به گزارش شهدای ایران، قائم شریعتی: شهر
تهران بیشتر از کالبد، نیازمند توجه به روح و محتوا است و سرنوشت شهر و
شهرداری برای مردم تهران بسیار مهم است. در سالهای گذشته عمده کاری که در
تهران انجام شده ناظر به کالبد شهر یعنی فضای مبلمان شهری، پل، تونل و
بزرگراه بوده است. در این زمینه شهرداران مختلف کم و بیش خدماتی را انجام
داده اند. از جمله در دوران دکتر قالیباف خدمات بسیار ارزنده و زیادی صورت
گرفته است اما آنچه مجموعا در تمام ادوار گذشته کمتر به آن توجه شده روح
شهر است.
در مقابل کارهای سخت افزاری، حوزه نرم افزاری اداره شهر متناسب با آرمانهای انقلاب توسعه پیدا نکرده است و ضعف جدی در این حوزه مشاهده می شود. البته همچنان باید خدمات عمومی و انجام پروژه های شهری به ویژه احیاء بافت‌های فرسوده مدنظر قرار بگیرد، به خصوص اینکه در دوره اخیر شورا و مدیریت شهری به حوزه سخت‌افزاری و کالبدی شهر نیز کم توجهی صورت گرفته و باید در دوره جدید این ضعف عملکرد نیز جبران شود، اما آنچه بیشتر مورد نیاز است، رسیدگی به جنبه روحی و روانی در حوزه خدمات شهری و فرهنگی است. این کارها به منزله روح شهر است و در دوره جدید مدیریت شهری و انتخاب شهردار توسط اولین شورای شهر گام دوم انقلاب، باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
باید باتوجه به آرمانهای انقلاب، نمادسازی و الگوسازی برای تهران به عنوان پایتخت جمهوری اسلامی ایجاد شود که نماد انقلاب اسلامی ایران نیز باشد که اکنون متاسفانه چنین نیست؛ برآیند کلی، جهت گیری شهر و الگوسازی که مورد نیاز جامعه است، تمدن‌سازی اسلامی است. الگوسازی شهر، باید براساس آرمانهای انقلاب و مواردی که در سالهای گذشته مورد غفلت قرار گرفته باشد.
از لحاظ جنبه های نرم افزاری در شهر تهران کاستی های زیادی مشاهده می شود. بنابراین ضرورت ایجاب می کند که در این دوره که جریان انقلابی توانسته اقبال مردم را متوجه خود کند، شهرداری تهران نیز، هم از پشتوانه ریشه دار و عمیق جنبه های فکری و اندیشه‌ای و انقلابی متناسب با انتظار مردم و هم از جنبه جسارت و شجاعت و توانمندی در ورود به این عرصه ها و تقویت مولفه‌های مورد نیاز گام دوم انقلاب برخوردار باشد تا کارهای جدی انجام شود.
شهرداری تهران در برهه کنونی سخت نیازمند کارآمدی، انقلابی‌گری، تحولخواهی، عدالت طلبی، پاک دستی و فساد ستیزی است. چون در شهرداری زمینه ها و بسترهایی برای ایجاد فساد اداری و اقتصادی وجود دارد. بدون روحیه فسادستیزی کارآمدی نیز محقق نخواهد شد.
شهردار جدید تهران باید با روحیه انقلابی، عدالت طلبی و انگیزه و توان جهادی مدیریت شهر را بر عهده بگیرد. واضح است که شرایط بحرانی و حساس کنونی تهران که شهر را در آستانه ورشکستگی قرار داده است، با رویکرد عادی و کلاسیک قابل اداره نیست و نیاز به مدیریت جهادی و تحولی و میدانی دارد نه مدیر نگهدارنده وضع موجود.
شهرداری تهران نهادی با تنوع و تراکم فعالیت بیشتر از بسیاری از وزارتخانه های مهم دولتی یا به تعبیری دیگر خود یک دولت کوچک در جمهوری اسلامی است. لذا فردی که در راس شهرداری تهران قرار می گیرد باید یک سیاستمدار انقلابی باشد که در عین پایبندی به اصول ارزشی و فهم ابعاد و پیچیدگی‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کار شهر تهران از سیاسی‌کاری بر حذر باشد، خصوصا که در چند سال اخیر لطمات زیادی از سیاسی کاری و عدم خدمت رسانی به تهران و مردم شریف پایتخت وارد شده است. شورای شهر و شهرداری تهران محفل یک حزب سیاسی برای نیل به اهداف آن نیست. با چنین رویکردی است که می‌توان به دور از سیاسی‌کاری‌های رایج و قبیله‌گرایی‌های سیاسی و جناح بازی‌ها، از همه افراد و توانمندی‌های فنی نیز به عنوان مدیریت‌های زیر مجموعه استفاده کند. بنابر این شهرداری که صرفا از جنبه های اجرایی و عمرانی قوی است، پاسخگوی نیازهای امروز تهران نیست چرا که علاوه بر کارهای عمرانی و خدماتی لازم در شهر تهران، نیازهای مختلفی وجود دارد و شهردار تهران باید یک جامعیت انقلابی داشته باشد تا بتواند از ظرفیت افراد با توانمندی‌های مختلف مورد نیاز شهر استفاده کند.
نکته مهم دیگر در خصوص تعامل شهردار با دولت و سایر قواست. همسو بودن شهردار با شورای شهر به عنوان پارلمان شهری و هماهنگی اقدامات با مصوبات شورا، از ضروریات ادره شهر و امری لازم است اما کافی نیست. تجربه سالیان گذشته نشان می‌دهد ضعف تعامل موثر شهرداری و سایر قوا و نهادها، همواره یکی از چالشهای جدی شهرداران بوده است. لذا شهردار پایتخت علاوه بر ویژگیهایی که ذکر شد هر چقدر در تعامل با قوا، به ویژه دولت توانمندتر باشد در اداره شهر موفق تر خواهد بود به گونه ای که در عین برخورداری از درک صحیح، عمیق و منطقی از جایگاه، وظایف و اختیارات قوای سه گانه، با همکاری و ارتباط صمیمانه و البته دوسویه، بتواند با منطق قوی و استدلال و اقناع، استقلال شهرداری را حفظنموده و حقوق شهروندان و دولت محلی و پارلمان شهری را از حاکمیت و دولت ملی استیفا نماید.
در مقابل کارهای سخت افزاری، حوزه نرم افزاری اداره شهر متناسب با آرمانهای انقلاب توسعه پیدا نکرده است و ضعف جدی در این حوزه مشاهده می شود. البته همچنان باید خدمات عمومی و انجام پروژه های شهری به ویژه احیاء بافت‌های فرسوده مدنظر قرار بگیرد، به خصوص اینکه در دوره اخیر شورا و مدیریت شهری به حوزه سخت‌افزاری و کالبدی شهر نیز کم توجهی صورت گرفته و باید در دوره جدید این ضعف عملکرد نیز جبران شود، اما آنچه بیشتر مورد نیاز است، رسیدگی به جنبه روحی و روانی در حوزه خدمات شهری و فرهنگی است. این کارها به منزله روح شهر است و در دوره جدید مدیریت شهری و انتخاب شهردار توسط اولین شورای شهر گام دوم انقلاب، باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
باید باتوجه به آرمانهای انقلاب، نمادسازی و الگوسازی برای تهران به عنوان پایتخت جمهوری اسلامی ایجاد شود که نماد انقلاب اسلامی ایران نیز باشد که اکنون متاسفانه چنین نیست؛ برآیند کلی، جهت گیری شهر و الگوسازی که مورد نیاز جامعه است، تمدن‌سازی اسلامی است. الگوسازی شهر، باید براساس آرمانهای انقلاب و مواردی که در سالهای گذشته مورد غفلت قرار گرفته باشد.
از لحاظ جنبه های نرم افزاری در شهر تهران کاستی های زیادی مشاهده می شود. بنابراین ضرورت ایجاب می کند که در این دوره که جریان انقلابی توانسته اقبال مردم را متوجه خود کند، شهرداری تهران نیز، هم از پشتوانه ریشه دار و عمیق جنبه های فکری و اندیشه‌ای و انقلابی متناسب با انتظار مردم و هم از جنبه جسارت و شجاعت و توانمندی در ورود به این عرصه ها و تقویت مولفه‌های مورد نیاز گام دوم انقلاب برخوردار باشد تا کارهای جدی انجام شود.
شهرداری تهران در برهه کنونی سخت نیازمند کارآمدی، انقلابی‌گری، تحولخواهی، عدالت طلبی، پاک دستی و فساد ستیزی است. چون در شهرداری زمینه ها و بسترهایی برای ایجاد فساد اداری و اقتصادی وجود دارد. بدون روحیه فسادستیزی کارآمدی نیز محقق نخواهد شد.
شهردار جدید تهران باید با روحیه انقلابی، عدالت طلبی و انگیزه و توان جهادی مدیریت شهر را بر عهده بگیرد. واضح است که شرایط بحرانی و حساس کنونی تهران که شهر را در آستانه ورشکستگی قرار داده است، با رویکرد عادی و کلاسیک قابل اداره نیست و نیاز به مدیریت جهادی و تحولی و میدانی دارد نه مدیر نگهدارنده وضع موجود.
شهرداری تهران نهادی با تنوع و تراکم فعالیت بیشتر از بسیاری از وزارتخانه های مهم دولتی یا به تعبیری دیگر خود یک دولت کوچک در جمهوری اسلامی است. لذا فردی که در راس شهرداری تهران قرار می گیرد باید یک سیاستمدار انقلابی باشد که در عین پایبندی به اصول ارزشی و فهم ابعاد و پیچیدگی‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کار شهر تهران از سیاسی‌کاری بر حذر باشد، خصوصا که در چند سال اخیر لطمات زیادی از سیاسی کاری و عدم خدمت رسانی به تهران و مردم شریف پایتخت وارد شده است. شورای شهر و شهرداری تهران محفل یک حزب سیاسی برای نیل به اهداف آن نیست. با چنین رویکردی است که می‌توان به دور از سیاسی‌کاری‌های رایج و قبیله‌گرایی‌های سیاسی و جناح بازی‌ها، از همه افراد و توانمندی‌های فنی نیز به عنوان مدیریت‌های زیر مجموعه استفاده کند. بنابر این شهرداری که صرفا از جنبه های اجرایی و عمرانی قوی است، پاسخگوی نیازهای امروز تهران نیست چرا که علاوه بر کارهای عمرانی و خدماتی لازم در شهر تهران، نیازهای مختلفی وجود دارد و شهردار تهران باید یک جامعیت انقلابی داشته باشد تا بتواند از ظرفیت افراد با توانمندی‌های مختلف مورد نیاز شهر استفاده کند.
نکته مهم دیگر در خصوص تعامل شهردار با دولت و سایر قواست. همسو بودن شهردار با شورای شهر به عنوان پارلمان شهری و هماهنگی اقدامات با مصوبات شورا، از ضروریات ادره شهر و امری لازم است اما کافی نیست. تجربه سالیان گذشته نشان می‌دهد ضعف تعامل موثر شهرداری و سایر قوا و نهادها، همواره یکی از چالشهای جدی شهرداران بوده است. لذا شهردار پایتخت علاوه بر ویژگیهایی که ذکر شد هر چقدر در تعامل با قوا، به ویژه دولت توانمندتر باشد در اداره شهر موفق تر خواهد بود به گونه ای که در عین برخورداری از درک صحیح، عمیق و منطقی از جایگاه، وظایف و اختیارات قوای سه گانه، با همکاری و ارتباط صمیمانه و البته دوسویه، بتواند با منطق قوی و استدلال و اقناع، استقلال شهرداری را حفظنموده و حقوق شهروندان و دولت محلی و پارلمان شهری را از حاکمیت و دولت ملی استیفا نماید.
