یک منتقد:
یک منتقد بیان کرد: همان کسانی که در دهه شصت عامل ممنوع‌الفعالیتی بسیاری از هنرمندان بودند در یک دهه بعد مدعی روشنفکری و آزادی بیان شدند که این نوع فعالیت یک پارادوکس سیاسی ایجاد کرد.
به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ علیرضا پورصباغ در برنامه «گفت‌وگوی سیاسی» رادیو گفت‌وگو با موضوع «نخبگان
سیاه؛ اهداف و غایات» با بیان اینکه شانتاژ و شارژ هسته اصلی اپوزیسیون در
خارج از کشور به وسیله هنر انجام شده است، اظهار کرد: متأسفانه در همان
دهه شصت جریان موسیقی در کشور متوقف می‌شود و بسیاری از خواننده‌‌های
کشورمان در آن زمان از ایران مهاجرت می‌کنند. همین خواننده‌ها به‌جای آنکه
یک محفل هنری در لس‌آنجلس ایجاد کنند، یک محفل سیاسی تشکیل می‌دهند.
وی
با اشاره به روی‌کار آمدن دولت اصلاحات در دهه 70 عنوان کرد: همان کسانی
که در دهه شصت عامل محدودیت و ممنوع‌الفعالیتی بسیاری از هنرمندان بودند در
یک دهه بعد مدعی روشنفکری و آزادی بیان شدند که این نوع فعالیت یک
پارادوکس سیاسی ایجاد کرد. تاریخ قطعاً به سیاست‌گذاران فرهنگی دهه 70 به
چشم آدم‌هایی پر از حماقت و بلاهت نگاه خواهد کرد.
پورصباغ گفت:
نمی‌توان از هنرمند انتظار داشت برای دریافت مجوز به نهاد دولتی مراجعه کند
اما پس از دریافت مجوز او را در فضای خصوصی رها کنیم و متأسفانه این یک
خیانت بزرگ محسوب می‌شود.
