در رسانه ملی چه خبر است؟
شبکه چهار سیما در برنامه هنری خودش، به ستایش از شاعری پرداخت که بیش از شعرش به خاطر فعالیتهای سیاسی ناسالمش مشهور است!
به گزارش شهدای ایران، برنامه دوشنبه 26 آبان «شب هنر» به «محمدعلی سپانلو» اختصاص داشت. این
برنامه درحالی سراسر به تمجید و ستایش از سپانلو محدود شد که این فرد، با
جریانهای بدنام و بدسابقه تاریخ معاصر کشورمان درتعامل بود. هما ناطق
(پژوهشگر تاریخ) که سال 1394 در خارج از کشور مُرد، در گفتوگویی با نشریه
«اندیشه پویا» از همکاری محمدعلی سپانلو با ساواک پرده برداشته و گفته بود:
«کتاب اولم «از ماست که برماست» راجع به جنگهای ایران و روسیه را چاپ
کردم. شروع کردند به فحش دادن در روزنامههای کیهان و اطلاعات که خانم ناطق
آیا دفاع از میهن وطنفروشی است؟ تو میهنپرست نیستی؟ اینها را ساواک
ننوشت، «محمدعلی سپانلو» با اسم مستعار «چالود مظفر» نوشت...تمام این
فحشها را شاعر و مورخ نوشتند نه ساواک. سپانلو نوشت این آدم بیشرفی است
که به عباس میرزا نایبالسلطنه توهین کرده و چرا او را استخدام میکنید؟
هفت هشت مقاله پشت سر هم علیه من نوشتند و گفتند که او را از دانشگاه بیرون
کنید... سپانلو مستقیما ساواک را انگولک کرد. سازمان امنیت را نسبت به من
تحریک کرد.»
سپانلو همچنین از اعضای کانون منحله نویسندگان بود که پس از بازداشت سعادتی، یکی از اعضای ارشد گروهک منافقین، همراه با افراد دیگری چون سیمین بهبهانی، احمدشاملو، عمران صلاحی، گلی ترقی، غلامحسین ساعدی، ناصر ایرانی و... با صدور بیانیهای اتهامات سعادتی را «تهمت و افتراهای مرموز» خواندند و او را «از گروگانهای آزادی» و «سالکی در طریق عشق» نامیدند! وی پس از آن نیز به تبلیغ نامزدهای سازمان منافقین در انتخابات مجلس پرداخت.
این شاعر همچنین یکی از شرکتکنندگان کنفرانس برلین در سال 1379 بود؛ کنفرانسی که توسط حزب سبز یوشکا فیشر- که به اسلامستیزی شهرت دارد- برگزار و در آن شعارهای زیادی علیه نظام جمهوری اسلامی داده شد!
جای سؤال است که با وجود این همه سوژه بر زمین مانده در عرصه فرهنگی، چرا شبکه چهار سیما، بخشی از برنامه خود را به معرفی و ترویج و تبلیغ فردی، با چنین کارنامه سیاهی اختصاص داد؟ آیا تولید و پخش برنامههایی یکطرفه در ستایش شخصیتهای بدسابقه، مصداق بارز ولنگاری فرهنگی نیست؟
سپانلو همچنین از اعضای کانون منحله نویسندگان بود که پس از بازداشت سعادتی، یکی از اعضای ارشد گروهک منافقین، همراه با افراد دیگری چون سیمین بهبهانی، احمدشاملو، عمران صلاحی، گلی ترقی، غلامحسین ساعدی، ناصر ایرانی و... با صدور بیانیهای اتهامات سعادتی را «تهمت و افتراهای مرموز» خواندند و او را «از گروگانهای آزادی» و «سالکی در طریق عشق» نامیدند! وی پس از آن نیز به تبلیغ نامزدهای سازمان منافقین در انتخابات مجلس پرداخت.
این شاعر همچنین یکی از شرکتکنندگان کنفرانس برلین در سال 1379 بود؛ کنفرانسی که توسط حزب سبز یوشکا فیشر- که به اسلامستیزی شهرت دارد- برگزار و در آن شعارهای زیادی علیه نظام جمهوری اسلامی داده شد!
جای سؤال است که با وجود این همه سوژه بر زمین مانده در عرصه فرهنگی، چرا شبکه چهار سیما، بخشی از برنامه خود را به معرفی و ترویج و تبلیغ فردی، با چنین کارنامه سیاهی اختصاص داد؟ آیا تولید و پخش برنامههایی یکطرفه در ستایش شخصیتهای بدسابقه، مصداق بارز ولنگاری فرهنگی نیست؟