عجیب اهل دیدن شبکه خبر اند. برایم عجیب تر این بود که اینجا شاید از محله خودمان هم بیشتر برنامه ها، خبرنگار و مجریان ایرانی را می شناختند.
به گزارش شهدای ایران، محمدرضا احمدی، خبرنگار اعزامی شبکه خبر به تاجیکستان برای همراهی رئیس
جمهور و هیات همراه در صفحه اینستاگرام خود نکات جالبی را از این کشور مطرح
کرده است که در ادامه خواهید خواند:
هرچقدر ما مشکل آب داریم اینجا کشور رودخانه هاست. البته به برق نیاز دارند.
به عُمر کاریم ندیدم مردم کشوری از دیدن ایرانی ها انقدر خوشحال شوند، از اهالی کوچه و بازار تا دولت مرد.
چقدر زبان فارسی اینجا مهجور مانده. عاشق فردوسی و سعدی اند اما رسم الخط و کتاب هایشان همگی سیریک و روسی است. اخیرا هم تَب انگلیسی نوشتن دارد باب می شود.
تاجیکستان می خواهد پیشرفت کند، از ساخت وسازهای دوشنبه می توان فهمید. ایران تقریبا به نسبت رقبایی مثل ترکیه و چین هیچ جایگاهی در این بازار ندارد.
از کابل اینترنت رایانه گرفته تا آب میوه ای که در پرس سنتر برای پذیرایی مهیا است، همگی "مِی دین" ترکیه است. تاجیک ها اما می گویند طعم غذا و ماکولات ایرانی را با هیچ چیز عوض نمی کنند. گله دارند بقالی هایشان چرا از کالای ایرانی خالی است.
بازار خودرو عجیبی دارد. از روسی گرفته تا چینی و حتی لاکچری های جنرال موتورز...با این کیفیت فعلی خودروهای داخلی قریب نیست جا باز کردن در دل این بازار... البته چندتایی سمند در دوشنبه رویت شد.
مجموعه "داچا"محل استقرارمان بود. نوساز و کلید نخورده به قول ما ایرانی ها. میگفتند به یُمن حضور شما این فاز را افتتاح کردیم. معماری و ستون هایش شبیه بناهای تاریخی اصفهان بود اما چینی ها ساخته بودندش...
عجیب اهل دیدن شبکه خبر اند. برایم عجیب تر این بود که اینجا شاید از محله خودمان هم بیشتر برنامه ها، خبرنگار و مجریان ایرانی را می شناختند. (باورش سخت اما واقعیست)
اتفاق خوب دیپلماسی عمومی سفر حضور برخی وزیران ازجمله آقای ضرغامی در دل کوچه وبازار شهر دوشنبه بود. بسیار ذوق زده بود و مشتاق برای توسعه گردشگری. ان شاالله این اشتیاق همیشگی باشد و سبب اجرایی شدن ایده ها...
وضعیت رایزنی فرهنگی (البته برمبنای چند ساعت حضور در سفارت و گپ و گفت با ایرانیان مقیم) چیزی شبیه به فیلم کتاب قانون است.
امامعلی رحمان به قول خودمان حسابی آقای رئیسی را تحویل گرفته و خوشحال است اولین سفر رئیسی به کشور اوست.
دانشگاهیان اینجا شاید از همه بیشتر مشتاق ایران اند. این رو می شد از تشویق بدون هماهنگی هنگام باخبر شدن از پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای دید. و بسیار سپاس گذار از هدیه نانوفناورانه آقای رئیسی به دانشگاه ملی تاجیکستان.
آرام اند، مهربان و عاشق فرهنگ منطقه تمدنی ایران. امیدوارم از این جغرافیای دوستی و البته فرصت های بکر و ناب توسعه گردشگری و تبادل اقتصادی درست استفاده کنیم
هرچقدر ما مشکل آب داریم اینجا کشور رودخانه هاست. البته به برق نیاز دارند.
به عُمر کاریم ندیدم مردم کشوری از دیدن ایرانی ها انقدر خوشحال شوند، از اهالی کوچه و بازار تا دولت مرد.
چقدر زبان فارسی اینجا مهجور مانده. عاشق فردوسی و سعدی اند اما رسم الخط و کتاب هایشان همگی سیریک و روسی است. اخیرا هم تَب انگلیسی نوشتن دارد باب می شود.
تاجیکستان می خواهد پیشرفت کند، از ساخت وسازهای دوشنبه می توان فهمید. ایران تقریبا به نسبت رقبایی مثل ترکیه و چین هیچ جایگاهی در این بازار ندارد.
از کابل اینترنت رایانه گرفته تا آب میوه ای که در پرس سنتر برای پذیرایی مهیا است، همگی "مِی دین" ترکیه است. تاجیک ها اما می گویند طعم غذا و ماکولات ایرانی را با هیچ چیز عوض نمی کنند. گله دارند بقالی هایشان چرا از کالای ایرانی خالی است.
بازار خودرو عجیبی دارد. از روسی گرفته تا چینی و حتی لاکچری های جنرال موتورز...با این کیفیت فعلی خودروهای داخلی قریب نیست جا باز کردن در دل این بازار... البته چندتایی سمند در دوشنبه رویت شد.
مجموعه "داچا"محل استقرارمان بود. نوساز و کلید نخورده به قول ما ایرانی ها. میگفتند به یُمن حضور شما این فاز را افتتاح کردیم. معماری و ستون هایش شبیه بناهای تاریخی اصفهان بود اما چینی ها ساخته بودندش...
عجیب اهل دیدن شبکه خبر اند. برایم عجیب تر این بود که اینجا شاید از محله خودمان هم بیشتر برنامه ها، خبرنگار و مجریان ایرانی را می شناختند. (باورش سخت اما واقعیست)
اتفاق خوب دیپلماسی عمومی سفر حضور برخی وزیران ازجمله آقای ضرغامی در دل کوچه وبازار شهر دوشنبه بود. بسیار ذوق زده بود و مشتاق برای توسعه گردشگری. ان شاالله این اشتیاق همیشگی باشد و سبب اجرایی شدن ایده ها...
وضعیت رایزنی فرهنگی (البته برمبنای چند ساعت حضور در سفارت و گپ و گفت با ایرانیان مقیم) چیزی شبیه به فیلم کتاب قانون است.
امامعلی رحمان به قول خودمان حسابی آقای رئیسی را تحویل گرفته و خوشحال است اولین سفر رئیسی به کشور اوست.
دانشگاهیان اینجا شاید از همه بیشتر مشتاق ایران اند. این رو می شد از تشویق بدون هماهنگی هنگام باخبر شدن از پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای دید. و بسیار سپاس گذار از هدیه نانوفناورانه آقای رئیسی به دانشگاه ملی تاجیکستان.
آرام اند، مهربان و عاشق فرهنگ منطقه تمدنی ایران. امیدوارم از این جغرافیای دوستی و البته فرصت های بکر و ناب توسعه گردشگری و تبادل اقتصادی درست استفاده کنیم
