بعد از برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه و اعلام ۴۸.۸ درصد میزان مشارکت واجدین شرایط در انتخابات، تحلیل های گوناگونی از این انتخابات ارائه شد، اما یک موضوع مهم در آن برجسته نشد.
به گزارش شهدای ایران، رضا صفری: در سال های گذشته یکی از بهانه های خیالی برخی ضد انقلاب داخلی و
خارجی در مورد انتخابات ریاست جمهوری این بوده است که انتخابات در ایران
با تقلب همراه است. بعد از برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در
خرداد ماه و اعلام 48.8 درصد میزان مشارکت واجدین شرایط در انتخابات،
تحلیل های گوناگونی از این انتخابات ارائه شد، اما یک موضوع مهم در آن
برجسته نشد.
اگر بر اساس آمار ارائه شده، واجدین شرکت در انتخبات را حدود 59 میلیون و 310 هزار و 307 نفر بدانیم در آن صورت با شرکت کردن حدود 29 میلیون و 655 هزار و 153 نفر در انتخابات، درصد مشارکت به 50 % می رسید.
بر اساس اخبار تکمیلی شمارش آراء که چند روز قبل توسط رئیس ستاد انتخابات کشور بیان شد، آرای داخل صندوق های اخذ رأی، 28 میلیون و 750 هزار و 736 رأی بوده است. اگر بر اساس همین آمار بخواهیم قضاوت کنیم، در صورتی که فقط کمتر از یک میلیون رأی به این آمار اضافه شود، درصد مشارکت بیش از 50 درصد می شد. این اتفاق به راحتی می توانست با اضافه کردن تعداد کمی رأی در هر صندوق اتفاق بیفتد و در آمار و جمع بندی نهایی هم محاسبه گردد. اما جمهوری اسلامی ترجیح داد برای انتخابات ریاست جمهوری، درصد مشارکت زیر پنجاه درصد را که در طول تاریخ انقلاب سابقه نداشت، در تاریخ ثبت کند و طعنه های دوست و دشمن را به جان بخرد اما اصل صداقت و امانتداری خود را زیر پا نگذارد.
البته این نوع رفتارها اولین بار نیست که اتفاق می افتد. در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که در سال 1392 برگزار شد، کمتر از 300 هزار رأی رئیس جمهور منتخب، باعث شد که انتخابات به دور دوم کشیده نشود. اگر به هر دلیلی این آراء محاسبه نمی شد، در آن صورت یک رقابت میان محمدباقر قالیباف و حسن روحانی اتفاق می افتاد و چه بسا اساساً در این هشت سال، شاهد ریاست جمهوری حسن روحانی نمی بودیم. اما نظام از همان چند هزار رأی هم محافظت کرد تا حق الناس را زیر پا نگذارد.
در اینجا جا دارد اشاره ای داشته باشیم به سخنان حکیمانه مقام معظم رهبری در بحبوحه فتنه سال 88 و در تاریخ 29 خرداد که در خطبه های نماز جمعه ایراد شد: «مردم اطمینان دارند؛ اما برخی از طرفداران نامزدها هم اطمینان داشته باشند که جمهوری اسلامی اهل خیانت در آراء مردم نیست. ساز و کارهای قانونی انتخابات در کشور ما اجازهی تقلب نمی دهد. این را هر کسی که دستاندرکار مسائل انتخابات هست و از مسائل انتخابات آگاه است، تصدیق می کند؛ آن هم در حد یازده میلیون تفاوت! یک وقت اختلافِ بین دو رأی، صد هزار است، پانصد هزار است، یک میلیون است، حالا ممکن است آدم بگوید یک جوری تقلب کردند، جابه جا کردند؛ اما یازده میلیون را چه جور می شود تقلب کرد! در عین حال بنده این را گفتم، شورای محترم نگهبان هم همین را قبول دارند که اگر کسانی شبهه دارند و مستنداتی ارائه میدهند، باید حتماً رسیدگی بشود؛ البته از مجاری قانونی؛ رسیدگی فقط از مجاری قانونی. بنده زیر بار بدعتهای غیرقانونی نخواهم رفت. امروز اگر چهارچوبهای قانونی شکسته شد، در آینده هیچ انتخاباتی دیگر مصونیت نخواهد داشت. بالاخره در هر انتخاباتی بعضی برندهاند، بعضی برنده نیستند؛ هیچ انتخاباتی دیگر مورد اعتماد قرار نخواهد گرفت و مصونیت پیدا نخواهد کرد. بنابراین همه چیز دنبال بشود، انجام بگیرد، کارهای درست، بر طبق قانون».
در نظر بگیرید که جمهوری اسلامی حتی از چند هزار رأی یک کاندیدا در سال 92 محافظت می کند تا حق کسی ضایع نشود، از آبروی خود مایه می گذارد و نرخ مشارکت در سال 1400 را 48.8 اعلام می کند، چگونه ممکن است که اجازه دهد در حد یازده میلیون رأی در یک انتخابات تقلب رخ دهد؟ فتنه گران و ضد انقلاب هر چه که در ذهن خود دارند، بماند برای خودشان، اما حداقل برای درک و شعور مردم هم اندکی ارزش قائل شوند!
اگر بر اساس آمار ارائه شده، واجدین شرکت در انتخبات را حدود 59 میلیون و 310 هزار و 307 نفر بدانیم در آن صورت با شرکت کردن حدود 29 میلیون و 655 هزار و 153 نفر در انتخابات، درصد مشارکت به 50 % می رسید.
بر اساس اخبار تکمیلی شمارش آراء که چند روز قبل توسط رئیس ستاد انتخابات کشور بیان شد، آرای داخل صندوق های اخذ رأی، 28 میلیون و 750 هزار و 736 رأی بوده است. اگر بر اساس همین آمار بخواهیم قضاوت کنیم، در صورتی که فقط کمتر از یک میلیون رأی به این آمار اضافه شود، درصد مشارکت بیش از 50 درصد می شد. این اتفاق به راحتی می توانست با اضافه کردن تعداد کمی رأی در هر صندوق اتفاق بیفتد و در آمار و جمع بندی نهایی هم محاسبه گردد. اما جمهوری اسلامی ترجیح داد برای انتخابات ریاست جمهوری، درصد مشارکت زیر پنجاه درصد را که در طول تاریخ انقلاب سابقه نداشت، در تاریخ ثبت کند و طعنه های دوست و دشمن را به جان بخرد اما اصل صداقت و امانتداری خود را زیر پا نگذارد.
البته این نوع رفتارها اولین بار نیست که اتفاق می افتد. در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که در سال 1392 برگزار شد، کمتر از 300 هزار رأی رئیس جمهور منتخب، باعث شد که انتخابات به دور دوم کشیده نشود. اگر به هر دلیلی این آراء محاسبه نمی شد، در آن صورت یک رقابت میان محمدباقر قالیباف و حسن روحانی اتفاق می افتاد و چه بسا اساساً در این هشت سال، شاهد ریاست جمهوری حسن روحانی نمی بودیم. اما نظام از همان چند هزار رأی هم محافظت کرد تا حق الناس را زیر پا نگذارد.
در اینجا جا دارد اشاره ای داشته باشیم به سخنان حکیمانه مقام معظم رهبری در بحبوحه فتنه سال 88 و در تاریخ 29 خرداد که در خطبه های نماز جمعه ایراد شد: «مردم اطمینان دارند؛ اما برخی از طرفداران نامزدها هم اطمینان داشته باشند که جمهوری اسلامی اهل خیانت در آراء مردم نیست. ساز و کارهای قانونی انتخابات در کشور ما اجازهی تقلب نمی دهد. این را هر کسی که دستاندرکار مسائل انتخابات هست و از مسائل انتخابات آگاه است، تصدیق می کند؛ آن هم در حد یازده میلیون تفاوت! یک وقت اختلافِ بین دو رأی، صد هزار است، پانصد هزار است، یک میلیون است، حالا ممکن است آدم بگوید یک جوری تقلب کردند، جابه جا کردند؛ اما یازده میلیون را چه جور می شود تقلب کرد! در عین حال بنده این را گفتم، شورای محترم نگهبان هم همین را قبول دارند که اگر کسانی شبهه دارند و مستنداتی ارائه میدهند، باید حتماً رسیدگی بشود؛ البته از مجاری قانونی؛ رسیدگی فقط از مجاری قانونی. بنده زیر بار بدعتهای غیرقانونی نخواهم رفت. امروز اگر چهارچوبهای قانونی شکسته شد، در آینده هیچ انتخاباتی دیگر مصونیت نخواهد داشت. بالاخره در هر انتخاباتی بعضی برندهاند، بعضی برنده نیستند؛ هیچ انتخاباتی دیگر مورد اعتماد قرار نخواهد گرفت و مصونیت پیدا نخواهد کرد. بنابراین همه چیز دنبال بشود، انجام بگیرد، کارهای درست، بر طبق قانون».
در نظر بگیرید که جمهوری اسلامی حتی از چند هزار رأی یک کاندیدا در سال 92 محافظت می کند تا حق کسی ضایع نشود، از آبروی خود مایه می گذارد و نرخ مشارکت در سال 1400 را 48.8 اعلام می کند، چگونه ممکن است که اجازه دهد در حد یازده میلیون رأی در یک انتخابات تقلب رخ دهد؟ فتنه گران و ضد انقلاب هر چه که در ذهن خود دارند، بماند برای خودشان، اما حداقل برای درک و شعور مردم هم اندکی ارزش قائل شوند!