این رزمایش از چند جهت اهمیت دارد:
۱- تمام اعضای حاظر در رزمایش قفقاز ۲۰۲۰ با غرب و ایالات متحده هر کدام به نوعی چالش دارند.
۲- اکثر کشورهای شرکت کننده در این تمرین از قدرت های نظامی شرق هستند .
۳- همراه شدن جمهوری اسلامی با قدرت هایی مانند چین و روسیه در یک تمرین نظامی در سطح راهبردی، نشانه ناامیدی این نظام سیاسی در مقطع زمانی کنونی از بلوک غرب، و سوق یافتن بیشتر آن به سمت شرق بوده و پیغام آن برای دولت های غربی و احیانا متخاصم کاملا واضح و آشکار است.
۴- برخی تحلیلگران اعتقاد دارند این رزمایش نشان می دهد بین کشورهایی مانند ایران، چین، روسیه، پاکستان و ارمنستان پیمان نظامی - امنیتی اعلام نشده وجود دارد.
۵- زمان برگزاری این رزمایش نیز بسیار قابل تامل است ؛ در آستانه انتخابات آمریکا که احتمال ماجراجویی از سوی رئیس جمهور ریسک پذیر آن برای ایجاد شوک در جهت بهبود وضعیتش میان افکار عمومی در رقابت با دموکرات ها جدی تر شده، این مانور بین المللی پیام آمادگی و اتحاد نظامی و در نتیجه بازدارندگی قدرت های بلوک شرق و متحدان آن برای واکنش در مقابل تهدیدات نظامی ایالات متحده علیه هر کدام از اعضا را صادر می کند.
۶- راه یافتن ایران و پاکستان به عنوان ۲ کشور قدرتمند نظامی جهان اسلام که طی سالهای اخیر بیش از گذشته به بلوک شرق نزدیک شده و در خصوص بسیاری از چالش های عرصه بین الملل نظریات مشترک دارند، بسیار مهم و راهبردی ارزیابی می شود. بالاخص که پاکستان علی رغم رابطه نزدیک با سعودی، در جنگ یمن و برقراری رابطه با اسرائیل با اعراب حاشیه خلیج فارس همراه نشد و طرف ایران ایستاد. این کشور سلاح اتمی دارد، متحد راهبردی چین است و دشمن هند.
۷- کشورهای آذربایجان و گرجستان هم که در سالهای گذشته از بلوک شرق فاصله گرفته و به غرب نزدیک شده اند ، در رزمایشی که نامش "قفقاز" است به بازی گرفته نشدند. ایران، ارمنستان و روسیه به شدت از نفوذ پیمان آتلانتیک شمالی در این باریکه(قفقاز) نگران اند و آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود می پندارند. گرجستان عضو ناظر ناتو و آذربایجان رابطه نزدیکی با کشورهای عضو این پیمان نظامی دارد.
و درنهایت باید گفت در بحبوحه بحران کرونا که دنیا را به خود درگیر کرده، برگزاری یک تمرین نظامی در این سطح جای تامل جدی داشته و حاکی از احساس خطر کشورهای حاضر در رزمایش در رابطه با رفتارهای ناتو علی الخصوص در منطقه قفقاز و آسیای میانه دارد.
یادمان نرود پیمان آتلانتیک شمالی تمایل شدیدی برای حرکت به سمت شرق دارد و بلاروس، ارمنستان، ایران و پاکستان کشورهای خط مقدم در برابر آن به شمار می روند.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.