به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران، خانم معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور سابق، در بخشی از یک مصاحبه با شماره دوشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی پیرامون انتقادات از دولت اعتدال گفته است: اختلاف سیاسی طبیعی است و در همه کشورها نیز وجود دارد. با این وجود هنگامی‌که این اختلاف نظر به اتهام زنی و هجمه تبدیل می‌شود شرایط متفاوت می‌شود. به عنوان مثال برخی مجموعه دولت را به جاسوسی و فساد متهم می‌کردند. روند اتهام زنی‌ها نیز دارای پشتوانه نبود و بیشتر ساختگی بود. این وضعیت شکاف‌هایی را به وجود آورده بود که برداشت خارجیان این بود که می‌شود از این شکاف‌ها استفاده کرد.

او تصریح می‌کند:

"هنگامی‌که اختلاف دیدگاه به جنگ و جنگ روانی تبدیل می‌شود تا دستاوردهای دولت برای مردم ملموس نباشد شرایط تغییر می‌کند. صداوسیما نیز گاه در این زمینه از ظرفیت‌های خود استفاده می‌کرد تا مردم دستاوردهای شیرین دولت را چندان احساس نکنند. واقعیت این است که از مدعیان مسلمانی چنین رفتارهایی بعید بود. در فضای اسلامی‌ و انقلابی این رفتارها نه تنها زیبنده نیست و بلکه ریشه ها را می‌زند. کسانی که مدعی حکمرانی ارزشی و اخلاقی و آرمان‌های متعالی هستند نباید چنین رفتارهایی از خود نشان بدهند. رفتارهایی که در طول هشت سال گذشته در کمال تعجب اتفاق می‌افتاد. برآیند این تخریب‌ها و هجمه‌ها نیزناامیدی مردم و جوانان و مهاجرت است."

*حرف‌های خانم ابتکار صحیح نیست و ایشان حتی پس از اتمام کار دولت اعتدال نیز قصد دارد بر یکی از بزرگترین سؤالات پیرامون این دولت عجیب سرپوش بگذارد...

و آن "چرایی حضور برخی مقامات دولت اعتدال در صف مقدم سیاه‌نمایی از اوضاع کشور" است.

حرف ابتکار صحیح نیست زیرا این برخی مقامات دولت اعتدال بودند که رسما و علنا در صف مقدم سیاه‌نمایی علیه وضعیت کشور و کارنامه خود قرار داشتند نه دیگران!

این سؤالی بود که ما بارها و بارها در دوران دولت دوم اعتدال پرسیدیم و در وبلاگ مشرق منتشر کردیم.

از شاهکارهای رئیس جمهور وقت و معاونش در دولت اول اعتدال که یکی می‌گفت "خزانه خالیست" و دیگری هم به شرایط کشور می‌گفت "شرایط ته درّه" که بگذریم آقایان در دولت دوم روحانی صراحتا راهکارهای حل مشکل گرانی را انجام نمی‌دادند و این مسئله حتی مورد بیان صریح رهبر انقلاب نیز قرار گرفت.

مثلا این خبرگزاری دولتی ایرنا بود که بعنوان تریبون دولت در مصاحبه‌هایش می‌نوشت: وضعیت حکمرانی در ایران فاجعه است. و یا اصرار فراوانی بر ترویج القائات اصلاح‌طلبان در بحث "ناامید بودن مردم ایران" داشت.

خانم ابتکار باید بداند که این "علی ربیعی" سخنگوی رسمی دولت بود که به جای دفاع از وضع موجود و امید دادن به مردم، یکبار از بروز وضعیت "حیات برهنه" یا همان نان بخور و نمیر در ایران حرف می‌زد و بار دیگر پس از فتنه اقتصادی آبان 98 دست به قلم می‌شد و می‌نوشت: حکایت همچنان باقیست...

و ایضا این عبدالرضا رحمانی فضلی، رئیس شورای تبلیغات اقتصادی بود که هرگز اقدام به تبلیغات اقتصادی و بیان مثبتات کشور نکرد و در آخر بدون آنکه به این ابهام پاسخی بدهد؛ از وزارت کشور رفت!

در هیچیک از این سیاه‌نمایی‌ها و تعلل‌های دسته اول! ردّپای صدا و سیما یا منتقدان دیده نمی‌شود.