کاظم غریب آبادی، سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمانهای بین المللی اعلام کرد، ملاحظات و نگرانیهای ایران در زمینه اصل محرمانگی رسما طی نامهای به اطلاع آژانس بین المللی انرژی اتمی رسید.
به گزارش شهدای ایران، غریب آبادی در گفتگویی با اشاره به اینکه حفاظت از اطلاعات
محرمانه در مباحث مربوط به مقررات داخلی آژانس، مدتها قبل به عنوان یک
مسئله اساسی مطرح بوده است، گفت: با این وجود، به رغم مقررات هنجاری موجود،
نشت یا دسترسی غیرمجاز به اطلاعات محرمانه آژانس در دو دهه گذشته، چالشی
اساسی در روابط میان آژانس و جمهوری اسلامی ایران بوده است.
وی تاکید کرد: طی دو دهه گذشته، نگرانیهای ایران در مورد عدم اجرای مناسب تعهدات مربوط به محرمانگی، به طور مکرر یادآوری شده اند که هنوز بطور مناسبی مورد رسیدگی واقع نشده اند. به اینکه نشت اطلاعات به رسانهها عموما از سوی کشورها انجام میشود، اما بدون شک، آژانس مسئول حفظ و حراست از اطلاعات محرمانه است و باید سیاست ها، طرحها و فرآیندهای لازم را برای رفع نگرانیها وضع نماید یا در وضعیت موجود تجدیدنظر نماید.
غریب آبادی افزود: به دلیل دامنه وسیع فعالیتهای هستهای ایران در حوزههای مختلف و فعالیتهای راستی آزمایی گسترده آژانس در ایران و همچنین گزارشهای تفصیلی تهیه شده توسط آژانس در مورد نتایج فعالیتهای راستی آزمایی، افشای اطلاعات محرمانه پادمانی خسارتهای تجاری، فناوری، و صنعتی به بار میآورد و تهدیدات امنیتی را برای کشور به همراه خواهد داشت.
نماینده دائم کشورمان در خصوص محتوای نامه ایران به آژانس گفت: در این نامه با احصای مسئولیتهای حقوقی آژانس برای حفاظت از اطلاعات محرمانه بر طبق اسناد مختلف (اساسنامه آژانس، موافقتنامه جامع پادمان، پروتکل الحاقی، برجام، مصوبات کنفرانس عمومی و شورای حکام و کنفرانسهای بازنگری ان. پی. تی، و آیین نامهها و مقررات مربوط به کارکنان آژانس)، زمینههای نگرانی ایران در ۶ حوزه تشریح شده اند:
* درج اطلاعات تفصیلی و جزئی غیرضروری در گزارشهای مدیرکل؛
* شیوه انتشار و توزیع گزارشهای مدیرکل از طریق وبسایت داخلی آژانس؛
* معافیت کشورهای عضو از مسئولیت حفاظت از اطلاعات محرمانه در صورت دسترسی به چنین اطلاعاتی از کشور عضو دیگر؛
* در دسترس عموم قرار دادن گزارشات مدیرکل آژانس متعاقب تصمیمات شورای حکام و بدون در نظر گرفتن رضایت ایران؛
* روش نامناسب اطلاع رسانی به شورای امنیت سازمان ملل توسط دبیرخانه آژانس در مورد گزارشهای مربوط به نظارت و راستیآزمایی اجرای برجام و نحوه برخورد با چنین اطلاعاتی توسط شورای امنیت از منظر اصل محرمانگی؛
* عدم نظارت لازم بر کارکنان سابق آژانس.
این دیپلمات ارشد کشورمان، ادامه داد: در این نامه همچنین سیزده راهکار به منظور رفع چالشهای موجود در زمینه حفاظت از اطلاعات محرمانه، پیشنهاد شد.
وی تاکید کرد: طی دو دهه گذشته، نگرانیهای ایران در مورد عدم اجرای مناسب تعهدات مربوط به محرمانگی، به طور مکرر یادآوری شده اند که هنوز بطور مناسبی مورد رسیدگی واقع نشده اند. به اینکه نشت اطلاعات به رسانهها عموما از سوی کشورها انجام میشود، اما بدون شک، آژانس مسئول حفظ و حراست از اطلاعات محرمانه است و باید سیاست ها، طرحها و فرآیندهای لازم را برای رفع نگرانیها وضع نماید یا در وضعیت موجود تجدیدنظر نماید.
غریب آبادی افزود: به دلیل دامنه وسیع فعالیتهای هستهای ایران در حوزههای مختلف و فعالیتهای راستی آزمایی گسترده آژانس در ایران و همچنین گزارشهای تفصیلی تهیه شده توسط آژانس در مورد نتایج فعالیتهای راستی آزمایی، افشای اطلاعات محرمانه پادمانی خسارتهای تجاری، فناوری، و صنعتی به بار میآورد و تهدیدات امنیتی را برای کشور به همراه خواهد داشت.
نماینده دائم کشورمان در خصوص محتوای نامه ایران به آژانس گفت: در این نامه با احصای مسئولیتهای حقوقی آژانس برای حفاظت از اطلاعات محرمانه بر طبق اسناد مختلف (اساسنامه آژانس، موافقتنامه جامع پادمان، پروتکل الحاقی، برجام، مصوبات کنفرانس عمومی و شورای حکام و کنفرانسهای بازنگری ان. پی. تی، و آیین نامهها و مقررات مربوط به کارکنان آژانس)، زمینههای نگرانی ایران در ۶ حوزه تشریح شده اند:
* درج اطلاعات تفصیلی و جزئی غیرضروری در گزارشهای مدیرکل؛
* شیوه انتشار و توزیع گزارشهای مدیرکل از طریق وبسایت داخلی آژانس؛
* معافیت کشورهای عضو از مسئولیت حفاظت از اطلاعات محرمانه در صورت دسترسی به چنین اطلاعاتی از کشور عضو دیگر؛
* در دسترس عموم قرار دادن گزارشات مدیرکل آژانس متعاقب تصمیمات شورای حکام و بدون در نظر گرفتن رضایت ایران؛
* روش نامناسب اطلاع رسانی به شورای امنیت سازمان ملل توسط دبیرخانه آژانس در مورد گزارشهای مربوط به نظارت و راستیآزمایی اجرای برجام و نحوه برخورد با چنین اطلاعاتی توسط شورای امنیت از منظر اصل محرمانگی؛
* عدم نظارت لازم بر کارکنان سابق آژانس.
این دیپلمات ارشد کشورمان، ادامه داد: در این نامه همچنین سیزده راهکار به منظور رفع چالشهای موجود در زمینه حفاظت از اطلاعات محرمانه، پیشنهاد شد.