغ کند شده دشمن را تیز و دولت سیزدهم را هم به سیاه‌چال مماشات و باج‌دهی به غرب هل دهد.