به گزارش شهدای ایران، دکتر حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی درباره سخنان اخیر دکتر نمکی منبی بر قصور زیاد در راستای کنترل اپیدمی کرونا، اظهار داشت: در اصل، منظور وزیر بهداشت ستاد ملی مبارزه با کرونا با ریاست آقای رئیس جمهور و حضور برخی وزرا است. وزارت بهداشت پروتکل ها را اعلام می‌کند ولی این وزارتخانه نیروی انتظامی و نظامی ندارد که آن را اجرا کند و این تدبیر دولت است که باید از تمام نیروها استفاده کند و پروتکل ها را اجرایی و عملیاتی کند.

 
وی در ادامه با اشاره به مجوز مقام معظم رهبری برای برداشت یک میلیارد یورویی از صندوق توسعه ملی و اختصاص آن به هزینه‌های کرونا، خاطرنشان کرد: یک میلیارد یورویی که مقام معظم رهبری دستور دادند که به بحث کرونا اختصاص یابد، هنوز به طور کامل پرداخت نشده است. موضوعی را شنیدم و امیدوارم که دولت آن را تکذیب کند که به برخی از نهادهای نظارتی مانند دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور گفته شده که حق ندارید به موضوع یک میلیارد یورویی که قرار بوده اختصاص به هزینه های کرونا داده شود ورود کنید. واقعا در کشور و در ستاد ملی کرونا چه اتفاقی در حال رخ دادن است. یک ستادی به نهادهای قانونی و فراقانونی مثل دیوان محاسبات و سازمان بارزسی کل کشور نامه بنویسند و به آنها بگوید که به این مسئله ورود پیدا نکنید.
 
رئیس کمیسیون بهداشت با اشاره به ضرورت تامین منابع مالی برای وزارت بهداشت و تاثیر آن در مقابله با کرونا، گفت: کادر درمان هشت ماه است با تحمل سختی بسیار در خط مقدم مقابله با این ویروس قرار دارند و منابع مالی وزارت بهداشت با این پرسنل خسته تامین نمی‌شود. قرار بود نیروی جدید و تازه نفس به کادر درمانی کشور اضافه شود که هنوز در این زمینه هم اتفاقی نیافتاده است.
 
شهریاری در ادامه با تاکید بر نقش سایر نهادها و وزاتخانه ها در کنترل و پیشگیری ویروس کرونا، بیان کرد: تنها 28 درصد از حوزه سلامت مربوط به وزارت بهداشت است و بقیه آن مربوط به سازمان ها و وزارتخانه‌های دیگر می‌شود و قطعا وزارت صمت و کشور در این زمینه مسئولیت دارند. وقتی وزیر بهداشت و درمان خواستار محدودیت و تعطیلی برای مقابله با کرونا می‌شود و تاکید می‌کند که جاده‌ها بسته ‌شود و ترتیب اثر داده نمی‌شود، باید وزیر بهداشت و درمان جواب دهد؟ این منصفانه نیست.
 
وی با بیان اینکه اگر بخواهند کرونا را کنترل کنند باید همه با هم همکاری کنند، توضیح داد: شاید برای جمهوری اسلامی زیبنده نباشد که طبق آمار رسمی در یک روز 337 فوت بر اثر کرونا داشته باشد و از طرفی نزدیک به 5 هزار نفر هم در وضعیت شدید این بیماری در بخش مراقبت های ویژه بستری باشند. به نظرم رئیس ستاد ملی کرونا که آقای رئیس جمهور است باید پاسخگو باشد چراکه بقیه وزارتخانه و مجموعه ها زیر نظر ریاست جمهوری هستند.
 
رئیس کمیسیون بهداشت در ادامه افزود: نمی‌دانم این اتفاقات به خاطر سوء تدبیر است یا عوامل دیگر نقش دارند و باید از خود ستاد ملی کرونا پرسید. بالاخره گلایه آقای نمکی از ستاد ملی کرونا است و در این ستاد وزارایی هستند که هر کدام مسئولیتی دارند.

شهریاری با اشاره به وضعیت نگران‌کننده شیوع کرونا در کشور، گفت: معلوم نیست قصد دارند که مملکت را به کجا ببرند و می‌خواهند یک نارضایتی عمومی در جامعه بوجود آورند! از طرفی گرانی و مشکلات معیشتی و از طرف دیگر هم کرونا را طوری مدیریت کنی که مرگ و میر افزایش پیدا کند و تمام ملت را عزادار کنید. یک مجموعه از نارضایتی را در کشور بوجود آوری و منتظر باشی تا یک عکس العملی در جامعه اتفاق بیافتد و شاید برخی در جامعه ناخواسته دنبال این مسئله هستند.
 
وی درباره آمارهای روزانه جانباختگان کرونا، گفت: آماری که داده می‌شود مربوط به بیمارانی است که به مراکز درمانی مراجعه کرده اند. در خیلی از مکان های دیگر و بیمارستان ها افرادی هستند که تست کرونای آنها منفی است و وقتی فوت می کنند جز بیماران تنفسی محسوب می شوند. قطعا صحبت مدیر کل وزارت بهداشت مبنی بر اینکه آمار فوت‌شدگان کرونا دوبرابر آمار اعلامی است درست است و من فکر می کنم بیشتر از این هم است.
 
شهریاری با اشاره به اینکه هیچ کس از طرف مجلس در ستاد ملی کرونا حضور ندارد، خاطرنشان کرد: ریاست مجلس بیش از یک ماه است که به رئیس جمهور نامه نوشتند و درخواست کردند که روسای کمیسیون بهداشت و اجتماعی در جلسات ستاد ملی کرونا شرکت کنند ولی آقای رئیس جمهور اجازه ندادند که از طرف مجلس کسی را دعوت کنند.
 
وی در پایان در خصوص راهکارهای مقابله با کرونا گفت: فکر می‌کنم تهران را باید دوهفته تعطیل کنند و در این دو هفته بنشینند و برنامه‌ریزی کنند که برای بعد از آن چه کار کنند. این طور نیست که مشکل با تعطیلی حل شود، اگر دو هفته تعطیل شود و بعدش دوباره به روال قبل برگردد فایده‌ای ندارد. صرف گفتن ستاد کرونا چه چیزی گیر ملت آمد؛ جنازه‌هایی روی دست ملت می‌ماند و خانواده‌های زیادی عزادار می‌شوند.