ورود نمایندگان مجلس به کار اجرایی خطر دارد. این هشدار رهبر انقلاب، حضرت آیتالله خامنهای به نمایندگان مجلس است.
به گزارش شهدای ایران، ورود نمایندگان مجلس به کار اجرایی خطر دارد. این هشدار رهبر انقلاب، حضرت
آیتالله خامنهای به نمایندگان مجلس است. حالا، اما گاه زمزمه، گاه توئیت و
گاه حرفهای جلسات پشت پرده شنیده میشود که حکایت از دخالت و اعمال
فشارهای غیرمستقیم برخی نمایندگان به دولت برای عزل و نصبها در دولت جدید
دارد.
رهبر معظم انقلاب، در دیدار تصویری خردادماه سال جاری به نمایندگان مجلس گفتند که «یکی از آسیبها ورود نمایندگان در مسائل اجرایی است؛ فرض بفرمایید وارد شدن در اینکه مدیرکل فلان تشکیلات در شهر ما یا در استان ما مثلاً فرض کنید که چه کسی باشد، چه کسی نباشد؛ استاندار، فرماندار و از این قبیل. حالا یک وقت در مواردی یک حالت اضطراری ممکن است رخ بدهد که آن موارد استثنایی را من کاری ندارم، امّا به طور معمول نمایندگان محترم از این مسائل اجرایی باید کناره بگیرند، وارد شدن در این مسائل و با مسئول اجرایی در این زمینه گفتگو کردن و توافق کردن و امثال اینها خطراتی دارد؛ از این بایستی اجتناب بشود.»
برخی نمایندگان، اما کم توجه به هشدار و توصیه رهبر، مسیر دیگری را میپیمایند. در موضوع استانداران و وزارت کشور این موضوع پررنگتر است و رهبری هم به تجربه، این را میدانستند که در صحبت خود مشخصاً از این سمتها نام بردند.
دولت جدید بر سر کار آمده و یکی از آسیبهایی که مانند گذشته گریبان دولت و نمایندگان را گرفته است، سفارش یا بهتر بگوییم دخالت نمایندگان در امور جاری است که این روزها با تومارهای پیدا و پنهان نمایندگان به وزرا، خصوصاً وزیر کشور نمود عینی به خود گرفته است. اکنون که دولت در تدارک انتصاب مدیران میانی در وزارتخانهها و استانداران و فرمانداران سراسر کشور است، بازار سفارشات نمایندگان در استانها و شهرستانها داغ شده و بعضاً تقاضاها از وزارت کشور با رنگ و بوی کمک به دولت عنوان میشود که مثلاً برای فلان استان و بهمان شهرستان استاندار و فرماندار متخصص و بومی و متعهد بگذارید. اما کیست که نداند این پیشنهادات بیشتر از آنکه رنگ و بوی مشورت و کمک داشته باشد، با اهداف دیگری عنوان میشود. یک وزیر و چند معاونت هم هنوز جایشان در کابینه خالی است و برخی نمایندگان برای آنها هم گزینه پیشنهادی دارند!
البته بدیهی است که به واسطه نقش ملی و منطقهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی، آنها نمیتوانند نسبت به امور کشور و حوزه انتخابیه خود بی تفاوت باشند، اما نظارت آنان به معنای دخالت در امور اجرایی کشور نیست و آنها به دور از هرگونه سهم خواهی، اختیارات خود را باید از طریق قانون اعمال کنند. چنین انتظاری از مجلسی که از سوی رهبر معظم انقلاب متصف به صفت «انقلابی بودن» است، به مراتب بیشتر است، در غیر این صورت به تعبیر معظم له «این آسیبها اگر شناسایی نشود و انسان دچار این آسیبها بشود، آن وقت وضع مجلس فرق خواهد کرد.»
رهبر معظم انقلاب، در دیدار تصویری خردادماه سال جاری به نمایندگان مجلس گفتند که «یکی از آسیبها ورود نمایندگان در مسائل اجرایی است؛ فرض بفرمایید وارد شدن در اینکه مدیرکل فلان تشکیلات در شهر ما یا در استان ما مثلاً فرض کنید که چه کسی باشد، چه کسی نباشد؛ استاندار، فرماندار و از این قبیل. حالا یک وقت در مواردی یک حالت اضطراری ممکن است رخ بدهد که آن موارد استثنایی را من کاری ندارم، امّا به طور معمول نمایندگان محترم از این مسائل اجرایی باید کناره بگیرند، وارد شدن در این مسائل و با مسئول اجرایی در این زمینه گفتگو کردن و توافق کردن و امثال اینها خطراتی دارد؛ از این بایستی اجتناب بشود.»
برخی نمایندگان، اما کم توجه به هشدار و توصیه رهبر، مسیر دیگری را میپیمایند. در موضوع استانداران و وزارت کشور این موضوع پررنگتر است و رهبری هم به تجربه، این را میدانستند که در صحبت خود مشخصاً از این سمتها نام بردند.
دولت جدید بر سر کار آمده و یکی از آسیبهایی که مانند گذشته گریبان دولت و نمایندگان را گرفته است، سفارش یا بهتر بگوییم دخالت نمایندگان در امور جاری است که این روزها با تومارهای پیدا و پنهان نمایندگان به وزرا، خصوصاً وزیر کشور نمود عینی به خود گرفته است. اکنون که دولت در تدارک انتصاب مدیران میانی در وزارتخانهها و استانداران و فرمانداران سراسر کشور است، بازار سفارشات نمایندگان در استانها و شهرستانها داغ شده و بعضاً تقاضاها از وزارت کشور با رنگ و بوی کمک به دولت عنوان میشود که مثلاً برای فلان استان و بهمان شهرستان استاندار و فرماندار متخصص و بومی و متعهد بگذارید. اما کیست که نداند این پیشنهادات بیشتر از آنکه رنگ و بوی مشورت و کمک داشته باشد، با اهداف دیگری عنوان میشود. یک وزیر و چند معاونت هم هنوز جایشان در کابینه خالی است و برخی نمایندگان برای آنها هم گزینه پیشنهادی دارند!
البته بدیهی است که به واسطه نقش ملی و منطقهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی، آنها نمیتوانند نسبت به امور کشور و حوزه انتخابیه خود بی تفاوت باشند، اما نظارت آنان به معنای دخالت در امور اجرایی کشور نیست و آنها به دور از هرگونه سهم خواهی، اختیارات خود را باید از طریق قانون اعمال کنند. چنین انتظاری از مجلسی که از سوی رهبر معظم انقلاب متصف به صفت «انقلابی بودن» است، به مراتب بیشتر است، در غیر این صورت به تعبیر معظم له «این آسیبها اگر شناسایی نشود و انسان دچار این آسیبها بشود، آن وقت وضع مجلس فرق خواهد کرد.»