خبری که سازمان لیگ آن را اعلام کرد؛
با اعلام رسمی سازمان لیگ، فوتبال ایران حدود ۴۵ میلیون دلار در فیفا پرونده دارد. آیا برای اثبات بی‌لیاقتی مدیران فوتبال و تایید روش نادرست باشگاه‌داری این رقم بدهی کافی نیست؟
شهدای ایران؛ محکومیت بیش از ۶ میلیون یورویی فدراسیون فوتبال ایران در پرونده شکایت مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی درست در ماه هایی که دو تیم استقلال و پرسپولیس هم درگیر پرونده های سنگین دیگری در فیفا هستند، زخم فوتبال ایران را عمیق تر کرد.
استقلال طی دو فصل اخیر به پرداخت یک میلیون و ۸۰۰ هزار یورو به آندره استراماچونی و پرداخت ۶۵۰ هزار دلار به وینفرد شفر دو سرمربی خارجی خود محکوم شده است و حالا مدیران این باشگاه برای چانه زنی و گرفتن تخفیف از این مربیان عازم اروپا شده اند.
پرسپولیس باوجود کارنامه درخشان برانکو ایوانکوویچ، مطالبات این مربی را به موقع پرداخت نکرد و درگیر پرونده یک میلیون و ۱۱۸ هزار یورویی این مربی است. فیفا در چند نوبت پرسپولیس را تهدید کرده در صورت عدم پرداخت مطالبات برانکو در تاریخ تعیین شده، مجازات می شود.
به این دو باشگاه و چند مربی، لیست بلند بالای مربیان و بازیکنان خارجی دیگر را اضافه کنید که در سایر تیم ها و یا همین باشگاه ها فعالیت کرده اند. بررسی پرونده های گذشته بدهی فوتبال ایران و شکایت هایی که از ایرانی ها در فیفا صورت گرفته نشان می دهد نحوه عقد قرارداد با خارجی ها و یا نحوه برخورد با آنها طوری بوده است که به جز در چند پرونده معدود، همیشه بازنده بوده ایم.
قانون منع جذب بازیکن و مربی خارجی از سوی سازمان لیگ یکی از اقداماتی بود که این سازمان برای جلوگیری از افزایش پرونده های خارجی در فیفا گرفت. هرچند که این تصمیم موافقان و مخالفانی داشته است اما اظهارات حیرت انگیز عضو هیات رئیسه سازمان لیگ نشان می دهد شاید این تصمیم تنها راه جلوگیری از باز شدن پرونده جدید علیه ایران در فیفا و یا نهادهای بین المللی باشد.
به گفته صادق درودگر، فوتبال ایران حدود ۴۵ میلیون دلار بدهی دارد و پرونده این بدهی ها در فیفا است. به گفته درودگر تقریبا اکثر باشگاه ها و تیم های ایرانی شامل این لیست می شوند.
نکته عجیب اینجاست که محکومیت ایران به پرداخت غرامت به ویلموتس نتیجه اقدامات بالاترین نهاد فوتبالی در ایران یعنی فدراسیون است؛ فدراسیونی که با ریاست مهدی تاج به مدت چند ماه باشگاه ها را از عقد قراردادهای ناشیانه و یکطرفه منع می کرد و به آنها درس اخلاق می داد.
پرونده بدهی های ایران در فیفا ترسناک است. ۴۵ میلیون دلار بدهی برای فوتبالی که شاید سال هاست در زمینه مالی مشکل دارد ولی بیش و پیش از آن دچار ورشکستگی مدیریتی شده است و به نظر می رسد با ادامه همین روند، پایانی بر آن نباشد.
استقلال طی دو فصل اخیر به پرداخت یک میلیون و ۸۰۰ هزار یورو به آندره استراماچونی و پرداخت ۶۵۰ هزار دلار به وینفرد شفر دو سرمربی خارجی خود محکوم شده است و حالا مدیران این باشگاه برای چانه زنی و گرفتن تخفیف از این مربیان عازم اروپا شده اند.
پرسپولیس باوجود کارنامه درخشان برانکو ایوانکوویچ، مطالبات این مربی را به موقع پرداخت نکرد و درگیر پرونده یک میلیون و ۱۱۸ هزار یورویی این مربی است. فیفا در چند نوبت پرسپولیس را تهدید کرده در صورت عدم پرداخت مطالبات برانکو در تاریخ تعیین شده، مجازات می شود.
به این دو باشگاه و چند مربی، لیست بلند بالای مربیان و بازیکنان خارجی دیگر را اضافه کنید که در سایر تیم ها و یا همین باشگاه ها فعالیت کرده اند. بررسی پرونده های گذشته بدهی فوتبال ایران و شکایت هایی که از ایرانی ها در فیفا صورت گرفته نشان می دهد نحوه عقد قرارداد با خارجی ها و یا نحوه برخورد با آنها طوری بوده است که به جز در چند پرونده معدود، همیشه بازنده بوده ایم.
قانون منع جذب بازیکن و مربی خارجی از سوی سازمان لیگ یکی از اقداماتی بود که این سازمان برای جلوگیری از افزایش پرونده های خارجی در فیفا گرفت. هرچند که این تصمیم موافقان و مخالفانی داشته است اما اظهارات حیرت انگیز عضو هیات رئیسه سازمان لیگ نشان می دهد شاید این تصمیم تنها راه جلوگیری از باز شدن پرونده جدید علیه ایران در فیفا و یا نهادهای بین المللی باشد.
به گفته صادق درودگر، فوتبال ایران حدود ۴۵ میلیون دلار بدهی دارد و پرونده این بدهی ها در فیفا است. به گفته درودگر تقریبا اکثر باشگاه ها و تیم های ایرانی شامل این لیست می شوند.
نکته عجیب اینجاست که محکومیت ایران به پرداخت غرامت به ویلموتس نتیجه اقدامات بالاترین نهاد فوتبالی در ایران یعنی فدراسیون است؛ فدراسیونی که با ریاست مهدی تاج به مدت چند ماه باشگاه ها را از عقد قراردادهای ناشیانه و یکطرفه منع می کرد و به آنها درس اخلاق می داد.
پرونده بدهی های ایران در فیفا ترسناک است. ۴۵ میلیون دلار بدهی برای فوتبالی که شاید سال هاست در زمینه مالی مشکل دارد ولی بیش و پیش از آن دچار ورشکستگی مدیریتی شده است و به نظر می رسد با ادامه همین روند، پایانی بر آن نباشد.
