به گزارش شهدای ایران، اصلاح طلبان که در انتخابات سال 96 با تاکتیک هراس افکنی سعی کردند سبد رای کاندیدای خود را پر کنند حالا با تاکتیک دیگری قصد دارند خود را با همه مشکلاتی که در کشور بوجود آورده اند به چشم مردم بیاورند.
اصلاح طلبان در انتخابات سال 96 مطرح می کردند که اگر کاندیدای رقیب رای بیاورد دلار تا سطح 11 هزار تومان افزایش می یابد کما اینکه امروز می بینم دلار از مرز 30 هزار تومان هم گذشت و در همین کانال در حال نوسان است. این در شرایطی است که بازار کشور کشش گرانی افسارگسیخته به این شکل را ندارد و به طور مثال بازار خودرو دیگر مشتری چندانی ندارد.
 
در همین راستا اصلاح طلبان که کشور را با راهبرد سیاست خارجی خود معطوف به تصمیمات غرب کردند حالا اعلام می کنند که «رئیس جمهور پیروز آمریکا در انتظار انتخابات ایران» است.
 
روزنامه شرق که پیشتر تاکتیک این جریان سیاسی برای انتخابات 1400 را لو داد و مطرح کرد که این جریان سیاسی به دنبال پیروزی «جو بایدن» در انتخابات آمریکاست تا در انتخابات آتی ریاست جمهوری «محمد جواد ظریف» را به عنوان کاندیدا مطرح کند، حالا در مصاحبه ای با «مصطفی معین» بیشتر این تاکتیک سیاسی جریان متبوع خود را می شکافد.
 
معین با اذعان این موضوع که تا به حال هیچگاه افکارعمومی کشور تا به این اندازه معطوف به انتخابات آمریکا نبوده است، بیان می کند: «تابه‌حال هیچ دوره‌ای انتخابات آمریکا تا این اندازه مورد توجه افکار عمومی ما نبوده و تقریبا در هیچ دوره‌ای سابقه نداشته که در حد وسیعی افکار عمومی ما نگاهشان به انتخابات آمریکا باشد. علت اصلی هم فشارهایی است که در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ به کشور ما وارد شده و بار اصلی آن را هم مردم تحمل کرده‌اند و این فشارها در زندگی‌شان خیلی تأثیرگذار بوده است. در حقیقت اثر سیاست‌ها و تحریم‌های آمریکا را مردم در زندگی روزمره‌شان لمس می‌کنند و به نظرم هیچ‌وقت هم تابه‌حال چنین اتفاقی نیفتاده بود که مردم این‌قدر تأثیر سیاست خارجی را مثل امروز در زندگی روزمره خودشان احساس کنند. »
 

این فعال اصلاح طلب که مانند سایر اصلاح طلبان سعی دارد «دونالد ترامپ» را استثنا در آمریکا بنامد، بیان می کند: «به ‌همین ‌دلیل به نظرم درصورتی‌که بایدن در انتخابات پیروز شود، نباید انتظار تغییر ناگهانی داشته باشیم و تصور کنیم سیاست آمریکا با آمدن بایدن به دوران قبل از ترامپ برمی‌گردد و به شرایط دوران اوباما خواهد رسید. به نظرم چنین اتفاقی نخواهد افتاد. ضمن اینکه با وجود اینکه بایدن گفته به برجام برمی‌گردد و در کلیت هم با برجام مخالفت نخواهد کرد، ولی باید توجه داشته باشیم که بایدن هم الان احساس می‌کند با تحریم‌هایی که ترامپ نسبت به ایران اعمال کرده، ابزار فشار مهمی در اختیارش هست و قاعدتا به این سمت نمی‌رود که این ابزار را زمین بگذارد و بدون استفاده از این ابزار بگوید بدون هیچ خواسته‌ای به برجام برمی‌گردم. به نظرم هر رئیس دولتی باشد چنین ابزاری را رها نخواهد کرد، بلکه از ابزار کارآمد استفاده می‌کند تا وارد بده‌بستان شود و اگر امتیازی می‌دهد، در قبالش امتیازی هم بگیرد. »
 
جالب است که معین هم مانند بسیاری از کارشناسان سیاسی این جریان رویای حضور دموکرات ها در کاخ سفید و اینکه با آمدم این افراد همه تحریم ها لغو می شود را رویایی بچه گانه وساده لوحانه می خواند.
 
اصلاح طلبان امروز برای اینکه خود را برای انتخابات آتی آماده کنند نیاز به انحراف افکارعمومی از وضعیت موجود کشور دارند. بر همین اساس مطرح می کنند که آینده ایران به انتخاب مهم در سال 1400 و مذاکرات جدید با آمریکا بستگی دارد.
 

معین این موضوع را دوباره مورد اشاره قرار می دهد و می گوید: «با توجه به اینکه انتخابات ریاست‌جمهوری ایران هم چند ماه بعد از آمدن بایدن است -‌چون ریاست‌جمهوری بایدن از اول بهمن شروع می‌شود که حدود سه، چهار ماه با انتخابات ما فاصله دارد- این احتمال زیاد است که آنها تا حدی منتظر نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران بمانند و گام‌های اصلی را در آن زمان بردارند، تا انتخابات آینده ما این احتمال هست که دست‌به‌عصا و تدریجی حرکت کنند؛ بنابراین در کوتاه‌مدت قاعدتا گام‌های محدودی برمی‌دارند، احتمالا برخی از محدودیت‌های بانکی کمتر می‌شود و ایران می‌تواند به برخی از منابع ارزی که در خارج دارد، دسترسی پیدا کند یا فشارهایی که برای خرید نفت ایران هست تا حدی کمتر شود. این موارد اولیه می‌تواند در دولت آقای روحانی انجام شود و درصورتی‌که ایران پاسخ متناسبی بدهد –‌به‌طوری‌که نظرات آنها هم تا حدی تأمین شود- در همین دوره هم می‌تواند بیشتر توسعه پیدا کند، ولی با توجه به تجربه گذشته ما، فکر می‌‌کنم این دوره اتفاق خیلی مهمی نیفتد تا بعد از انتخابات ایران.»
 
با این حال به طور کاملا آشکاری مشخص است که اصلاح طلبان چرا به دنبال پیروزی دموکرات ها در انتخابات آمریکا هستند و حیات سیاسی خود خصوصا در انتخابات 1400 را به همین موضوع گره زده اند. هر چند که گره زدن منافع کشور به مذاکرات با غرب وضعیت موجود کشور را رقم زد و همچنین ادامه آن دور باطلی است که مشکلات ایران را بیشتر می کند.