شهید علی آقایی سال 1366 در اردبیل به دنیا آمد. وی فارغالتحصیل رشته مهندسی عمران بود اما به خاطر علاقه و تعلق خاطر به اهل بیت در 24 بهمن سال 1394 برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) و مردم مظلوم و مسلمان منطقه به سوریه اعزام و پس از رشادتهای فراوان در تاریخ هفتم اسفند 1394 به دست نیروهای تکفیری به درجه رفیع شهادت رسید.
به گزارش شهدای ایران، شهید علی آقایی سال 1366 در اردبیل به دنیا آمد. وی فارغالتحصیل رشته مهندسی عمران بود اما به خاطر علاقه و تعلق خاطر به اهل بیت در 24 بهمن سال 1394 برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) و مردم مظلوم و مسلمان منطقه به سوریه اعزام و پس از رشادتهای فراوان در تاریخ هفتم اسفند 1394 به دست نیروهای تکفیری به درجه رفیع شهادت رسید. بعد از چهار سال دوری و چشم انتظاری، پیکر این شهید مدافع حرم کشف شد و تیر ماه امسال به وطن بازگشت.
در وصیتنامه شهید مدافع حرم علی آقایی آمده است: «خدایا تو شاهدی که من با علاقه و عشق برای دیدارت و مدافع حرمت شتافتم. خدایا قبولم کن... سالها بود نماز میخواندم نماز جمعه میرفتم و روزه میگرفتم، عاشورا و تاسوعا عزاداری میکردم میگفتم مثلا چه میشود. الان میفهمم اگر جهاد اکبری بود جهاد اصغری بود اگر پایم لرزید میدانم همه کارهایی که انجام میدادم هیچ است. پسای خدای عزوجل تو شاهدی من در راه تو قدم برمیدارم. شاید تردیدی هم که در دل من است به خاطر کوتاهیام در امورات دینی است ولی باز میگویم آمادهام برای جهاد اصغر، حتی مرگ و حتی مجروح. خدایا هر چه دادی و ندادی از تو تشکر میکنم که دادنت شیرینی بر زندگیام داد و اگر ندادی که از روی رحمت بود. و شاید میدادی زندگیام را تلخ کرد که ندادی. پس باز هم تشکر میکنم.»
در وصیتنامه شهید مدافع حرم علی آقایی آمده است: «خدایا تو شاهدی که من با علاقه و عشق برای دیدارت و مدافع حرمت شتافتم. خدایا قبولم کن... سالها بود نماز میخواندم نماز جمعه میرفتم و روزه میگرفتم، عاشورا و تاسوعا عزاداری میکردم میگفتم مثلا چه میشود. الان میفهمم اگر جهاد اکبری بود جهاد اصغری بود اگر پایم لرزید میدانم همه کارهایی که انجام میدادم هیچ است. پسای خدای عزوجل تو شاهدی من در راه تو قدم برمیدارم. شاید تردیدی هم که در دل من است به خاطر کوتاهیام در امورات دینی است ولی باز میگویم آمادهام برای جهاد اصغر، حتی مرگ و حتی مجروح. خدایا هر چه دادی و ندادی از تو تشکر میکنم که دادنت شیرینی بر زندگیام داد و اگر ندادی که از روی رحمت بود. و شاید میدادی زندگیام را تلخ کرد که ندادی. پس باز هم تشکر میکنم.»