حرکتهای نظام اسلامی و استقبال و مشارکت آحاد مردم در مراحل مختلف رشد نشان داد که مردمسالاری دینی در ایران اسلامی، در چارچوب نظریه سیاسی محصور نگردید بلکه پابهپای نیاز جامعه شکل کاربردی به خود بخشید.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛"فتح الله نادعلی" معاون اداره کل ایثارگران وزارت جهاد کشاورزی طی
یادداشتی در تبیین نقش و جایگاه مردم در نظام اسلامی طی 35 سال گذشته مینویسد:
اگر چه مشروعیت دفاع از سرزمین، به واسطه آموزههای دینی، تأیید علما و رهبریِ فقیه جامعالشرایط بود؛ ولی مقبولیت آن با حضور گسترده مردم در تمام ردههای مقاومت عینیت یافت. مردم در نگاه به جنگ، از کمک به دولت در دفع تجاوز فراتر رفته و خود را صاحب کشور و نظام دانستند؛ بنابراین دشمن را نه فقط دشمن کشور، بلکه دشمن خود فرض کرده و پیروزی در جنگ را کلید بقای دنیا و آخرت می دانستند. این به معنای تحقق مردمسالاری دینی در یکی از سختترین فصول تاریخ انقلاب اسلامی می باشد.
نظام اسلامی در یک همایش استراتژیک هشت ساله، ثابت کرد که نه تنها به مردم خود اعتماد دارد؛ بلکه خود را از آنها دانسته و جریان نبرد بین مرگ و زندگی خویش را به طور کامل به آنها سپرده و خود در نقش پشتیبان مردم در این عرصه ظاهر خواهد شد. این همان گنج گرانبها و گوهر نایابی است که در کمتر کشوری یافت میشود و دستاورد بزرگ و منحصر به فردی است که نباید از دید دستگاههای ترویج فرهنگ مقاومت و راویان آن سالهای نورانی مغفول بماند.
پیروزی مردم در نبرد هشت ساله، نمایش ظرفیت نیروی انسانی این سرزمین و قدرت اتکال به خداوند است که در مردم خدایی این کشور ظهور یافت. نقطه اشتراک نظام اسلامی و مردم در دلبستگی به خدا و حرکت در مسیر مورد رضایت او بود و همین وجه اشتراک، به اعتماد متقابل مردم و حکومت، رنگ خدایی و به دفاع از مرزهای کشور معنای جهاد فی سبیلالله میداد.
مردم خداجوی ایران در بهمن سال 57 با پیروزی بر رژیم شاه، نظامی را بنیان نهادند که از خود و برای خودشان باشد و اینگونه نیز شد. امام راحل (ره) به عنوان مرجعی دینی و رهبری الهی- مردمی، به گونهای ساختار حکومت را طراحی کردند که مردم معتقد و عاشق دین و کشور پس از سالها طعم یک نظام دینی مبتنی بر خواست خویش را بچشند و نه تنها آن را از آن خود دانسته، بلکه در تمام مراحل تولد، رشد و بلوغ این نظام، خود را سهیم بدانند و به استقبال خطراتی بروند که این عزیز تر از جانشان را تهدید میکند.
از آن پس، حرکتهای نظام اسلامی و استقبال و مشارکت آحاد مردم در مراحل مختلف نشان داد که مردمسالاری دینی در ایران اسلامی، در چارچوب نظریه سیاسی محصور نگردید؛ بلکه پابهپای نیاز جامعه شکل کاربردی به خود بخشید. ساخت و شکلگیری نهادهای مردمی، همچون مجلس خبرگان، شورای نگهبان، سپاه پاسداران، جهادسازندگی، نهضت سوادآموزی و… نشان از عزم رهبری و مردم در راستای شکلدهی اساسی و نهادینه کردن مردمسالاری دینی داشت.
مردم ایران، همچنین با حضور عملی و گسترده در تصمیمسازیهای کلان و مشارکتهای انتخاباتی و راهپیماییهای سرنوشتساز، ضمن تأیید و تثبیت مکرر پایههای نظام دینی خویش، پایداری شایستهای در برابر ناهنجاریهای تحمیل شده از بیرون و آسیبهای درون از خود نشان دادند؛ که دفاع همهجانبه مردم از کیان نظام در جریان ترورها، بمبگذاریها، جریانهای ضدانقلاب در مرزها و صبر و استقامت در برابر تحریمهای همه جانبه ومقاومت در برابر عملیات روانی و رسانهای استکبار را میتوان از جمله این پایداریها دانست. ضمن آنکه مردم در هر زمان که احساس کردند؛ نظامشان نیاز به تأیید در شکل تظاهرات و حضور در کفِ خیابان دارد؛ نه یک بار، بلکه صدها بار حرکت میلیونی خویش را به رخ جهانیان کشاندند. نقطه عطف مشارکت مردمی و نمایش دلبستگی متقابل مردم و نظام دینی در جریان تاریخ سی و چند ساله پس از انقلاب، همان دوران حماسه هشت ساله است که تابلویی بسیار گویا و صادق از مردمسالاری دینی در یک نظام مبتنی بر ارزشهای دینی است.
در یک نگاه ویژه به حاکمیت مردم، باید همه دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی را، دستاورد مردم معتقد و با بصیرت در چهارچوب مدیریت و قانونمندی یک نظام اسلامی برشمرد و آن را نشانی از ظرفیت بالای مردم ایران اسلامی در راستای طی نمودن تمام پلههای ترقی و سبقت از رقبا، با استفاده از همه امکانات و به دست آوردن کلیدهای رشد و بالندگی و انتخاب میانبرها دانست.
مردم با مشخصاتی چون ایمان و اعتقاد به اسلام و دلبستگی به کشور و داشتن قدرت تشخیص از یک سو و توان مقبولیتبخشی و مشروعیتبخشی سیاسی به نظام اسلامی از سوی دیگر، نشان دادند که از توسعهیافتگی قابلتوجهی جهت همراهی با یک نظام کارآمد دینی برخوردار هستند.
یکی از شاخصههای مکتب سیاسی حضرت امام (ره) توجه ویژه و صادقانه به مردم است. بر اساس این دیدگاه، مردم در جامعه، نقشی اساسی بهعهده دارند و اراده آنها تعیینکننده سرنوشت نظامشان است. مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در ارتباط با این شاخص میفرمایند: «شاخص دوم از شاخصهای مکتب سیاسی امام (ره) اعتقاد راسخ و صادقانه به نقش مردم است؛ هم به کرامت انسان و هم تعیینکننده بودن اراده انسان»
ایشان درباره مردمسالاری در مکتب امام میفرمایند: «در اداره سرنوشت بشر و یک جامعه، آراء مردم باید نقش اساسی ایفا کند؛ لذا مردمسالاری در مکتب سیاسی امام بزرگوار ما که از متن اسلام گرفته شده، مردم سالاری حقیقی است مثل مردمسالاری آمریکایی و امثال آن، شعار و فریب و اغواگری ذهن مردم نیست».
بر این اساس بر همه متولیان و مجریان نظام اسلامی است که هر روز بر تقویت نقش مردم در حاکمیت بکوشند و با ارتقای اعتماد متقابل، در راستای معرفی عملی و واقعی خویش به عنوان خادمان ملت، مردم را به شرایط کنونی و آینده نظامشان امیدوار کنند و بر همه آنها که در دل، هوای فرهنگ زلال و پاک جبهه را دارند و در راستای انتقال واقعی تاریخ دفاع مقدس گام برداشته و تجربههای گرانسنگ آن دوران را برای حرکت جامعه اسلامیمان ضروری میدانند؛ لازم است که تجربه موفق و میمون هشت سال مردمسالاری دینی در گرداندن چرخ دفاع مقدس را، به زیبایی ترسیم و در اختیار جامعه، نسل آینده و همه مشتاقان آن سالهای نورانی قرار دهند.
تلاش دشمنان در هشت سال دفاع مقدس این بود که با هزینههای مختلف، مردم را از زنجیره دفاع جدا کنند. عملیات روانی، رسانهای، پخش اکاذیب و شایعه، در راستای ایجاد شکاف بین نظام اسلامی و مردم صورت میگرفت و آنجا که این حربه آن ها با حضور آگاهانه و پرتعداد مردم در صحنههای سیاسی و جنگ بیاثر گردید؛ جنگ شهرها و بمباران منازل مسکونی و کشتار مردم را در دستور کار خود قرار دادند. آنها در حقیقت با این عمل، از مردم خدایی ایران به خاطر دفاع از میهن و نظامشان انتقام گرفتند.
اگر چه مشروعیت دفاع از سرزمین، به واسطه آموزههای دینی، تأیید علما و رهبریِ فقیه جامعالشرایط بود؛ ولی مقبولیت آن با حضور گسترده مردم در تمام ردههای مقاومت عینیت یافت. مردم در نگاه به جنگ، از کمک به دولت در دفع تجاوز فراتر رفته و خود را صاحب کشور و نظام دانستند؛ بنابراین دشمن را نه فقط دشمن کشور، بلکه دشمن خود فرض کرده و پیروزی در جنگ را کلید بقای دنیا و آخرت می دانستند. این به معنای تحقق مردمسالاری دینی در یکی از سختترین فصول تاریخ انقلاب اسلامی می باشد.
نظام اسلامی در یک همایش استراتژیک هشت ساله، ثابت کرد که نه تنها به مردم خود اعتماد دارد؛ بلکه خود را از آنها دانسته و جریان نبرد بین مرگ و زندگی خویش را به طور کامل به آنها سپرده و خود در نقش پشتیبان مردم در این عرصه ظاهر خواهد شد. این همان گنج گرانبها و گوهر نایابی است که در کمتر کشوری یافت میشود و دستاورد بزرگ و منحصر به فردی است که نباید از دید دستگاههای ترویج فرهنگ مقاومت و راویان آن سالهای نورانی مغفول بماند.
پیروزی مردم در نبرد هشت ساله، نمایش ظرفیت نیروی انسانی این سرزمین و قدرت اتکال به خداوند است که در مردم خدایی این کشور ظهور یافت. نقطه اشتراک نظام اسلامی و مردم در دلبستگی به خدا و حرکت در مسیر مورد رضایت او بود و همین وجه اشتراک، به اعتماد متقابل مردم و حکومت، رنگ خدایی و به دفاع از مرزهای کشور معنای جهاد فی سبیلالله میداد.
مردم خداجوی ایران در بهمن سال 57 با پیروزی بر رژیم شاه، نظامی را بنیان نهادند که از خود و برای خودشان باشد و اینگونه نیز شد. امام راحل (ره) به عنوان مرجعی دینی و رهبری الهی- مردمی، به گونهای ساختار حکومت را طراحی کردند که مردم معتقد و عاشق دین و کشور پس از سالها طعم یک نظام دینی مبتنی بر خواست خویش را بچشند و نه تنها آن را از آن خود دانسته، بلکه در تمام مراحل تولد، رشد و بلوغ این نظام، خود را سهیم بدانند و به استقبال خطراتی بروند که این عزیز تر از جانشان را تهدید میکند.
از آن پس، حرکتهای نظام اسلامی و استقبال و مشارکت آحاد مردم در مراحل مختلف نشان داد که مردمسالاری دینی در ایران اسلامی، در چارچوب نظریه سیاسی محصور نگردید؛ بلکه پابهپای نیاز جامعه شکل کاربردی به خود بخشید. ساخت و شکلگیری نهادهای مردمی، همچون مجلس خبرگان، شورای نگهبان، سپاه پاسداران، جهادسازندگی، نهضت سوادآموزی و… نشان از عزم رهبری و مردم در راستای شکلدهی اساسی و نهادینه کردن مردمسالاری دینی داشت.
مردم ایران، همچنین با حضور عملی و گسترده در تصمیمسازیهای کلان و مشارکتهای انتخاباتی و راهپیماییهای سرنوشتساز، ضمن تأیید و تثبیت مکرر پایههای نظام دینی خویش، پایداری شایستهای در برابر ناهنجاریهای تحمیل شده از بیرون و آسیبهای درون از خود نشان دادند؛ که دفاع همهجانبه مردم از کیان نظام در جریان ترورها، بمبگذاریها، جریانهای ضدانقلاب در مرزها و صبر و استقامت در برابر تحریمهای همه جانبه ومقاومت در برابر عملیات روانی و رسانهای استکبار را میتوان از جمله این پایداریها دانست. ضمن آنکه مردم در هر زمان که احساس کردند؛ نظامشان نیاز به تأیید در شکل تظاهرات و حضور در کفِ خیابان دارد؛ نه یک بار، بلکه صدها بار حرکت میلیونی خویش را به رخ جهانیان کشاندند. نقطه عطف مشارکت مردمی و نمایش دلبستگی متقابل مردم و نظام دینی در جریان تاریخ سی و چند ساله پس از انقلاب، همان دوران حماسه هشت ساله است که تابلویی بسیار گویا و صادق از مردمسالاری دینی در یک نظام مبتنی بر ارزشهای دینی است.
در یک نگاه ویژه به حاکمیت مردم، باید همه دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی را، دستاورد مردم معتقد و با بصیرت در چهارچوب مدیریت و قانونمندی یک نظام اسلامی برشمرد و آن را نشانی از ظرفیت بالای مردم ایران اسلامی در راستای طی نمودن تمام پلههای ترقی و سبقت از رقبا، با استفاده از همه امکانات و به دست آوردن کلیدهای رشد و بالندگی و انتخاب میانبرها دانست.
مردم با مشخصاتی چون ایمان و اعتقاد به اسلام و دلبستگی به کشور و داشتن قدرت تشخیص از یک سو و توان مقبولیتبخشی و مشروعیتبخشی سیاسی به نظام اسلامی از سوی دیگر، نشان دادند که از توسعهیافتگی قابلتوجهی جهت همراهی با یک نظام کارآمد دینی برخوردار هستند.
یکی از شاخصههای مکتب سیاسی حضرت امام (ره) توجه ویژه و صادقانه به مردم است. بر اساس این دیدگاه، مردم در جامعه، نقشی اساسی بهعهده دارند و اراده آنها تعیینکننده سرنوشت نظامشان است. مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در ارتباط با این شاخص میفرمایند: «شاخص دوم از شاخصهای مکتب سیاسی امام (ره) اعتقاد راسخ و صادقانه به نقش مردم است؛ هم به کرامت انسان و هم تعیینکننده بودن اراده انسان»
ایشان درباره مردمسالاری در مکتب امام میفرمایند: «در اداره سرنوشت بشر و یک جامعه، آراء مردم باید نقش اساسی ایفا کند؛ لذا مردمسالاری در مکتب سیاسی امام بزرگوار ما که از متن اسلام گرفته شده، مردم سالاری حقیقی است مثل مردمسالاری آمریکایی و امثال آن، شعار و فریب و اغواگری ذهن مردم نیست».
بر این اساس بر همه متولیان و مجریان نظام اسلامی است که هر روز بر تقویت نقش مردم در حاکمیت بکوشند و با ارتقای اعتماد متقابل، در راستای معرفی عملی و واقعی خویش به عنوان خادمان ملت، مردم را به شرایط کنونی و آینده نظامشان امیدوار کنند و بر همه آنها که در دل، هوای فرهنگ زلال و پاک جبهه را دارند و در راستای انتقال واقعی تاریخ دفاع مقدس گام برداشته و تجربههای گرانسنگ آن دوران را برای حرکت جامعه اسلامیمان ضروری میدانند؛ لازم است که تجربه موفق و میمون هشت سال مردمسالاری دینی در گرداندن چرخ دفاع مقدس را، به زیبایی ترسیم و در اختیار جامعه، نسل آینده و همه مشتاقان آن سالهای نورانی قرار دهند.
تلاش دشمنان در هشت سال دفاع مقدس این بود که با هزینههای مختلف، مردم را از زنجیره دفاع جدا کنند. عملیات روانی، رسانهای، پخش اکاذیب و شایعه، در راستای ایجاد شکاف بین نظام اسلامی و مردم صورت میگرفت و آنجا که این حربه آن ها با حضور آگاهانه و پرتعداد مردم در صحنههای سیاسی و جنگ بیاثر گردید؛ جنگ شهرها و بمباران منازل مسکونی و کشتار مردم را در دستور کار خود قرار دادند. آنها در حقیقت با این عمل، از مردم خدایی ایران به خاطر دفاع از میهن و نظامشان انتقام گرفتند.