شهید اقبالی مدرک دیپلم خود را از دبیرستان امیرکبیر تهران گرفت و در ۱۳ آذرماه ۱۳۴۶ به استخدام نیروی هوایی ایران درآمد. وی پس از گذراندن آموزشهای تخصصی و مهارتهای فنی برای تکمیل دوره خلبانی به پایگاه هوایی ایالت آریزونای آمریکا اعزام شد و دوره آموزشی دیگری را جهت گذراندن کارشناسی تفسیر عکسهای هوایی و مدیریت اطلاعات و عملیات هوایی را در آمریکا گذراند.
خلبان گیلانی به سلطان پرواز معروف شد
از افتخارات شهید اقبالی دوگاهه میتوان به کسب رتبه نخست در بین بیش از ۴۰۰ دانشجوی خلبانی از کشورهای مختلف به عنوان خلبان نمونه و ثبت رکوردهایی بی سابقه در آمریکا یاد کرد که منجر شد به این خلبان گیلانی لقب سلطان پرواز داده شود.
سرلشکر خلبان اقبالی پس از گذراندن دورههای آموزشی به ایران بازگشت و فعالیتهای خود را در قالب مسئولیتهایی در پایگاههای بوشهر، دزفول، تبریز و ستاد نیروی هوایی تهران، سرپرست پستهای راهبردی معلم خلبانی، رئیس شعبه اطلاعات و عملیات فرماندهی گردان ۲۳ شکاری و در معاونت طرح و برنامه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران افسر ناظر اجرای طرحهای عملیاتی به انجام رساند.
سیدعلی اقبالی دوگاهه با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ داوطلبانه به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست. وی در ۲۵ سالگی استاد خلبان جنگنده F-۵ و در ۲۷ سالگی با درجه سرگردی جزو افسران ارشد نیروی هوایی ارتش ایران شد. این در حالی است که سرلشگرانی بزرگ همچون شهید خلبان «عباس بابایی» و شهید خلبان «مصطفی اردستانی» را میتوان از نیروهایی تحت آموزش وی یاد کرد.
عید قربان و شهادت مظلومانه سیدعلی
شهید اقبالی در یکم آبان ماه ۱۳۵۹ مصادف با عید قربان در یک مأموریت برونمرزی به عنوان سرگروه با هدف بمباران یکی از سایتهای رادار شهر موصل اعزام شد و پس از بمباران پادگان العقره در حوالی پایگاه هوایی کرکوک در راه بازگشت هواپیمای وی مورد اصابت موشک قرار گرفت و در ۳۰ کیلومتری شرق موصل مجبور به فرود اضطراری شد.
پس از سقوط هواپیما و دستگیری سرلشکر خلبان اقبالی، به دستور مؤکد صدام حسین مبنی بر برخورد شدید با فرماندهانی که نامشان در فهرست سیاه ارتش عراق بود و به جهت ایجاد رعب و وحشت در بین سایر خلبانان کشورمان، برخلاف تمامی موازین انسانی و موافقت نامههای بین المللی رفتار با اسرا، به فجیعترین و بیرحمانهترین وضع وی را به شهادت رساندند.
خلبان گیلانی که صادرات نفت عراق را مختل کرد
سرلشکر خلبان اقبالی در حالی که زنده به اسارت مزدوران عراقی درآمده بود به دلیل اینکه اکثر تلمبه خانهها و نیروگاههای برق عراق را در نخستین روزهای جنگ از کار انداخته بود و طرحهای عملیاتی وی باعث گردیده بود صادرات ۳۵۰ میلیون تنی نفت عراق به صفر برسد مورد غضب شدید صدام قرار داشت.
بعد از اسارت وی بدستور صدام، دو ماشین جیپ از دو طرف با طنابهایی که به بدن این خلبان پر افتخار بسته بودند، بدنش را دو نیم کنند. به طوری که نیمی از پیکر مطهرش در نینوا و نیمی در موصل عراق مدفون شد. این جنایت به حدی وحشیانه بود که رژیم بعثی در تلاشی بیشرمانه برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت هولناک، تا سالها از اعلام سرنوشت آن شهید مظلوم خودداری میکرد و طی ۲۲سال هیچگونه اطلاعی از سرنوشت وی موجود نبود.
اعلام خبر شهادت شهید اقبالی پس از ۲۲سال
تا این که در خرداد سال ۱۳۷۰، بر اساس گزارشهای موجود عملیاتی و اطلاعاتی، و نامه ارسالی کمیته بینالمللی صلیب سرخ جهانی مبنی بر شهادت ایشان و اظهارات دیگر اسرای آزاد شده وخلبانان اسیر عراقی، شهادت خلبان علی اقبالی دوگاهه محرز شد و پس از ۲۲ سال دوری از وطن، در میان حزن و اندوه خانواده، یاران و همرزمانش به میهن بازگشت و به شکلی بسیار با شکوه و تاریخی در میدان صبحگاه ستاد نیروی هوایی تشییع و در پنجم مردادماه ۸۱ در قطعه خلبانان بهشت زهرا درکنار سایر همرزمانش آرام گرفت.