اطلاع‌رسانی ناقص آموزش و پرورش و ابهامات مختلف درباره حادثه ناگوار برخورد صاعقه با مدرسه کانکسی و سوختگی ۶ معلم و دانش‌آموز در شهرستان دزفول خوزستان موجب نگرانی درباره پیگیری امور درمانی آسیب‌دیدگان توسط این وزارتخانه و ایمنی مدارس کانکسی شده است.
به گزارش شهدای ایران، دوشنبه 29 دی ماه حدود ساعت 22 برخورد صاعقه با مدرسه‌ای کانکسی در منطقه چشمه‌شیرین و کنگرستان بخش سردشت، شهرستان دزفول در استان خوزستان، باعث سوختگی و آسیب‌دیدگی سه معلم و سه دانش‌آموز این مدرسه شد.
از میان شش مجروح این حادثه، وضعیت چهار نفر بحرانی و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند؛ در این میان اطلاع‌رسانی ناقص و مبهم وزارت آموزش و پرورش و اداره‌کل آموزش و پرورش خوزستان به ابهامات در خصوص این حادثه ناگوار و رعایت ایمنی در مدارس کانکسی افزوده است.
آخرین وضعیت مجروحان
مجروحان این حادثه شامل سه معلم و سه دانش‌آموز 14، 16 و 17 ساله بوده‌اند؛ آخرین وضعیت چهار مجروح این حادثه که در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شده‌اند، به‌شرح زیر است:
حسین رضایی میرقائد با 95 درصد سوختگی به بیمارستان سوانح سوختگی امام موسی کاظم(ع) اصفهان منتقل و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است.
از میان شش مجروح این حادثه، وضعیت چهار نفر بحرانی و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند؛ در این میان اطلاع‌رسانی ناقص و مبهم وزارت آموزش و پرورش و اداره‌کل آموزش و پرورش خوزستان به ابهامات در خصوص این حادثه ناگوار و رعایت ایمنی در مدارس کانکسی افزوده است.
آخرین وضعیت مجروحان
مجروحان این حادثه شامل سه معلم و سه دانش‌آموز 14، 16 و 17 ساله بوده‌اند؛ آخرین وضعیت چهار مجروح این حادثه که در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شده‌اند، به‌شرح زیر است:
حسین رضایی میرقائد با 95 درصد سوختگی به بیمارستان سوانح سوختگی امام موسی کاظم(ع) اصفهان منتقل و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است.
دانش‌آموزی با 84 درصد سوختگی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان سوانح سوختگی آیت‌الله طالقانی اهواز بستری است.
همچنین معلم دیگری با 57 درصد سوختگی، و دانش‌آموزی با 36 درصد سوختگی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان سوانح سوختگی آیت‌الله طالقانی اهواز بستری هستند.
یک معلم دیگر نیز با سوختگی کمتر از 50 درصد در بیمارستان سوانح سوختگی آیت‌الله طالقانی اهواز بستری است.
اطلاعی از وضعیت مجروح ششم (دانش‌آموز) در دست نیست.
بی‌اطلاعی آموزش و پرورش از زمان حادثه؟!
شاید بتوان گفت نخستین خبر درباره وقوع این حادثه توسط «خبرگزاری ایرنا در ساعت 14:08 سه‌شنبه 30 دی‌ماه با کد خبر 84188249» مخابره شده و زمان وقوع حادثه را «دوشنبه 29 دی ماه حدود ساعت 22» اعلام کرده است، در حالی که در «اطلاعیه وزارت آموزش و پرورش»، زمان وقوع این حادثه 7 ساعت بعد از انتشار خبر آن، یعنی ساعت 21 روز سه‌شنبه ذکر شده است! آیا وزیر و مدیران وزارت آموزش و پرورش از زمان وقوع حادثه در مدرسه زیرمجموعه خود اطلاعی نداشته‌اند؟!
دانش‌آموز یا جوان امدادگر
در حالی که سنین 14، 16 و 17 ساله دوره نوجوانی محسوب می‌شود و انتظار می‌رود افراد در این سن دانش‌آموز باشند اما در اطلاعیه وزارت آموزش و پرورش بدون ذکر عنوان دانش‌آموز، از این افراد با عنوان جوانانی که برای کمک آمده‌اند، یاد شده است! جالب‌تر اینکه در اطلاع‌رسانی‌های انجام‌شده از سوی این وزارتخانه هیچ صحبتی از وضعیت دانش‌آموزان به‌ویژه دانش‌آموزی که گفته می‌شود در زمان حادثه برای معلمان غذا برده و هم‌اکنون با 84 درصد سوختگی وضعیت وخیمی دارد، نشده است.
این گمانه در فضای مجازی طرح شده است که وزارت آموزش و پرورش به این دلیل که حادثه خارج از ساعت اداری اتفاق افتاده و حضور افراد غیرمعلم برای امداد بوده است و نه تحصیل، نمی‌خواهد مسئولیت هزینه‌های درمانی و آسیب وارده به این نوجوانان را تقبل کند، لذا از عنوان دانش‌آموز برای آنها استفاده نمی‌کند!
به‌نظر می‌رسد فارغ از اینکه این نوجوانان، دانش‌آموز یا ترک‌تحصیل‌کرده باشند، عامل آسیب‌دیدگی آنها، مدرسه کانکسی ناایمن (فاقد تجهیزات ایمنی مانند صاعقه‌گیر) بوده است و اگر حضور آنها همراه با اهالی روستا برای امدادرسانی به معلمان نبود، شاید وزارت آموزش و پرورش هم‌اکنون با عواقب ناگوارتری مواجه می‌‌شد.
وضعیت استخدامی معلمان مجروح و هزینه‌های درمان
بر اساس اطلاعات منتشرشده، سه معلم مجروح در این حادثه (آقایان حسین رضایی‌میرقائد، علی مرادی و مجید ایسپره) حق‌التدریسی بوده و فاقد بیمه درمانی و ازکارافتادگی هستند. با وجودی که آموزش و پرورش از استقرار نمایندگان خود در دو بیمارستان محل درمان مجروحان این حادثه در اهواز و اصفهان، و تقبل هزینه‌های درمانی خبر داده است اما خانواده حسین رضایی‌میرقائد که دچار 95 درصد سوختگی شده است، خبر از نداشتن بیمه و عدم همکاری آموزش و پرورش و انتقال وی توسط خانواده به اصفهان داده‌اند؛ با توجه به شدت جراحات وارده به معلمان و دانش‌آموزان در این حادثه و نیاز احتمالی به انجام امور درمانی بیشتر و مراقبت‌های پزشکی طولانی‌مدت، پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش از آسیب‌دیدگان حادثه که از اقشار ضعیف هستند، ضروری به‌نظر می‌رسد.
دانش‌آموزان در مدارس کانکسی ناایمن
هرچند کم‌جمعیت بودن روستاها، فاصله دور برخی روستاها نسبت به هم، اختلافات بین اهالی روستاهای همجوار، جابه‌جایی مکرر محل اقامت و مشکلات مالی وزارت آموزش و پرورش مانع از ایجاد مدارس دائمی و سوق دادن این وزارتخانه به استفاده از کانکس در برخی مناطق شده است اما در جانمایی و استقرار کانکس (سرپناه موقت) و نصب تجهیزات ایمنی (مانند صاعقه‌گیر)، باید مقررات مرتبط همچون مقررات ملی ساختمان و دستورالعمل حفاظت ساختمان‌ها در برابر صاعقه سازمان نظام مهندسی ساختمان رعایت شوند.
با توجه به اینکه این حادثه در منطقه‌ای صاعقه‌خیز روی داده است، باید مشخص شود چرا این مدرسه کانکسی در برابر صاعقه ایمن نبوده است، توضیحات سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور می‌تواند ابهام در خصوص وجود و رعایت دستورالعمل‌های مرتبط را برطرف سازد. با توجه به اینکه در مهر ماه 1398 مهرالله رخشانی‌مهر، رئیس سازمان توسعه، نوسازی و تجهیز مدارس کشور خبر از وجود 4 هزار مدرسه کانکسی در کشور داده است، بیم آن می‌رود در صورت برخورد صاعقه با مدرسه کانکسی در ساعاتی که دانش‌آموزان در آن حضور دارند، خدای ناکرده شاهد فجایع بزرگتری باشیم.
ابهامات حادثه مدرسه کانکسی
اطلاع‌رسانی ناقص و مبهم وزارت آموزش و پرورش، سؤالات مختلفی درباره این حادثه را باعث شده که برخی از آنها به‌شرح زیر است:
1. نامشخص بودن اسامی و وضعیت تمام مجروحان این حادثه؛
2. نامشخص بودن وضعیت استخدامی و پوشش بیمه‌ای معلمان و نحوه پرداخت هزینه‌های درمان و ازکارافتادگی؛
3. نامشخص بودن وضعیت دانش‌آموزان و نحوه پرداخت هزینه‌های درمان و ازکارافتادگی؛
4. عدم وجود یا عدم رعایت دستورالعمل‌های ایمنی و فنی در جانمایی، استقرار و نصب تجهیزات ایمنی (مانند صاعقه‌گیر) در مدارس مناطق صاعقه‌خیز (در این مورد خاص مدارس کانکسی).
قطعاً پاسخگویی وزارت آموزش و پرورش به ابهامات و پرسش‌ها می‌تواند موجب تنویر افکار عمومی و مشخص شدن مشکلات و ابعاد حادثه به‌منظور پیشگیری از تکرار مجدد چنین حوادثی شود.
اطلاعی از وضعیت مجروح ششم (دانش‌آموز) در دست نیست.
بی‌اطلاعی آموزش و پرورش از زمان حادثه؟!
شاید بتوان گفت نخستین خبر درباره وقوع این حادثه توسط «خبرگزاری ایرنا در ساعت 14:08 سه‌شنبه 30 دی‌ماه با کد خبر 84188249» مخابره شده و زمان وقوع حادثه را «دوشنبه 29 دی ماه حدود ساعت 22» اعلام کرده است، در حالی که در «اطلاعیه وزارت آموزش و پرورش»، زمان وقوع این حادثه 7 ساعت بعد از انتشار خبر آن، یعنی ساعت 21 روز سه‌شنبه ذکر شده است! آیا وزیر و مدیران وزارت آموزش و پرورش از زمان وقوع حادثه در مدرسه زیرمجموعه خود اطلاعی نداشته‌اند؟!
دانش‌آموز یا جوان امدادگر
در حالی که سنین 14، 16 و 17 ساله دوره نوجوانی محسوب می‌شود و انتظار می‌رود افراد در این سن دانش‌آموز باشند اما در اطلاعیه وزارت آموزش و پرورش بدون ذکر عنوان دانش‌آموز، از این افراد با عنوان جوانانی که برای کمک آمده‌اند، یاد شده است! جالب‌تر اینکه در اطلاع‌رسانی‌های انجام‌شده از سوی این وزارتخانه هیچ صحبتی از وضعیت دانش‌آموزان به‌ویژه دانش‌آموزی که گفته می‌شود در زمان حادثه برای معلمان غذا برده و هم‌اکنون با 84 درصد سوختگی وضعیت وخیمی دارد، نشده است.
این گمانه در فضای مجازی طرح شده است که وزارت آموزش و پرورش به این دلیل که حادثه خارج از ساعت اداری اتفاق افتاده و حضور افراد غیرمعلم برای امداد بوده است و نه تحصیل، نمی‌خواهد مسئولیت هزینه‌های درمانی و آسیب وارده به این نوجوانان را تقبل کند، لذا از عنوان دانش‌آموز برای آنها استفاده نمی‌کند!
به‌نظر می‌رسد فارغ از اینکه این نوجوانان، دانش‌آموز یا ترک‌تحصیل‌کرده باشند، عامل آسیب‌دیدگی آنها، مدرسه کانکسی ناایمن (فاقد تجهیزات ایمنی مانند صاعقه‌گیر) بوده است و اگر حضور آنها همراه با اهالی روستا برای امدادرسانی به معلمان نبود، شاید وزارت آموزش و پرورش هم‌اکنون با عواقب ناگوارتری مواجه می‌‌شد.
وضعیت استخدامی معلمان مجروح و هزینه‌های درمان
بر اساس اطلاعات منتشرشده، سه معلم مجروح در این حادثه (آقایان حسین رضایی‌میرقائد، علی مرادی و مجید ایسپره) حق‌التدریسی بوده و فاقد بیمه درمانی و ازکارافتادگی هستند. با وجودی که آموزش و پرورش از استقرار نمایندگان خود در دو بیمارستان محل درمان مجروحان این حادثه در اهواز و اصفهان، و تقبل هزینه‌های درمانی خبر داده است اما خانواده حسین رضایی‌میرقائد که دچار 95 درصد سوختگی شده است، خبر از نداشتن بیمه و عدم همکاری آموزش و پرورش و انتقال وی توسط خانواده به اصفهان داده‌اند؛ با توجه به شدت جراحات وارده به معلمان و دانش‌آموزان در این حادثه و نیاز احتمالی به انجام امور درمانی بیشتر و مراقبت‌های پزشکی طولانی‌مدت، پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش از آسیب‌دیدگان حادثه که از اقشار ضعیف هستند، ضروری به‌نظر می‌رسد.
دانش‌آموزان در مدارس کانکسی ناایمن
هرچند کم‌جمعیت بودن روستاها، فاصله دور برخی روستاها نسبت به هم، اختلافات بین اهالی روستاهای همجوار، جابه‌جایی مکرر محل اقامت و مشکلات مالی وزارت آموزش و پرورش مانع از ایجاد مدارس دائمی و سوق دادن این وزارتخانه به استفاده از کانکس در برخی مناطق شده است اما در جانمایی و استقرار کانکس (سرپناه موقت) و نصب تجهیزات ایمنی (مانند صاعقه‌گیر)، باید مقررات مرتبط همچون مقررات ملی ساختمان و دستورالعمل حفاظت ساختمان‌ها در برابر صاعقه سازمان نظام مهندسی ساختمان رعایت شوند.
با توجه به اینکه این حادثه در منطقه‌ای صاعقه‌خیز روی داده است، باید مشخص شود چرا این مدرسه کانکسی در برابر صاعقه ایمن نبوده است، توضیحات سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور می‌تواند ابهام در خصوص وجود و رعایت دستورالعمل‌های مرتبط را برطرف سازد. با توجه به اینکه در مهر ماه 1398 مهرالله رخشانی‌مهر، رئیس سازمان توسعه، نوسازی و تجهیز مدارس کشور خبر از وجود 4 هزار مدرسه کانکسی در کشور داده است، بیم آن می‌رود در صورت برخورد صاعقه با مدرسه کانکسی در ساعاتی که دانش‌آموزان در آن حضور دارند، خدای ناکرده شاهد فجایع بزرگتری باشیم.
ابهامات حادثه مدرسه کانکسی
اطلاع‌رسانی ناقص و مبهم وزارت آموزش و پرورش، سؤالات مختلفی درباره این حادثه را باعث شده که برخی از آنها به‌شرح زیر است:
1. نامشخص بودن اسامی و وضعیت تمام مجروحان این حادثه؛
2. نامشخص بودن وضعیت استخدامی و پوشش بیمه‌ای معلمان و نحوه پرداخت هزینه‌های درمان و ازکارافتادگی؛
3. نامشخص بودن وضعیت دانش‌آموزان و نحوه پرداخت هزینه‌های درمان و ازکارافتادگی؛
4. عدم وجود یا عدم رعایت دستورالعمل‌های ایمنی و فنی در جانمایی، استقرار و نصب تجهیزات ایمنی (مانند صاعقه‌گیر) در مدارس مناطق صاعقه‌خیز (در این مورد خاص مدارس کانکسی).
قطعاً پاسخگویی وزارت آموزش و پرورش به ابهامات و پرسش‌ها می‌تواند موجب تنویر افکار عمومی و مشخص شدن مشکلات و ابعاد حادثه به‌منظور پیشگیری از تکرار مجدد چنین حوادثی شود.
