با تعیین زمان انتخابات به‌نظر می‌رسد گروه‌های فلسطینی به وحدت نسبی رسیده‌اند؛ آیا این وحدت تا انتها ادامه خواهد داشت یا اینکه نشانه‌هایی از تکروی برخی گروه‌ها دیده می‌شود؟
پایداری این وحدت را فقط زمان مشخص خواهد کرد. اما اجازه دهید به‌مناسبت این سؤال نگاهی تاریخی به ماجرای اختلافات در جهان اسلام داشته باشیم. در سال ۱۹۸۰ آیت‌الله خمینی پی برد ایالات متحده تلاش دارد به‌کمک دولت‌های تروریستی مانند عربستان سعودی، در جهان اسلام تفرقه ایجاد و جنگجویان نیابتی مانند وهابی‌ها را ترغیب کند علیه اتحاد جماهیر شوروی بجنگند. این مسئله یکی از دلایلی بود که رهبر ایران به ایالات متحده عنوان «شیطان بزرگ» داد. وی اعلام کرد: «شیطان بزرگ کارگزاران خود را احضار کرده و به آن‌ها دستور داده از هر طریق قابل تصور در میان مسلمانان اختلاف ایجاد کنند و موجب ایجاد خصومت و اختلاف در میان برادران ایمانی شوند که به توحید اعتقاد دارند. شیطان بزرگ از ترس اینکه انقلاب اسلامی ایران به سایر کشورها اعم از مسلمان و غیرمسلمان سرایت و او را مجبور به برداشتن ایادی ناپاک خود از سرزمین‌های تحت سلطه خود کند، اکنون به‌روش دیگری متوسل شده است؛ تحریم اقتصادی و حمله نظامی. این عمل شیطان بزرگ تلاشی برای تحریف ماهیت انقلاب اسلامی ما در نظر مسلمانان در سراسر جهان است تا مسلمانان را در مقابل یکدیگر قرار دهد و خودش به غارت و چپاول کشورهای اسلامی ادامه می‌دهد.
لذا دقیقاً در زمانی‌که ایران برای اطمینان از وحدت همه مسلمانان جهان بر اساس اسلام واقعی، مبارزه سختی را دنبال می‌کند، شیطان بزرگ به یکی از ایادی خود در منطقه که یکی از دوستان شاه مرده است، دستور می‌دهد از مفتی‌های اهل سنت فتوای کافر بودن ایرانیان را بگیرد».

این فعالیت پنهانی ایالات متحده و البته اسرائیل به‌هیچ‌وجه کاهش نیافته است. این‌دو تلاش می‌کنند با همکاری سعودی‌ها کشورهایی مانند ایران را به اردوگاه شیطان ملحق کنند. هرچند ایران همه تلاشش را برای انجام قوانین بین‌المللی انجام می‌دهد.

همچنین این مسئله هم در ذهنتان باشد که از سال‌های دور انشقاقی در فضای فکری اسلام وجود داشته است؛ زمانی که معتزله و اشاعره شروع به بحث جدی درباره ماهیت خدا می‌کنند و اینکه چگونه خداوند در امور جهان طبیعی نقش‌آفرینی می‌کند و همچنین نقش عقل در اسلام چگونه و با چه کیفیتی باید تعریف شود. معتزله همه‌چیز را توسط عقل توجیه می‌کرد، در حالی که اشاعره تقدیرگرایی را سرلوحه خود قرار دادند و معتقد بودند ما در برابر اراده خداوند هیچ نقشی نداریم. البته بحث دراین‌باره فراوان است، اما منظورم این است این اختلافات همیشه در جهان اسلام بوده و برای اینکه جهان اسلام بتواند خود را حفظ کند، این تقسیم‌بندی و اختلافات باید حل شود.

سیاست اصلی رژیم صهیونیستی در برابر انتخابات فلسطین چیست و این سیاست چه ویژگی‌هایی دارد؟
سیاست اسرائیل در مورد فلسطینی‌ها به طور کلی در طول سال‌ها تغییر نکرده است. همان‌طور که دوست و همکار عزیزم مارک دانکف چند سال پیش گفت؛ این سیاست در طول تاریخ عبارت است از: «دکترین نژادپرستانه یهودی زیربنای فلسفی غصب سرزمین فلسطینیان، تروریسم و نسل‌کشی در این پهنه جهان نقش بازی می‌کند. همزمان حمایت مالی و سیاسی یهودیان در ایالات متحده و اروپا از رژیم غاصب هزینه‌های مالی را تأمین می‌کند. نقش داشتن در معاملات کلان تجارت جهانی، در اختیار گرفتن دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا؛ حکمرانی بر کنسرسیوم‌های رسانه‌ای فعال در غرب؛ خرید انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و کرسی‌های کنگره از طریق لابی‌های ثروتمند و دیکته وظایف به کمیته‌های فعال در کنگره». بنابراین تنها وقتی شاهد یک تغییر واقعی خواهیم بود که ایالات متحده حمایت بی‌قید و شرط خود از اسرائیل را پایان دهد.

براساس نظرسنجی‌ها، بیشتر فلسطینی‌ها از حضور محمود عباس ناراضی هستند؛ اگر یک دولت نزدیک به حماس در انتخابات پیروز شود چه تأثیری در آینده اسرائیل خواهد داشت؟
فکر می‌کنم عباس فهمیده دستانش خالی و کاملاً بسته است. او بین دو نگاه در فلسطین گرفتار شده است. او می‌خواهد از حقوق فلسطینیان محافظت کند و در عین حال سعی دارد ببیند آیا می‌توان بین اسرائیل و فلسطینی‌ها یک معامله انجام داد؟ مسئله این است اسرائیل - حداقل بنیامین نتانیاهو- تلاش بسیار کمی برای ارتباط با فلسطینیان انجام داده است. نه تنها تعامل کمی دارد بلکه تقریباً هر ماه تعداد شهرک‌های صهیونیستی را افزایش می‌دهند. البته نتانیاهو می‌داند فلسطینیان به‌ویژه تشکیلات خودگردان از قدرت کافی برای مقابله با او برخوردار نیستند، بنابراین در حال گسترش طرح «اسرائیل بزرگ» است.

هرگروهی هم که بالا بیاید برای او فرقی نخواهد کرد و به‌برنامه‌های جاه‌طلبانه‌اش ادامه خواهد داد. اسرائیل قصد ندارد شهرک‌سازی‌ها را متوقف کند، مگر اینکه یک نیروی قدرتمند رژیم را مجبور به توقف کند. این رژیم فقط زبان زور را می‌فهمد.

همان‌طور که می‌دانیم مسئله غزه، ساخت شهرک‌های جدید و همچنین بحث پناهندگان برخی از موضوعات اصلی و مهم فلسطین است، فکر می‌کنید دولت آینده فلسطین در مورد این مسائل چه تصمیمی بگیرد؟
من فکر می‌کنم این به غرب و به‌ویژه ایالات متحده بستگی دارد که اسرائیل را برای رعایت قانون و نظم اخلاقی به چالش بکشد. آینده فلسطین به آن بستگی دارد، بیشتر به این دلیل که فلسطینی‌ها نمی‌توانند به تنهایی در این جنگ پیروز شوند. مهار شهرک‌سازی‌های اسرائیلی یک ضرورت اخلاقی است. دلیل اینکه اسرائیل توانسته مدت‌ها زمین‌های فلسطین را تصرف کند این است که فعالیت‌های پنهانی آن‌ها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط بسیاری از غربی‌ها و به‌ویژه ایالات متحده پشتیبانی شده است. نتانیاهو حتی در عالم خیال هم هرگز خواهان حل‌وفصل مسالمت‌آمیز مسئله با فلسطینی‌ها نیست. او آرزو دارد فلسطینی‌ها از منطقه اخراج شوند. گفت‌وگوهای بی‌پایان گروه‌های فلسطینی با ایالات متحده بدون اقدامات جدی و فقط وقت‌گذراندن بوده و ادامه برنامه‌های نتانیاهو هم منوط به زمان است. او به دنبال فرصتی مناسب برای تصرف بیشتر سرزمین‌های فلسطین است و دقیقاً چنین کاری را انجام داده است. روزنامه اسرائیلی‌هاآرتص به‌تازگی گزارش داده است:

«اداره مدنی و شهرسازی اسرائیل پس از انجام بررسی‌ها، تعیین مرزهای زمینی جدید در مناطق مرزی پالژی ماییم (Palgei Mayim) و گیوات هاروه (Givat Haroeh) را آغاز کرده است.

این اراضی به‌تازگی دولتی اعلام شده و باید برای یکی از آن‌ها جاده دسترسی غیرقانونی ساخته شود. در منطقه مرزی دیگر هم باید شهرک‌های مسکونی غیرقانونی ایجاد شود. پس از پایان ساخت‌وساز منازل مسکونی و جاده، این مناطق هم با استفاده از قانون عطف به ماسبق قانونی می‌شود. در پالژی ماییم حدود ۵۷ هکتار (۱۴۰ جریب) و در گیوات هاروه حدود ۴۱ هکتار (۱۰۱ جریب) زمین به‌تازگی دولتی اعلام شده است، به‌اضافه یک جاده دسترسی غیرقانونی. مدیریت این پروژه‌ها می‌گویند به‌این ترتیب ساخت‌وساز در پالژی ماییم از این به‌بعد قانونی می‌شود».

واقعیت این است اسرائیل و در حال حاضر نتانیاهو دست از سیاست‌های خود برنمی‌دارد و تنها زمانی این کار را خواهد کرد که یک قدرت بیرونی او را مجبور کند.