احمدی نژاد تمام تلاش خود را کرد تا ثابت کند نظام میخواهد قالیباف را رئیس جمهور کند. حتی او تلویحا از رئیسی هم به عنوان یک چهره متفاوت و مردمی حمایت کرد که به او اجازه نخواهند داد کاندیدا بشود.
به گزارش شهدای ایران، حسین خان بابازاده: احمدی نژاد به تازگی فیلمی منتشر کرده و با اظهارات
عجیبی به تحلیل انتخابات 28 خرداد پرداخته است. قبل از انتخابات هم تمام
تلاش خود را کرد تا بگوید من رای نمی دهم و در این ظلم(!) شریک نیستم. هر
روز به یک امامزاده یا بازار یا هرجای شلوغ دیگری رفت تا احتمالا به خیال
خودش به مردم القا کند منِ احمدی نژاد که در بین شما هستم و دنبال حل
مشکلات شما بودم را رد صلاحیت کردند.
درباره تحلیل انتخاباتی احمدی نژاد چند نکته بخوانید:
یک: احمدی نژاد ظاهرا مخالف روحانی است؛ روحانی هم با کارنامه ای که داشته است کمترین میزان محبوبیت را در بین مردم دارد. اصلاح طلبان بعد از فتنه 88 خواب برگشت به ریاست جمهوری را هم نمی دیدند، برای روحانی هم تصور ریاست جمهوری یک تصویرسازی بعید بود اما خرابکاری‌هایی یک دو سال آخر احمدی نژاد همه رویاها را به واقعیت تبدیل کرد. پس اولین مقصر بازگشت به قدرت اصلاح طلبان و هشت سال حاکمیت دولت ناکارآمد روحانی، احمدی نژاد است.
دو: احمدی نژاد می گوید در بدترین شرایط جنگ میزان مشارکت اینگونه نشد! در انتخابات ریاست جمهوری سال 64 در میانه جنگ میزان مشارکت حدود 54 درصد بود. حتی در انتخابات دولت پنجم که با رحلت امام و شور انقلابی مردم همراه شده بود مشارکت در همان حدود 54 درصد باقی ماند. حتی در رفراندوم قانون اساسی که حدود 10 ماه بعد از پیروزی انقلاب انجام شد، مشارکت حدود 75 درصد بود. پس یا احمدی نژاد کم اطلاع است یا سفسطه می کند که در دل این ماجرا دروغگویی او را نشان می دهد؛ چرا که عالما عامدا حقیقت را تحریف می کند.
سه: احمدی نژاد تمام تلاش خود را کرد تا ثابت کند نظام میخواهد قالیباف را رئیس جمهور کند. حتی او تلویحا از رئیسی هم به عنوان یک چهره متفاوت و مردمی حمایت کرد که به او اجازه نخواهند داد کاندیدا بشود. بعد از آنکه قالیباف اصلا برای انتخابات ثبت نام نکرد و رئیسی وارد میدان شد یک بی آبرویی دیگر نصیب او شد اما حاضر به حمایت از رئیسی هم نشد. احمدی نژاد برای حفظ چهره اپوزیسیونی خود نهایتا گفت باید خودم را تائید صلاحیت کنید وگرنه نه رای میدهم نه انتخابات را تائید می کنم.
چهار: به قول رهبری معظم انقلاب انتخابات امسال حماسه بود. ضربه حداقل ده درصدی کرونا به میزان مشارکت امر قابل انکاری نیست. از سوی دیگر همه مردم نیز به یک شکل فکر نمی کنند. عده ای به درست معتقد هستند که راهکار کنار زدن افراد ناکارآمد حضور در پای صندوق و رای به یک فرد کارآمد است اما برخی فکر می کنند چون از رای قبلی سرخورده شده اند و کارها نه تنها بهبود نیافته که بدتر هم شده، پس باید موقتا با انتخابات قهر بکنند.
پنج: میانگین مشارکت مردم ایران در انتخابات ها حدود 70 درصد است. کرونا، حواشی احراز صلاحیت ها، فشارهای معیشتی، تبلیغات خارجی و تحریم انتخابات ها همه بدخواهان را امیدوار کرده بود که مشارکت 20 تا 25 درصد خواهد شد اما مشارکت حدود 50 درصدی خیلی ها را عصبانی کرد. ژست احمدی نژاد دلسوزی برای میزان مشارکت است اما احتمالا واقعیت ماجرا عصبانیت او از میزان مشارکت است که چرا با وجود این همه دلیل برای رای ندادن و تحریم انتخابات که توسط خود او و رقیبش در سال 88 یعنی میرحسین به جامعه دمیده شد حدود 30 میلیون از مردم پای صندوق ها آمدند.
شش: احمدی نژاد در حال سقوط در این انتخابات به زمین رسید و نابود شد. سقوط او از خانه نشینی اش در سال 90 آغاز شد و با نامه های وقیحانه و سرگشاده به رهبری ادامه پیدا کرد. چنگ کشی به صورت حاج قاسم سلیمانی و نامه به بن سلمان هم از دیگر شاهکارهای او در این ایام بود. جالب است که همچنان حرف هایش را با دعا برای تعجیل فرج حضرت حجت شروع می کند اما همه جبهه شدن رسمی او با رجوی ملعون و میرحسین فتنه گر در تحریم انتخابات نقطه پایان او بود.
درباره تحلیل انتخاباتی احمدی نژاد چند نکته بخوانید:
یک: احمدی نژاد ظاهرا مخالف روحانی است؛ روحانی هم با کارنامه ای که داشته است کمترین میزان محبوبیت را در بین مردم دارد. اصلاح طلبان بعد از فتنه 88 خواب برگشت به ریاست جمهوری را هم نمی دیدند، برای روحانی هم تصور ریاست جمهوری یک تصویرسازی بعید بود اما خرابکاری‌هایی یک دو سال آخر احمدی نژاد همه رویاها را به واقعیت تبدیل کرد. پس اولین مقصر بازگشت به قدرت اصلاح طلبان و هشت سال حاکمیت دولت ناکارآمد روحانی، احمدی نژاد است.
دو: احمدی نژاد می گوید در بدترین شرایط جنگ میزان مشارکت اینگونه نشد! در انتخابات ریاست جمهوری سال 64 در میانه جنگ میزان مشارکت حدود 54 درصد بود. حتی در انتخابات دولت پنجم که با رحلت امام و شور انقلابی مردم همراه شده بود مشارکت در همان حدود 54 درصد باقی ماند. حتی در رفراندوم قانون اساسی که حدود 10 ماه بعد از پیروزی انقلاب انجام شد، مشارکت حدود 75 درصد بود. پس یا احمدی نژاد کم اطلاع است یا سفسطه می کند که در دل این ماجرا دروغگویی او را نشان می دهد؛ چرا که عالما عامدا حقیقت را تحریف می کند.
سه: احمدی نژاد تمام تلاش خود را کرد تا ثابت کند نظام میخواهد قالیباف را رئیس جمهور کند. حتی او تلویحا از رئیسی هم به عنوان یک چهره متفاوت و مردمی حمایت کرد که به او اجازه نخواهند داد کاندیدا بشود. بعد از آنکه قالیباف اصلا برای انتخابات ثبت نام نکرد و رئیسی وارد میدان شد یک بی آبرویی دیگر نصیب او شد اما حاضر به حمایت از رئیسی هم نشد. احمدی نژاد برای حفظ چهره اپوزیسیونی خود نهایتا گفت باید خودم را تائید صلاحیت کنید وگرنه نه رای میدهم نه انتخابات را تائید می کنم.
چهار: به قول رهبری معظم انقلاب انتخابات امسال حماسه بود. ضربه حداقل ده درصدی کرونا به میزان مشارکت امر قابل انکاری نیست. از سوی دیگر همه مردم نیز به یک شکل فکر نمی کنند. عده ای به درست معتقد هستند که راهکار کنار زدن افراد ناکارآمد حضور در پای صندوق و رای به یک فرد کارآمد است اما برخی فکر می کنند چون از رای قبلی سرخورده شده اند و کارها نه تنها بهبود نیافته که بدتر هم شده، پس باید موقتا با انتخابات قهر بکنند.
پنج: میانگین مشارکت مردم ایران در انتخابات ها حدود 70 درصد است. کرونا، حواشی احراز صلاحیت ها، فشارهای معیشتی، تبلیغات خارجی و تحریم انتخابات ها همه بدخواهان را امیدوار کرده بود که مشارکت 20 تا 25 درصد خواهد شد اما مشارکت حدود 50 درصدی خیلی ها را عصبانی کرد. ژست احمدی نژاد دلسوزی برای میزان مشارکت است اما احتمالا واقعیت ماجرا عصبانیت او از میزان مشارکت است که چرا با وجود این همه دلیل برای رای ندادن و تحریم انتخابات که توسط خود او و رقیبش در سال 88 یعنی میرحسین به جامعه دمیده شد حدود 30 میلیون از مردم پای صندوق ها آمدند.
شش: احمدی نژاد در حال سقوط در این انتخابات به زمین رسید و نابود شد. سقوط او از خانه نشینی اش در سال 90 آغاز شد و با نامه های وقیحانه و سرگشاده به رهبری ادامه پیدا کرد. چنگ کشی به صورت حاج قاسم سلیمانی و نامه به بن سلمان هم از دیگر شاهکارهای او در این ایام بود. جالب است که همچنان حرف هایش را با دعا برای تعجیل فرج حضرت حجت شروع می کند اما همه جبهه شدن رسمی او با رجوی ملعون و میرحسین فتنه گر در تحریم انتخابات نقطه پایان او بود.
