*بنده معتقدم در این زمینه باید واقع‌بین بود و هر تصمیمی که گرفته شد باید هزینه آن پرداخت شود. این وضعیت درباره دولت آقای روحانی نیز وجود دارد و اصلاح‌طلبان باید هزینه حمایت خود را از دولت آقای روحانی بپردازند.

*دولت حسن روحانی را باید بد‌بیارترین دولت چهار دهه اخیر نامید. به قدرت رسیدن ترامپ و تحریم‌های اقتصادی از مهمترین اتفاقاتی بود که خارج از حیطه دولت رخ داد. از سوی دیگر در این دولت رابطه ایران و عربستان نیز به هم خورد که این رابطه در معادلات منطقه‌ای نقش تعیین‌کننده‌ای داشت.ا ین مسائل در کنار برخی بی‌تدبیری‌های دولت وجود داشته است.

*بد‌بیاری دیگری که دولت آقای روحانی با آن مواجه شد رحلت آیت‌ا... هاشمی بود که فقدان ایشان ضربه بزرگی به دولت زد.
 

*برخی از آقای ناطق‌نوری و سید‌حسن خمینی نام می‌برند که بنده با هر دو نفر صحبت کرده‌ام. حضور هر دو نفر در انتخابات قطعا منتفی است.

*آقای ناطق معتقد است باید از ظرفیت اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل استفاده و روی یک گزینه معتدل و منطقی اجماع کرد. بنده معتقدم بهترین گزینه‌های ممکن برای جریان اصلاحات جهانگیری، محسن هاشمی و محمد‌جواد ظریف خواهد بود. درباره آقای ظریف نیز باید این نکته را عنوان کنم که به ایشان توصیه شده حضور خود را در انتخابات به صورت صددرصد انکار نکند تا وضعیت در آینده مشخص شود. پس از این افراد نیز آقای لاریجانی می‌تواند گزینه مناسبی برای ریاست‌جمهوری باشد. حتی می‌توان شرایطی را در نظر گرفت که همه این افراد در انتخابات ثبت‌نام کنند اما در نهایت با توجه به شرایط انتخاباتی به سود یکدیگر کناره‌گیری کنند.

*پیشنهاد بنده تکرار استراتژی اصلاح‌طلبان در سال92 است که چند گزینه وارد انتخابات شوند و در نهایت با یکدیگر توافق کنند و به سود یک گزینه نهایی کناره‌گیری کنند. سید‌حسن خمینی معتقد بودند از پتانسیل جریان اصلاحات برای انتخاب گزینه استفاده شود. ایشان حتی معتقد بودند رئیس دولت اصلاحات در انتخابات حضور پیدا کنند که با توجه به شرایط موجود بعید است این اتفاق رخ بدهد. این احتمال وجود دارد که رئیس دولت اصلاحات فرد دیگری را معرفی کنند و طیف‌های مختلف اصلاح‌طلب روی وی اجماع کنند.
 

*آقای عارف از مدت ها قبل در حال تدارک برای حضور در انتخاباتند و در برخی از استان‌ها نیز ستادهای خود را راه‌اندازی کرده‌اند. با این وجود با توجه به صحبت‌هایی که با ایشان انجام داده‌ایم ایشان معتقد بودند اگر اصلاح‌طلبان روی گزینه دیگری اجماع کنند ایشان نیز تبعیت خواهند کرد. بنده گمان نمی‌کنم گزینه مورد نهایی اصلاح‌طلبان آقای عارف باشد. واقعیت این است که ایشان یک گزینه مناسب برای شکست خوردن هستند.

*اصولگرایان در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته شکست‌خوردگان ضعیفی نبودند و نزدیک به16 میلیون رأی به دست آوردند. این در حالی است که در سال‌های اخیر آقای رئیسی در قوه قضائیه عملکرد قابل‌قبولی از خود ارائه کرده و به همین دلیل مقبولیت ایشان بیش از گذشته است.

*در مرحله نخست طیف‌های مختلف جریان اصلاحات باید روی محسن هاشمی اجماع کنند. پس از دوم خرداد76 هیچ یک از کاندیداهایی که در انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی رسیدند گمان نمی‌کردند در انتخابات پیروز شوند. این وضعیت در انتخابات1400 نیز وجود خواهد داشت. با این وجود معتقدم اگر واقع‌بینانه به فضای انتخابات نگاه کنیم شانس اصولگرایان بیشتر است و احتمال اینکه رئیس‌جمهور بعدی یک اصولگرا باشد زیاد است. تنها در شرایطی که اصولگرایان به توافق نرسند و روی یک گزینه اجماع نکنند و از سوی دیگر گزینه مورد نظر اصلاح‌طلبان نیز در مناظره‌های انتخاباتی عملکرد مناسبی داشته باشد می‌توان به پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات امیدوار بود.

*جریان اصلاحات جز اصولگرایان یک رقیب جدی دیگر نیز دارند که آرای خاکستری هستند. آرای خاکستری و گروهی که به شرایط موجود نه می‌گویند نیز در شرایط کنونی به راحتی پای صندوق‌های رأی نخواهند آمد. وضعیت آرای خاکستری برای اصلاح‌طلبان نسبت به اصولگرایان از اهمیت بیشتری برخوردار است.