مردم بحران زده آمریکا و بسیاری از کسانی که درآمد خود را به خاطر شیوع ویروس کرونا از دست داده‌اند، ملتمسانه خواستار تصویب طرح کمک اقتصادی از سوی کنگره و دولت آمریکا هستند.
به گزارش شهدای ایران، به نقل از رویترز، سیلویا پادیلا، یکی از اهالی تگزاس برای پیدا کردن غذا
از مغازه‌ها برای سیر کردن شکم خود و خانواده‌اش پنجشنبه هفته گذشته به این
در و آن در زده است.
برخی مغازه‌های این شهر بسته بودند و برخی دیگر هم چیزی برای فروش نداشتند.
وی با گریه و بغض و کلافگی درباره سختی‌های پیش آمده ناشی از فاجعه اقتصادی شیوع ویروس کرونا که روی سرش خراب شده می‌گوید.
* شبیه یک کابوس است؛ اما این واقعیت زندگی ماست
پادیلا که یک دختر و نوه دارد گفت این شبیه یک کابوس است که من نمی‌توانم از آن بیدار شوم.
وی سرش را روی دستش گذاشت و گفت واقعا شبیه یک کابوس است، اما این واقعیت زندگی ماست. شبیه بسیاری از مردم آمریکا پادیلا زندگی‌اش را به سختی می‌گذارند و می‌گوید به شدت به کمک‌های دولتی نیاز دارد.
وی در ماه آوریل 1200 دلار کمک دولتی در قالب بسته کمک اقتصادی کرونا دریافت کرده بود که در ماه مارس به تصویب کنگره و دولت ترامپ رسیده بود.
این پول به پادیلا کمک کرد تا اجاره خانه عقب افتاده‌اش را پرداخت کند و حالا وی و بسیاری از مردم آمریکا امیدوارند که دولت ترامپ و اعضای کنگره هر چه زودتر بتوانند برای اجرای بسته‌های کمک اقتصادی بیشتر توافق کنند.
پادیلا می‌گوید، فقط چند سیب زمینی و نخود در خانه دارد و کمی هم آرد برای پخت نان.
این شهروند اهل ایالت تگزاس گفت: ما فقط تلاش می‌کنیم تا آنجا که می‌توانیم روزهای بیشتری را با این مواد غذایی بگذرانیم.
خود وی فروشنده غذا به کارگران ساختمانی بوده که به خاطر کرونا کار و بارش تعطیل شده است. دخترش هم ماه گذشته شغل خود را به عنوان فروشنده از دست داد.
پادیلا می‌گوید یک کمک مالی دیگر از سوی دولت برایش بسیار حیاتی و مهم خواهد بود.
پس از اعمال محدودیت‌های کرونایی در آمریکا در ماه مارس، با هدف کنترل شیوع ویروس نرخ بیکاری در این کشور به قدری افزایش یافت که از زمان رکود بزرگ اقتصادی در دهه 1930 تا کنون در این کشور بی‌سابقه بود.
البته به لطف اجرای بسته محرک اقتصادی 2.2 تریلیون دلاری بخشی از کسانی که شغل خود را از دست داده بودند، توانستند دوباره به سر کارهای خود بازگردند.
* وقتی پول مردم تمام می‌شود
مشکل اینجاست که حالا اکثر کسانی که به صورت مستقیم از دولت کمک مالی دریافت کرده‌اند پولشان تمام شده است.
از طرف دیگر با توجه به اینکه بسیاری از شرکت‌های فعال در حوزه مسافرت و شرکت‌های تفریحی به سمت اخراج دائم به کارمندانشان روی آورده‌اند، انتظار می‌رود نرخ بیکاری در آمریکا در بلند مدت افزایش یابد.
* چشم مردم فقیر به دست نمایندگان پولدار دوخته شده
نمایندگان دموکرات و جمهوری‌خواه در کنگره کسانی هستند که دارایی‌شان حداقل یک میلیون دلار است و طی روزهای گذشته هم نتوانسته‌اند، بر سر حجم بودجه بسته کمک اقتصادی جدید با دولت به توافق برسند.
دو طرف همچنین بر سر اینکه این کمک‌ها به چه کسی داده شده و چگونه باید در کشوری که بیشترین کشته کرونا را داشته، خرج شود، اختلاف نظر دارند.
هفته پیش ترامپ به مدت چند روز اعلام کرد که تا پس از انتخابات مذاکرات با کنگره را متوقف کرده است.
اما سپس در توئیتر به نمایندگان دولتی دستور داد تا دوباره شروع به مذاکره کنند و در روز جمعه هم یک پیشنهاد 1.8 تریلیون دلاری را که کمی به نظر نمایندگان نزدیک است ارائه کرده است.
کارشناسان مؤسسه آکسفورد می‌گویند در صورتی که بسته کمک اقتصادی جدید اجرا نشود روند بهبود اوضاع اقتصادی آمریکا در سه ماهه پایانی سال جاری متوقف خواهد شد.
بسیاری از مردم آمریکا شبیه به آنچه که پادیلا می‌گوید در شرایط بسیار اسفناکی زندگی می‌کنند.
اما بیجیل، یکی دیگر از شهروندان آمریکایی اهل شیکاکو است که به خاطر اینکه شغلش را از دست داده ماه‌های گذشته را با دریافت کمک‌های غذایی، خیریه، گذرانده است.
وی باردار است و در تامین غذا برای خود و سه دختر دیگرش به شدت با مشکل مواجه است.
* وقتی کمک‌های دولتی فقط کفاف اجاره یک ماه را می‌دهد
این شهروند آمریکایی می‌گوید کمک دولت فدرال فقط به وی کمک کرد تا اجاره یک ماهش را بپردازد و این کمک‌ها باید بیشتر و طولانی‌تر باشند.
وی می‌گوید ما واقعا به کمک نیاز داریم و باید چاره‌ای برای حل این بحران اندیشیده شود.
خیلی از مردم حالا خود را درگیر شرایط بسیار سختی می‌بینند و امیدوارند بتوانند دوباره به شرایط گذشته بازگردند، اما هیچ چشم اندازی برای اینکه کی این اتفاق خواهد افتاد، وجود ندارد.
* برخی کارمندان نه راه پیش دارند نه راه پس
لئو بالادارس، 25 ساله که کارمند شرکت هواپیمایی امریکن ایرلاینز بود، در روز یک اکتبر به مرخصی اجباری فرستاده شد و حالا نمی‌داند چگونه باید زندگی کند.
وی 6 ماه گذشته را در خوابگاه گذرانده و حالا که می‌خواهد از آنجا بیرون بیاید نمی‌داند که کجا باید زندگی کند.
مشکل اینجاست که مادر وی که در تگزاس خانه دارد شغل و بیمه سلامت خود را از دست داده است.
وی می‌گوید که سطح تماس بالایی با ویروس داشته و البته توانسته است در ماه تابستان و زمانی که شرکت هواپیمایی گفته بود ممکن است آنها را به مرخصی بدون حقوق بفرستد 9 هزار دلار پس انداز کند.
لئو حالا در یک اتاق بزرگ با 20 نفر دیگر از کارمندانی که آنها هم به مرخصی بدون حقوق فرستاده شده‌اند، با ماهی 350 دلار اجاره زندگی می‌کند.
وی برای یافتن کار به مک دونالد، وینک فودز، وست بای، و هر جای دیگری که ممکن بوده مراجعه کرده، اما همه آنها دست رد به سینه وی زده‌اند.
بالادارس می‌گوید، پس‌اندازش ممکن است بتواند برای 6 ماه دیگر هزینه‌هایش را تامین کند.
البته به شرطی که به جای اینکه از اتوبوس استفاده کند و سه دلار بدهد با پای پیاده این ور و آن ور رفته و مرغ یخ زده بپزد.
دونالد هارپر هم که یک سرآشپز ماهر در یک رستوران در شهر بازی دیزنی بوده می‌گوید از زمان شیوع کرونا به خاطر تعطیل شدن هتل‌ها، و پارک‌های دیزنی و بسیاری از تفرج‌گاه‌ها هم حقوقش بسیار کم شده و هم همکارانش در حال اخراج شدن هستند.
هارپر می‌گوید، به لطف شهرتی که به هم زده بود هفته‌ای 2400 دلار درآمد داشت، اما الان حتی نمی‌تواند برای خود و فرزندانش غذا تهیه کند.
وی می‌گوید حالا به جایی رسیده که نمی‌تواند بسیاری از نیازهای کودکانش را برآورده کرده و به خاطر اینکه هزینه اینترنت زیاد است ترجیح می‌دهد به صورت آنلاین هم با دوستانش ارتباط نداشته باشد.
برخی مغازه‌های این شهر بسته بودند و برخی دیگر هم چیزی برای فروش نداشتند.
وی با گریه و بغض و کلافگی درباره سختی‌های پیش آمده ناشی از فاجعه اقتصادی شیوع ویروس کرونا که روی سرش خراب شده می‌گوید.
* شبیه یک کابوس است؛ اما این واقعیت زندگی ماست
پادیلا که یک دختر و نوه دارد گفت این شبیه یک کابوس است که من نمی‌توانم از آن بیدار شوم.
وی سرش را روی دستش گذاشت و گفت واقعا شبیه یک کابوس است، اما این واقعیت زندگی ماست. شبیه بسیاری از مردم آمریکا پادیلا زندگی‌اش را به سختی می‌گذارند و می‌گوید به شدت به کمک‌های دولتی نیاز دارد.
وی در ماه آوریل 1200 دلار کمک دولتی در قالب بسته کمک اقتصادی کرونا دریافت کرده بود که در ماه مارس به تصویب کنگره و دولت ترامپ رسیده بود.
این پول به پادیلا کمک کرد تا اجاره خانه عقب افتاده‌اش را پرداخت کند و حالا وی و بسیاری از مردم آمریکا امیدوارند که دولت ترامپ و اعضای کنگره هر چه زودتر بتوانند برای اجرای بسته‌های کمک اقتصادی بیشتر توافق کنند.
پادیلا می‌گوید، فقط چند سیب زمینی و نخود در خانه دارد و کمی هم آرد برای پخت نان.
این شهروند اهل ایالت تگزاس گفت: ما فقط تلاش می‌کنیم تا آنجا که می‌توانیم روزهای بیشتری را با این مواد غذایی بگذرانیم.
خود وی فروشنده غذا به کارگران ساختمانی بوده که به خاطر کرونا کار و بارش تعطیل شده است. دخترش هم ماه گذشته شغل خود را به عنوان فروشنده از دست داد.
پادیلا می‌گوید یک کمک مالی دیگر از سوی دولت برایش بسیار حیاتی و مهم خواهد بود.
پس از اعمال محدودیت‌های کرونایی در آمریکا در ماه مارس، با هدف کنترل شیوع ویروس نرخ بیکاری در این کشور به قدری افزایش یافت که از زمان رکود بزرگ اقتصادی در دهه 1930 تا کنون در این کشور بی‌سابقه بود.
البته به لطف اجرای بسته محرک اقتصادی 2.2 تریلیون دلاری بخشی از کسانی که شغل خود را از دست داده بودند، توانستند دوباره به سر کارهای خود بازگردند.
* وقتی پول مردم تمام می‌شود
مشکل اینجاست که حالا اکثر کسانی که به صورت مستقیم از دولت کمک مالی دریافت کرده‌اند پولشان تمام شده است.
از طرف دیگر با توجه به اینکه بسیاری از شرکت‌های فعال در حوزه مسافرت و شرکت‌های تفریحی به سمت اخراج دائم به کارمندانشان روی آورده‌اند، انتظار می‌رود نرخ بیکاری در آمریکا در بلند مدت افزایش یابد.
* چشم مردم فقیر به دست نمایندگان پولدار دوخته شده
نمایندگان دموکرات و جمهوری‌خواه در کنگره کسانی هستند که دارایی‌شان حداقل یک میلیون دلار است و طی روزهای گذشته هم نتوانسته‌اند، بر سر حجم بودجه بسته کمک اقتصادی جدید با دولت به توافق برسند.
دو طرف همچنین بر سر اینکه این کمک‌ها به چه کسی داده شده و چگونه باید در کشوری که بیشترین کشته کرونا را داشته، خرج شود، اختلاف نظر دارند.
هفته پیش ترامپ به مدت چند روز اعلام کرد که تا پس از انتخابات مذاکرات با کنگره را متوقف کرده است.
اما سپس در توئیتر به نمایندگان دولتی دستور داد تا دوباره شروع به مذاکره کنند و در روز جمعه هم یک پیشنهاد 1.8 تریلیون دلاری را که کمی به نظر نمایندگان نزدیک است ارائه کرده است.
کارشناسان مؤسسه آکسفورد می‌گویند در صورتی که بسته کمک اقتصادی جدید اجرا نشود روند بهبود اوضاع اقتصادی آمریکا در سه ماهه پایانی سال جاری متوقف خواهد شد.
بسیاری از مردم آمریکا شبیه به آنچه که پادیلا می‌گوید در شرایط بسیار اسفناکی زندگی می‌کنند.
اما بیجیل، یکی دیگر از شهروندان آمریکایی اهل شیکاکو است که به خاطر اینکه شغلش را از دست داده ماه‌های گذشته را با دریافت کمک‌های غذایی، خیریه، گذرانده است.
وی باردار است و در تامین غذا برای خود و سه دختر دیگرش به شدت با مشکل مواجه است.
* وقتی کمک‌های دولتی فقط کفاف اجاره یک ماه را می‌دهد
این شهروند آمریکایی می‌گوید کمک دولت فدرال فقط به وی کمک کرد تا اجاره یک ماهش را بپردازد و این کمک‌ها باید بیشتر و طولانی‌تر باشند.
وی می‌گوید ما واقعا به کمک نیاز داریم و باید چاره‌ای برای حل این بحران اندیشیده شود.
خیلی از مردم حالا خود را درگیر شرایط بسیار سختی می‌بینند و امیدوارند بتوانند دوباره به شرایط گذشته بازگردند، اما هیچ چشم اندازی برای اینکه کی این اتفاق خواهد افتاد، وجود ندارد.
* برخی کارمندان نه راه پیش دارند نه راه پس
لئو بالادارس، 25 ساله که کارمند شرکت هواپیمایی امریکن ایرلاینز بود، در روز یک اکتبر به مرخصی اجباری فرستاده شد و حالا نمی‌داند چگونه باید زندگی کند.
وی 6 ماه گذشته را در خوابگاه گذرانده و حالا که می‌خواهد از آنجا بیرون بیاید نمی‌داند که کجا باید زندگی کند.
مشکل اینجاست که مادر وی که در تگزاس خانه دارد شغل و بیمه سلامت خود را از دست داده است.
وی می‌گوید که سطح تماس بالایی با ویروس داشته و البته توانسته است در ماه تابستان و زمانی که شرکت هواپیمایی گفته بود ممکن است آنها را به مرخصی بدون حقوق بفرستد 9 هزار دلار پس انداز کند.
لئو حالا در یک اتاق بزرگ با 20 نفر دیگر از کارمندانی که آنها هم به مرخصی بدون حقوق فرستاده شده‌اند، با ماهی 350 دلار اجاره زندگی می‌کند.
وی برای یافتن کار به مک دونالد، وینک فودز، وست بای، و هر جای دیگری که ممکن بوده مراجعه کرده، اما همه آنها دست رد به سینه وی زده‌اند.
بالادارس می‌گوید، پس‌اندازش ممکن است بتواند برای 6 ماه دیگر هزینه‌هایش را تامین کند.
البته به شرطی که به جای اینکه از اتوبوس استفاده کند و سه دلار بدهد با پای پیاده این ور و آن ور رفته و مرغ یخ زده بپزد.
دونالد هارپر هم که یک سرآشپز ماهر در یک رستوران در شهر بازی دیزنی بوده می‌گوید از زمان شیوع کرونا به خاطر تعطیل شدن هتل‌ها، و پارک‌های دیزنی و بسیاری از تفرج‌گاه‌ها هم حقوقش بسیار کم شده و هم همکارانش در حال اخراج شدن هستند.
هارپر می‌گوید، به لطف شهرتی که به هم زده بود هفته‌ای 2400 دلار درآمد داشت، اما الان حتی نمی‌تواند برای خود و فرزندانش غذا تهیه کند.
وی می‌گوید حالا به جایی رسیده که نمی‌تواند بسیاری از نیازهای کودکانش را برآورده کرده و به خاطر اینکه هزینه اینترنت زیاد است ترجیح می‌دهد به صورت آنلاین هم با دوستانش ارتباط نداشته باشد.
